Śmierć Aleksandra Makedonskogo: powód, wersja, miejsce i rok. Imperium Aleksandra Makedonskogo po jego śmierci

Według starożytnych dokumentów, śmierć Aleksandra Makedonskogo przyszedł w dniu 10 czerwca 323 pne. e. Największe generałów było tylko 32 lat. Do tej pory historycy nie mogą znaleźć powód jego odejścia z życia. Nagła śmierć Aleksandra Makedonskogo, nie zdefiniowała jego następcę, doprowadziły do upadku jego imperium i stworzenia kilku stanach, prowadzone przez watażków wstał i podszedł do wielkiego króla.

Powrót do Babilonu

W 323 pne. e. Grecka Armia z powrotem na zachód. Aleksandr Makedonsky zakończył swój marsz na wschód, sięgając aż do Indii. Udało mu się stworzyć imperium rozciągające rozległy z Bałkanów do Iranu iz Azji Środkowej do Egiptu. To nie istniała jako ogromnego państwa, który pojawił się dosłownie z dnia na dzień wolę dowódcy w historii ludzkości.

Śmierć Aleksandra Makedonskogo wciągnąć w Babilonie. To była wielka Oasis z wielu kanałów, z wody z Eufratesa. Miasto jest często cierpią z powodu chorób i epidemii. Być może to jest tutaj, że King of Kings podniósł infekcji.

Pogrzeb Hephaestion za

W ostatnim roku swego życia, Alexander stał przeciążone i podejrzane. Jego żałoba była spowodowana śmiercią swojego najlepszego przyjaciela i przybliżonej dowódcy Hephaistion. Wszystko odbyło się w maju kłopotów związanych z pogrzebami. Aby Hephaestion ogromny zikkurat został zbudowany, który został ozdobiony licznymi trofeami uzyskanych podczas kampanii na wschodzie.

Król nakazał, aby wysłać do wszystkich części dekretu empire, że jego przyjaciel trzeba sprawdzić za bohatera (w rzeczywistości był to polubozhestva status). Jako człowiek bardzo pobożny i zabobonny, Alexander przywiązuje wielką wagę do takich rzeczy. Między innymi, on otoczył się wielu proroków i wyrocznie.

Podróż do Eufratu

Babylon irytowało Alexander. On krótko opuścił tętniącego życiem miasta do zwiedzania brzegiem Eufratu i sąsiednie bagna. Król zamierzał zorganizować wyprawę morską wokół Półwyspu Arabskiego. Zbadał brzegi rzek, próbuje dowiedzieć się, jak umieścić w pobliżu Babylon 1200 statków, który wkrótce miał się udać.

Podczas tego rejsu, wiatr oderwał głowę władcy swoim czerwonym kapeluszu z złotą wstążką, które nosił jako diademem. Prorocy, którzy słuchali monarcha postanowił, że tym przypadku – zły omen, co nie wróży dobrze. Po śmierci Aleksandra Makedonskogo był fakt, wiele przybliżona przypomniał sprawę na jednym z kanałów Eufratu.

Rozłam w lutni

Pod koniec maja, król powrócił do Babilonu. On porzucił żałobę z okazji śmierci przyjaciela i zaczął ucztować z jego współpracowników. Przynosi świąteczną ofiarę bogom, a armia zaczęła rozdawać cukierki powitalne – Dużo wina i mięsa. W Babilonie świętowała sukces Nearch ekspedycji do Zatoki. Król także był chętny, aby przejść do następnej kampanii.

Na początku czerwca, Alexander pojawił wysoką gorączkę. Próbował pozbyć się choroby, kąpieli i co hojne ofiary bogom. Pogłoski o chorobie króla wyciekły do miasta. Kiedy witał swoich zwolenników, ale cała jego wygląd, że monarcha jest jawne, dzięki sile 8 czerwca tłum podnieconych Macedończyków włamali się do zamieszkania o jego władcy, króla.

śmierć Aleksandra

Następnego dnia, 9 czerwca, Alexander zapadł w śpiączkę, a 10. z lekarzy wymawiane jego śmierć. Przez wiele stuleci, historycy różnych pokoleń oferowane różne teorie na temat tego, co spowodowało wycofanie z życia młodego dowódcy, zawsze różniły się dobrym zdrowiem. We współczesnej nauce, najczęstszym widokiem, który mówi, że przyczyną śmierci Aleksandra Makedonskogo jest daleki od mistycyzmu.

