Jefferson Davis: biografia, zdjęcia i interesujące fakty

Przez lata swojej historii, Stany Zjednoczone Ameryki przeszły od brytyjskiej kolonii do potężnego suwerennego państwa, twierdząc, że jest światowym liderem. Był to skomplikowany proces historyczny, na pewnych etapach, w którym wyraźnie pojawiły się pewne politycy, którzy pozostawili znaczący ślad w tworzeniu państwa. Jednym z nich był Jefferson Davis, którego krótka biografia została podana w tym artykule.

Młody potomstwo rodziny niewolników

Jefferson Finis Davis urodził się 3 czerwca 1808 roku w Kentucky. Był piątym dzieckiem w rodzinie lokalnego rolnika i otrzymał jego imię na cześć twórcy Deklaracji Niepodległości – Thomasa Jeffersona, którego pasjonatym wielbicielem był jego ojciec. Dzieciństwo przyszłego prezydenta Konfederatów Stanów Ameryki przeszło wśród plantacji bawełny, na której pracowały setki niewolników należących do jego ojca, więc nic dziwnego, że duch posiadania niewolnika stał się integralną częścią jego natury.

Jako potomek bogatej rodziny, Jefferson Davis wykształcił się w prestiżowym Uniwersytecie Transylwanii, a następnie, na prośbę jednego z kongresmanów z jego państwa, został zapisany do Akademii Wojskowej w West Point, którą ledwie zdołał ukończyć w 1828 roku, jako że był znanym przestępcą dyscypliny I nieprzejezdny leniwy.

Krótkoterminowe szczęście

Następne siedem lat, kariera oficera, choć z trudem, ale podnosząc się w górę, nagle, niespodziewanie dla wszystkich, Jefferson zrezygnował. Powód okazał się dość romantyczny – służba uniemożliwiła mu poślubienie córki pułkownika Sarah Taylor, w której zakochał się bez pamięci – przyszły teściowy nie chciał, aby jego córka stawała czoła niepokojowi życia wojskowego.

Po przejściu na emeryturę osiągnął to, czego chciał, ale los wolałby dać młodym tylko trzy miesiące szczęścia, po czym Sarah nagle umarła, zarażając się malarią. Złamany, Jefferson Davis spędził kilka lat w pełnej izolacji, nie chcąc zobaczyć nawet najbliższych ludzi. Ale czas przybrał się i stopniowo wraca do życia, niespodziewanie dla wszystkich poważnie zaangażowanych w politykę.

Początek ścieżki politycznej i nowa rodzina

W tej dziedzinie wykazał się znacznie większym zapałem niż w murach akademii wojskowej, a wkrótce stał się wybitną postacią wśród aktywistów Demokratycznej Partii Missisipi. Jego kariera była tak skuteczna, że w następnych wyborach prezydenckich w 1844 roku Davis był już częścią kolegium wyborczego.

Potem spotkał swoją przyszłą żonę Varina Howell, która przybyła z bogatej i szanowanej rodziny. Mimo różnicy wieku młoda oblubienica była o osiemnaście lat młodsza, ich małżeństwo było długie i szczęśliwe. Małżonkowie mieli sześcioro dzieci, ale trzy z nich nie były przeznaczone do życia, dopóki nie osiągną wieku dorosłego.

Wojna meksykańska i kontynuacja kariery

W 1846 roku doszło do konfliktu między Meksykiem a Stanami Zjednoczonymi, a Davis uznał za obowiązku przystąpienia do pułku Mississippi. Tam służył pod rozkazem byłego teścia, generała Taylora, ojca jego pierwszej żony. Jako natarczywie odważny i zdecydowany człowiek, Jefferson często wyróżniał się w operacjach bojowych, obejmując szczególną chwałę w bitwie pod Buen Vist i oblężeniu Monterrey.

Kiedy jeden z kongresmanów z Mississippi zmarł w 1847 roku , gubernator, biorąc pod uwagę wielkie zasługi Davisa, zaprosił go, aby zajął wolne miejsce. Przyjąwszy ten wniosek i stając się senatorem, Jefferson uznał siebie za poważną postać polityczną. Spędził cztery lata jako członek Kongresu, po czym zrezygnował z pracy na gubernatora stanu Mississippi, ale nie zdążył i chwilowo opuścił firmę.

