Biały kabel: właściwości, produkcja, użytkowanie, szkody dla zdrowia

barwniki mineralne białe, wykonane na bazie ołowiu, nazwany mineralnych znajduje się w swoim składzie – elektroda biała. W zależności od kraju, czasu i sposobu wytwarzania farby zawierającej ołów jest różnie nazywany: psimition, holenderski, cerusyt, srebrny lub tylko srebrna piana, Klagenfurt, Venetian biały, czysty biały kabel i inni.

Historia wystąpienia

Po raz pierwszy biały kabel zostały opisane w pismach greckiego pisarza Dioscorides w IV wieku przed naszą erą. Już wiedział o właściwościach ołowiu i może z niego produkować kolory. Nieco później technologia produkcji wybielić, lub, jak nazywali je cerussa, opisał rzymskich pisarzy, takich jak Witruwiusz, Pliniusz i Teofrasta. „Nowe” światło białe ołowiu po raz pierwszy pojawiła się w Holandii w średniowieczu. produkcja Fabryka biały bardzo szybko znaleźć szeroką dystrybucję, a ich konsumpcja stale rośnie. Pomimo tego, naukowiec Bergman tylko do końca XVIII wieku, był w stanie ujawnić składu chemicznego biały.

Co do Rosji, historia użytkowania i produkcja bieli ołowianej nie jest tak stary, sto lat temu, zaczęli produkować dla nas. farby na bazie ołowiu w dużych ilościach wyprodukowanych w Jarosławiu, który jest uważany za centrum produkcji wapna. Do tej pory istnieje wiele fabryk zajmujących się w produkcji białych znanych marek, które są popularne na całym świecie.

Zakres zastosowania

Użytkownik nie może używać bieli ołowianej jako rozpuszczalnik dla innych kolorów. To samo odnosi się do ich wykorzystania w obrazie działa ze względu na wysoką toksyczność produktu. W wyjątkowych przypadkach zastosowanie ołowiu opartych białej farby do metalowych powierzchni.

Jeżeli jednak nie jest zastosowanie bieli ołowianej w pracy, konieczne jest ścisłe przestrzeganie zasad bezpieczeństwa wymaganych w przypadku stosowania takich leków. Ze względu na szkodliwe działanie na organizm człowieka, nawet jako część farby Zabrania się korzystania bieli ołowianej.

Ze względu na wysoką toksyczność stosowania bieli regulowane na poziomie legislacyjnym. Zatem prawa 1909 i 1926 roku wpłynęły na gwałtowny spadek rocznej produkcji tych farb we Francji. Dwanaście fabryki farb w tym kraju produkuje rocznie ponad 20 000 ton witlinka w obecnym czasie, kwota nie przekracza 1000 ton. Przepisy te są, niestety, mają zastosowanie wyłącznie na terytorium Francji, w innych krajach, wykorzystanie bieli ołowianej nie jest prawnie zabronione.

Właściwości bieli ołowianej

Są one wytwarzane w postaci białego proszku o dużym ziarnistą strukturę. Po wystawieniu na działanie oparów kwasu octowego, z wytworzeniem białego ołowiu i ołowiu. Pokolorować je, sądząc po nazwie, biały. Ze względu na charakter procesu produkcyjnego do produktu końcowego, zawiera niewielką ilość cukru ołowiu. Ma to wpływ na zapach białego ołowiem nieznacznie kwaśny smak, a stosunek octowego zasadowej soli ołowiu nie przekracza 1% całkowitej ilości zanieczyszczeń.

farby mineralne, które składają się z białego ołowiu, posiadają wysoką zdolność krycia, a krótki czas suszenia. Do 10% całkowitej masy tuszu do ich pochłaniania oleju. Biały szybko krzepnąć na zewnątrz, a to następuje przez grubość warstwy farby. To właśnie dzięki tej jakości zgodnie z wymaganiami w malowaniu w technologii wielowarstwowej i produkcji podkładów ropy biały ołowiu.

Kompozycji, a tym samym zdolność do szybkiego suszenia farby drukarskiej można łatwo przenosić do innych materiałów, w związku z czym nawet tusz wolnoschnące szybko wyschnąć na całej warstwie. Szczególnie cenne są nabywane za podmalevki jako idealny do późniejszego barwienia, dobrze wiąże się z kolejnych warstw i nie pękają.

Upadki w stosowania bieli ołowianej

Oprócz oczywistych zalet stosowania bieli ołowianej, mają szereg ciężkich wad.

Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na wysoką toksyczność proszku. Kiedy tarcie wszystkich zasad bezpieczeństwa należy przestrzegać, aby tak, że proszek jest rozpylany. Jest znany nie tylko w przypadkach ciężkiego zatrucia, ale także śmiertelne.

