System prawa administracyjnego

System prawa administracyjnego Federacji Rosyjskiej odzwierciedla strukturę przemysłu, zestaw wzajemnie powiązanych ze sobą norm prawnych i instytucji. Ogólnie rzecz biorąc, dyscyplina to duży konglomerat norm, który został podzielony na wiele aktów.

Przedmiot, metoda i system prawa administracyjnego

Nauka prowadzi dystrybucję aktów normatywnych w określonych grupach. Każda z tych grup tworzy instytucję. W ten sposób tworzy się system prawa administracyjnego.

Dzisiejsza dyscyplina ta rozpoznaje dwie struktury: sektorowe i instytucjonalne.

Instytucjonalnym systemem prawa administracyjnego jest przeniesienie systemu prawa cywilnego do sfery norm administracyjnych. Jej zalety obejmują możliwość rozłożenia znacznej części norm wokół głównych tematów związanych z interakcją na administrację państwową. W tym przypadku są to stowarzyszenia publiczne, obywatele, organy wykonawcze.

Ustanowione w ramach struktury instytucje obejmują przepisy prawa administracyjnego stosowane w regulowaniu public relations o jednorodnym charakterze, które pojawiają się w większości dziedzin administracji publicznej.

Struktura branżowa łączy normy wyłącznie z uwzględnieniem branżowych aspektów administracji publicznej. Ten system prawa administracyjnego przyczynia się do utworzenia pewnych instytucji prawnych. Wśród nich należy zwrócić uwagę na instytucje zarządzające sferą gospodarki (przemysłowe, rolno-przemysłowe, transportowo-drogowe, kredytowe, finansowe i inne kompleksy). Ponadto oddział wyróżnia się na rzecz zarządzania kulturą społeczno-kulturalną (edukacja, kultura, nauka, rozwój społeczny, praca, zdrowie), obszar administracyjno-polityczny (obrona, sprawy zagraniczne i sprawiedliwość, bezpieczeństwo).

System prawa administracyjnego w określonych instytutach prawnych reguluje relacje branżowe o charakterze administracyjnym, cechy poszczególnych gałęzi. W związku z tym powstaje tak zwana specjalna część rozważanej dyscypliny.

Przedmiotem prawa administracyjnego należy uznać za public relations, który ma miejsce w dziedzinie administracji publicznej, jak również interakcje powstałe w innych sferach życia publicznego. Istnieją pewne typy relacji w zarządzaniu, regulowane przez normy przedmiotowej dyscypliny. Gatunki te są klasyfikowane według różnych oznaczeń. Tak więc istnieje grupa utworzona według charakterystyki podmiotu. Ta grupa obejmuje relacje między:

– podporządkowane podmioty administracji państwowej (stosunki o charakterze pionowym);

– organy wykonawcze, które nie są w stanie podporządkowania (interakcje poziome);

– organy administracji państwowej i lokalnej, obywateli, urzędników służby cywilnej, innych podmiotów.

Istnieją również grupy interakcji tworzone zgodnie z układem terytorialno-terytorialnym lub kierunkiem działania.

Metoda prawa administracyjnego uważana jest za zestaw zakazujących, nakazowych i dopuszczalnych metod wpływania na relacje menadżerskie. Środki określone w przepisach, zezwolenie i zakaz stosuje się w określonym stosunku. Metodą prawa administracyjnego charakteryzuje się dynamika, która łączy się z naturą oddziaływań menedżerskich. Ten zestaw środków charakteryzuje się środkami prawnymi związanymi z typem administracyjnym.