Najprawdopodobniej król zamówienia na malarię. To znacznie osłabiony organizm, a nie radzić sobie z zapaleniem płuc (w innej wersji – białaczka). Dyskusja na drugim śmiertelnej choroby jest nadal w toku. Według mniej popularnej teorii, przyczyną śmierci Aleksandra Makedonskogo była gorączka Zachodniego Nilu.

Wersja zatrucia

Ważny jest fakt, że żaden z towarzyszy króla zmarł z powodu choroby zakaźnej. Może monarcha zniszczony ich zdrowia poprzez regularne picie. Podczas ostatnich wakacji nie zrobił na jeden dzień nie zatrzymał biesiadowanie, gdzie ogromne ilości napoju.

Nowoczesne badacze zwracali uwagę na znaki, które towarzyszą chorobie dowódcy. Cierpiał na drgawki, częste wymioty, osłabienie mięśni i niespójne tętna. Wszystko to jest dowodem na zatrucia. Dlatego wersja śmierci Aleksandra Makedonskogo obejmują również teorię niewłaściwego traktowania monarchy.

Lekarze mogli dać mu biały ciemiernik ciemiernik lub w celu ułatwienia swój pierwszy chorobę, w wyniku czego tylko pogorszyły sprawę. Nawet w starożytności była bardzo popularna wersja zatrucia Aleksandra jego generałów Antypater, którzy grozili usunięcie z urzędu gubernatora w Macedonii.

Grób króla

323 BC. e. (Rok śmierci Aleksandra Makedonskogo) była żałoba dla całego rozległego imperium. Podczas gdy zwykli ludzie żal przedwcześnie zmarłego monarchy, jego świta zdecydował, co zrobić z ciałem zmarłego. Zdecydowano się balsamowania.

W końcu ciało opętany przez Ptolemeusza, który zaczął rządzić w Egipcie. Mumia została przeniesiona do Memphis, a następnie do Aleksandrii – miasto założone i nazwane na cześć wielkiego generała. Wiele lat później, Egipt został podbity przez Rzymian. Cesarze Alexander uważany za największe przykład do naśladowania. Władcy Rzymu często pielgrzymują do grobu króla. Ostatnim wiarygodne informacje o nim pochodzi z początku III wieku, kiedy to miejsce było odwiedzanych przez cesarza Karakalli, przewidzianą na grobie swego pierścienia i tuniki. Ponieważ trasa jest stracone mumię. Dziś jego dalszy los nie jest znany.

regencji Perdikkasem

Pozostaje kontrowersyjne informacje o najnowszych rozkaz króla, wykonane zanim w końcu zapadł w śpiączkę. Imperium Aleksandra Makedonskogo po jego śmierci, było dostać dziedzica. Monarch to rozumiał i, czując zbliżający koniec, mógł wyznaczyć następcę. legenda została rozpowszechniona w starożytności, że osłabienie gubernator oddał sygnet Perdiccas – lojalnego przywódcę wojskowego, który miał stać się królowej regent Roxana, jest w ostatnim miesiącu ciąży.

Kilka tygodni po śmierci Aleksandra, urodziła syna (Alexander). Regencji Perdikkasem od początku jest niestabilny. Po śmierci Aleksandra Makedonskogo następca organ zaczął wyzywać drugiego przybliżenia zmarłego króla. W historiografii, były one znane jako diadochów. Prawie wszyscy prezesi w prowincji ogłosiły niepodległość i założyli własną satrapii.

diadochów

W 321 pne. e. Perdiccas podczas kampanii w Egipcie, został zabity przez swoich generałów, niezadowolony z jego autokratyczny. Po śmierci Aleksandra Makedonskogo jego imperium ostatecznie pogrążyła się w wojnie domowej, gdzie każdy kandydat do władzy w stanie wojny ze wszystkimi. Rozlew krwi jeszcze przez dwadzieścia lat. Konflikty te przeszły do historii jako wojnach z diadochów.