Biały kabel są w stanie zmienić swoje światło. Po wystawieniu na działanie siarczku wodoru farby najpierw zaczyna rosnąć brązowy, a następnie w całości staje się czarny. Dzieje się tak tylko wtedy, gdy część niedostateczną ilością białego elementu wiążącego. Jednak proces ten jest odwracalny. W celu wykrywania początkowego malowana powierzchnia musi typu barwnika leczyć za pomocą nadtlenku wodoru, zdolny do przekształcenia grafit siarczku do siarczanu biały.

W środowisku zasadowym, biały bardzo niestabilne, dlatego nie nadają się do tempera alkalicznych i fresk.

W malowaniu taką specyfikę widziano. Biały ołów, olej lniany waliło z, mają zdolność do zmiany świata. Jeśli obraz jest odwrócił się od okna i jest skierowana do ściany farbą na bazie białego ołowiu żółty, ale jest w stanie powrócić do oryginalnego koloru, natomiast jeśli jest ona narażona na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Różnorodność biały

Do tej pory, istnieją różne rodzaje biały. Ołowiu, cynku i tytanu są najbardziej powszechne.

Ołów – najstarszy, często używać starych artystów. Zaletą jest to, że z nich może być stosowany w przezroczystych warstw, a farba schnie bardzo szybko. Ma elastyczną strukturę, jest bardziej stabilny. Jednak główną wadą jest jego toksyczność.

bieli tytanowej. Oni nie mniej popularne wśród artystów są i cechy są podobne do białej ołowiu. Farba ta jest najjaśniejsza tonu, ale jego wadą jest to, że jest całkowicie przezroczysta i całkowicie wypełnia inne tony.

Są bardzo popularne wśród białych mistrzów garncarskich. Interweniować bezpośrednio w glinie, a jeśli to nie jest wystarczające, to stosuje się cienkie warstwy na wierzchu drugiej.

tlenek cynku. Nie są one tak gruba jak bieli tytanowej , a więc są wykorzystywane dla tonizujących i zastosowanie przezroczystych warstw. Wadą tej farby jest jedynie długi czas schnięcia.

metoda holenderski

Jest to pierwszy i najstarszy sposób białym produkcji ołowiu. W tym procesie, płyty ołowiane pasek o szerokości 2-3 mm tnie się na długość 6 cm umieszczonymi w oszklonych doniczek glinianych, odsuwając w ten sposób spirala. Doniczki powinna wynosić około 1 litra i wysokość. Do tej mieszaniny dodano 250 ml octu 20 cm. Następnie doniczki umieszcza się w rzędach cegły aparat i na przemian z warstwami końskiego nawozu są dodane. Na dolnej warstwie okryte końskiego nawozu, to jest do pierwszej warstwy w doniczkach, są pokryte od góry z płytki prowadzącej i płyt, przestrzenie pomiędzy doniczek wypełnionych także nawóz. Zatem garnki są skonfigurowane do górnych warstw.

Podczas fermentacji nawozu wytwarza ciepło, które sprzyja parowaniu kwasu octowego. Gdy katalizowania tlenu z powietrza ołowiu wytworzonej soli kwasu octowego, przekształca się uglesvintsovuyu, który jest biały kabel. Proces oddzielania od przewodu płyt najbardziej pracochłonna biały, często zaangażowane w tym urządzeniu. Najpowszechniej stosowane do tego celu jest górzysty urządzenie.

metoda niemiecki

Różnica z procesu Niemiecki Holenderski tylko w szczegółach. Blachy ołowiu nie ingerować w doniczkach i są zawieszone w murowanych i drewnianych komórek. Inny sposób wpływa kwasu octowego i tlenu identyczne. Najczęściej ta metoda jest stosowana Główne urządzenie.

metoda francuski

Tenar została zaproponowana przez francuskiego sposobu wytwarzania bieli ołowianej. Ponieważ jest wytwarzany pierwszy roztwór octowego i sole ołowiu, a następnie, przez który przepuszcza się dwutlenek węgla. W wyniku tego, białe zwolnione, a średni octowy ołowiu sól pozostaje w roztworze. Proces ten jest ciągły, tak jak w roztworze rozpuszczono zużytego glejty, tworzący sól zasadową.

metoda English

Ta metoda ekstrakcji białego prowadzenie bardziej złożone, a zatem stosuje się mniej niedawno. Bębny poziome umieszczone glejta, zwilża się roztworem 1% cukru ołowiu. Tam za pomocą obraca mieszadła. W tym przypadku, strumień dwutlenku węgla jest przetwarzany.

W tym sposobie ważne jest, aby w glejty wystąpiły żadne zanieczyszczenia lub białych może uzyskać niepożądany kolor.