Człowiek w pracach Gorkiego. Gorzki: monolog mężczyzny

Człowiek jak największej tajemnicy natury, wielkie pole niezbadanym, zawsze była ulubionym przedmiotem, który jest dostępny Maxim Gorki (Peshkov Aleksey Maksimovich). Ludzkie uczucia i myśli, słabość i siła, nadzieja i ruiny, charakter społeczny i duchowy znajdują odzwierciedlenie w postaci stworzonych przez pióro avtora.Chelovek w pracach Gorkiego – prawdziwie szerokiego tematu.

bohaterowie Gorkiego

Postacie pisarza – ludzie z początku 20 wieku, w czasie II wojny światowej i trzy rewolucje, upadek starego świata i stworzenia nowego. Jednak przedstawiających dzieła jego współczesnych, autor stara się odgadnąć obraz człowieka przyszłości, nowej szybkim czasie. To Aleksey Maksimovich Gorky uosabia najlepsze z tego, co widział w swoich współczesnych.

ludzie

U osób Gorkiego – to nie tylko słowo, które nazywa się przedstawicieli gatunku Homo sapiens, ale tytuł imienia honorowego że każdy musi zarabiać. W opowiadaniu „Narodziny osoby”, stwierdzając, co wielkie stanowisko – być przedstawicielem rodzaju ludzkiego na ziemi.

W celu osiągnięcia tego tytułu, trzeba mieć przede wszystkim wolność duchowa i duma – i strach Jehowy, Zeusa, Boga i innych bogów, wszystkich religii, a także wielcy nauczyciele i przywódcy wszechczasów. Wszystkie z nich Gorky znane pod wspólną nazwą – „czarnego potwora władzy.” Jest zapowiada poważny grzech pychy, ręce kapłanów zawsze zabić silny, wolny i dumny.

duma

Aleksey Maksimovich Gorki powiedział, że jest to dobra cecha charakteru, która okazuje się niewolnikiem darmo, co sprawia, że silne i słabe nicość przekształca się w osobę. Duma nie lubi wszystkie konwencjonalne i ciasna. Tak, bohaterowie działa „Makar Chudra” Rudd i Loikaw wolą umrzeć, niż żyć niewolny, gdyż z natury są wolni i dumni. Jednak przerost zmysłów tworzy bezwarunkową, absolutną wolność od wszelkich wartości moralnych i społecznych. Ten pomysł brzmi w innym wątku, „Old Isergil”, kiedy główny bohater mówi o dumnej, Larry, który umarł za wszystkich (i dla siebie przede wszystkim) jako kary pozostałej żyć wiecznie. Nieśmiertelność, więc dostaje śmierć. Maxim Gorki wskazuje na wieczną prawdę: to niemożliwe, aby żyć w społeczeństwie i być całkowicie wolna od niego.

uczucia

Innym jakości osoby, moim zdaniem, jest możliwość poczuć wszechogarniającej, całkowicie poddając, zagłuszając głos rozsądku. Życie Mądrość – szaleństwo z odważnych. Gorky wśród ulubionych i główni bohaterowie nie znaleźliśmy fajne, rozsądny, semipositivity typ Stawrogin i Bazarov (chociaż, oczywiście, te osoby były w naszej społeczności jest zawsze). Zbyt racjonalne moralne bohaterów zazwyczaj są martwe, a autor Man – życie, a przede wszystkim uczucie, homo sentiense. Są Pelagia Nilovna Własow ( "Matka"), Foma Gordeev powieści i Konovalov Chelkash tej samej historii, Grouse ( "Filistyni") i Satine ( "The Lower Depths"). Wszystkie one mają wspólną jest to, że uczucia tych znaków jest silniejsza od rozumu. Jest to przedmiotem wielu prac Gorkiego. Lista może być dodatkowo uzupełnione. Jednak pisarz uważa nadmierne dużo zmysłowości słabych ludzi, ponieważ zakłóca osoby na ścieżce życia. A najważniejsze autor uważa, zdolność do życia w najszerszym tego słowa znaczeniu.

Gorący i gnicie

Człowiek w pracach Gorkiego albo gorący lub gnicia. Rotting – ograniczone, słabych ludzi, którzy nie starają się zmienić życie, zadowoleni ze swojego losu. Ich najbardziej. Te ludzie kochają dobrze karmione, ciepłe, wygodne życie.