Na czele nierozpoznanego stanu

Karierę polityczną kontynuował po następnym prezydencie Ameryki Franklin Pierce, mianował go ministrem spraw wojskowych. W tej nowej jakości Jefferson Davis podjął wielkie wysiłki w celu stworzenia transkontynentalnej linii kolejowej, którą uważał za niezwykle potrzebną do utrzymania obronności kraju. Przyczynił się również do generalnej modernizacji uzbrojenia armii.

W 1861 r. Stosunki między południem a północą Stanów Zjednoczonych uległy pogłębieniu z powodu problemów związanych z niewolnictwem. W wyniku tego wycofało się z USA trzynaście państw niewolników. Związki, które utworzyły, nazywane były Konfederatnymi Państwami Ameryki, którego prezydent Jefferson Davis został wybrany. Należy zauważyć, że państwo tak powstałe nie zostało uznane przez żaden z krajów.

Zachód słońca kariery

Po wybuchu działań wojennych, które miały charakter wojny domowej, Jefferson Davis, którego fotografia jest prezentowana w tym materiale, zajęła w swoich rękach pełną władzę, zarówno cywilną, jak i wojskową, ufając stanowiskom państwowym tylko swoim bliskim znajomym.

Doprowadziło to do fali niezadowolenia w Konfederacji, szczególnie zintensyfikowanej po wielu oczywistych błędach dokonanych przez niego i jego ministrów. W tym samym czasie, z każdym dniem, północna militarna przewaga stała się bardziej dostrzegalna, ponieważ koncentrowały się znacznie większe zasoby ludzkie i przemysłowe. Sytuacja stała się krytyczna.

Więzień Fort Monroe

Wydarzenia były szczególnie ostre po zabójstwie 14 kwietnia 1865 roku, zabijając prezydenta USA Abrahama Lincolna. Jego następca Andrew Johnson, od pierwszych dni, otwarcie oskarżył Jeffersona Davisa o popełnienie przestępstwa i wyznaczył dużą nagrodę za głowę.

Wojna zakończyła się zwycięstwem Północy, a 10 maja tego samego roku Jefferson Davis został aresztowany. W kasynie Fortu Monroe więziony został wczorajszy bohater tłumu i przywódca polityczny, gdzie przez długi czas był przykuty jego stopą do ściany. Spędził ponad dwa lata czekając na proces, który nigdy się nie odbył. W 1867 r. Więzień został zwolniony za kaucją, a następnie amnestied przez przychodzącego prezydenta Ameryki, Andrew Johnson.

Ostatnie lata życia

Jefferson Davis, którego biografia jest przykładem niezwykłego rozwoju kariery, a następny upadek, po jego zwolnieniu z więzienia, nie może już wrócić do polityki. Kiedyś próbował ponownie nominować się do wyborów do Senatu, ale został odrzucony z tego powodu, że zgodnie z Konstytucją Stanów Zjednoczonych osoba, która kiedyś złożyła przysięgę – i tak uważano jego udział w wojnie po stronie północy – nie ma prawa do urzędu publicznego.

Korzystając z wcześniejszych powiązań i doświadczeń zgromadzonych podczas kadencji, Davis od kilku lat zajmuje się działalnością finansową, będąc prezesem dużej firmy ubezpieczeniowej w Memphis. W wolnym czasie pisał wspomnienia. Do powojennego okresu, który zanurzał się w historii jako "odbudowa południu", jest szeregu oświadczeń, które Jefferson Davis mówił prywatnie. O niewolnictwie, zlikwidowanym w wyniku zwycięstwa północy, mówił o jedyną możliwą formę pobytu czarnych w Ameryce. Kategorycznie odmówił możliwości przyznania im równych praw w białej populacji kraju.

Zmarł 6 grudnia 1889 roku z powodu zapalenia płuc, który podczas wizyty w plantacji w Nowym Orleanie został pochowany w grobie Armii Północnej Wirginii.