Typowym przedstawicielem nich – Gray. Zgodził się niewolniczo służyć żadnej siły, żeby mu i jego odpoczynku i sytości chronić. Życie wydaje mu się w postaci lustra, w których odbicie widzi tylko siebie. Ten typ jest bardzo wytrwały, gdyż ma talent pasożyta. Jego dusza upadł, to tron śliskie ropuchy, a serce ostrożnie i tchórzliwy. Tęskni dla przyjemności i strachu ucisku i niepokoju, co czyni ten sposób fałszu i obłudy. Oprócz szary, do tego typu należą takie bohaterów Bitter jak ja ( „Pieśń o sokole”) Jakow Mayakin ( „Foma Gordiejew”) Bubnov ( „Lower głębi”). To głupie, słabe istoty, wulgarnych, obojętny i stagnacja – dokładne przeciwieństwo prawdziwej osoby. Prace Gorkiego, których wykaz został podane powyżej zilustrować tę ideę. Jednakże, istnieją inne, palenie ludzi. Spędzają gwałtownie swoją energię, aby dać swoje życie całkowicie, śpiewa swoją pieśń. Tak, Neil ( „Filistyni) mówi, co za przyjemność – żyć na ziemi, On powtórzył Thunderbirda i Sokoła. (” Pieśń o sokole „i” Song of the Stormy Petrel „), a także rewolucjoniści z powieści o nazwie” Mother „i inni ,

cel

Jednak aby móc żyć na serio, nie wystarczy, aby spalić, być dumni i wolni, niespokojny i czuć. Jest bardzo ważne, aby mieć cel, który uzasadniałby istnienie, ponieważ ceny mężczyzny – jego sprawa. "Go! I więcej!" – to jego credo. Bezsensowne, bezcelowe przechodzi Izergil życia bez oświetlając wszystko na swojej drodze. Wręcz przeciwnie, jasne błyski i zanika Danko, oświetlając drogę dla ludzi do nowego życia. Ten człowiek jest w pracach Gorkiego, umiera, staje się prawdziwą nieśmiertelność, bo to jest – płatność za wielką i wysoką cel, do którego wszyscy powinni dążyć. W drodze do niej nic nie powinno rozpraszać ani stara się zniewolić ślepej wiary, ani słodkie, tuli nadzieję lub poniżającego miłość. Wszelkie ofiary musimy być gotowi zrobić dla wielkiego celu, tak długo jak to uzasadnia je.

tworzenie

Tak więc, człowiek, który jest w pełni przekonany, że wolność myśli, kreatywności i nieskończonego wzrostu jego nieśmiertelności – że Gorky ideału. Sens życia należy rozpatrywać w pracy, która jest bezgraniczna i samowystarczalny. Człowiek-Bóg jest większy od wszystkich bogów wymyślonych. W tej idealnej pisarza umieścić wszystko, co najlepsze, które były bohaterami czasie. Każdy z nas pamięta ten, który stał się slogan. „Człowiek – to brzmi dobrze” – uroczyście proklamuje Gorkiego.

Monolog mężczyzny

W sztuce „The Lower Depths”, w ostatnim akcie, Satin mówi mały monolog, który jest podręcznikiem. W tym mowy, honory bohater, uwielbia go. W jego rozumieniu, przedstawiciel rasy ludzkiej – centrum wszechświata, podstawą wszystkiego. Zamyka wszystkie: Śmierć, życie, wielkie odkrycia i osiągnięcia. Ale Satin nie odnosił się do żadnej konkretnej osoby, ale rodzaj istot żywych z tym tytułem.

Jego możliwości rozkoszą, potencjał i moc przedstawicieli ludzkości. Dlatego uważa, że jest to wielkie upokorzenie – szkoda. Człowiek ten „guzek”, a więc godne szacunku, i tylko prawda, może on stać, jak ciężka jest to nieważne.

Bohater znajdzie życie i przeznaczenie człowieka. Według niego, jest to „wyższa sytości.” Sens życia – do administrowania globalną, wysoką rewolucyjny. Opinię tę podzielają Bitter Man.

Ten monolog – spór ze stanowiskiem Luke wokół przeciwieństwo. Ten bohater nie widzi człowieka jako zbiorowego obrazu, ale jako osoba, która wymaga uwagi, wsparcia, ciepła.

Prawda, być może, gdzieś w środku pomiędzy poglądami tych dwóch znaków.

Spektakl „The Lower Depths” – jest produktem o szerokim dźwięk, który przenosi całą gamę ludzkich uczuć i stanów – od przemówień Man Satina, inspirującym i odważnym, do śmiertelnej i beznadziejnej rozpaczy aktora.