Stopniowo generałowie pozbył się wszystkich przyjaciół i krewnych Aleksandra. brat króla Arrhidaeus zginęło, siostra Cleopatra, matka olimpiadzie. Syn (formalnie zaręczona Aleksander IV) stracił życie w wieku 14 lat w 309 pne. e. Wielki monarcha miał kolejne dziecko. Nieślubny syn Herkulesa, narodził się z konkubiną Barsine, został zabity w tym samym czasie z bratem.

Imperium sekcja

Babylon (miejsce śmierci Aleksandra Makedonskogo) szybko utraciła władzę nad prowincjami. Po śmierci Perdikkasem ważną rolę we wraku przed jednym imperium zaczął grać diadochów Antygon i Seleukosa. Początkowo były sprzymierzeńcami. W 316 pne. e. Antygon przybył do Babilonu i zażądał Seleukos informacji na temat kosztów finansowych wojnie z sąsiadami. Ten ostatni, obawiając się hańbą, uciekł do Egiptu, gdzie znalazł schronienie u lokalnego władcę Ptolemeusza.

Śmierć Aleksandra Makedonskogo, krótko mówiąc, był przez długi czas w przeszłości, a jego zwolennicy nadal walczyć przeciwko sobie nawzajem. Przez 311 pne. e. Powstał on w wyniku równowagi sił. Antygon wykluczyć Azję, Ptolemeusza – w Egipcie, Cassandra – w Grecji Seleukosa – w Persji.

Ostatnio wojen diadochów

Ostatnia, czwarta wojna diadochów (308-301 gg. BC. E.) rozpoczęła ze względu na fakt, że Kassander i Ptolemeusz postanowił zjednoczyć w sojuszu przeciwko Antygon. Zostały one połączone przez króla Macedonii, Lizymach i Seleukosa, założyciela Imperium Seleucydów.

Pierwszy atak Antygon, Ptolemeusz. Zdobył Cyklady, Sicyon i Karyntia. W tym celu, główny wojska egipskie wylądował na Peloponezie, który zaskoczył garnizony króla Frygii. Ptolemeusz był kolejnym celem Malaya Aziya. Król Egiptu stworzyło silną pozycję na Cyprze. Na tej wyspie to opiera swoją armię i flotę. Dowiedziawszy się o planach wroga, Antygon przegrupowali swoje wojska. Jego armia tymczasowo opuścił Grecję. Ta armia z 160 statków kierowanych na Cyprze. Po wylądowaniu na wyspie, 15 tysięcy ludzi pod wodzą Demetriya Poliorketa oblegał Salamis.

Ptolemeusz wysłany do twierdzy przychodów na Cyprze niemal całej swojej floty. Demetrius postanowił dać bitwy morskiej. W wyniku zderzenia Egipcjanie stracili wszystkie swoje statki. Większość z nich została zalana, a statki transportowe poszedł Antygon. W 306 pne. e. izolowane Salamis skapitulował. Antygon zajętych Cypr, a nawet ogłosił się królem.

Kilka miesięcy po tym sukcesie Photiki postanowił zadać miażdżący cios Ptolemeusza na jego własnej ziemi i wysłał wyprawę do Egiptu. Jednak satrapa armia nie mogła przekroczyć Nil. Ponadto, Ptolemeusz wysłany agitatorów w obozie wroga, który faktycznie kupił żołnierzy przeciwnika. Zniechęcony Antygona musiała wrócić do domu z pustymi rękami.

Jeszcze kilka lat przeciwników jeden po drugim ataku siebie w morzu. Antygona była w stanie prowadzić Lizymach z Frygii. Jednocześnie, Demetrius ostatecznie zakończył kampanię w Grecji i udał się do Azji Mniejszej, w celu zjednoczenia ze swoim sojusznikiem. Ogólne bitwa wszystko nie przyszedł. Stało się to tuż po 8 latach od początku wojny.

Bitwa Ipsus

Latem 301 pne. e. Bitwa odbyła Ipsus. Bitwa ta była ostatnim akordem wojnach z diadochów. Antygona kawaleria pod wodzą Demetriusz I Poliorketes zaatakowany ciężką kawalerię z sojusznikami, prowadzony przez syna Selevka Antioh. Walka była zacięta. Wreszcie, kawaleria Demetrius pokonał wrogów i pobiegł za nimi. Akt ten był błąd.

W dążeniu do kawalerii wroga wypadli zbyt daleko od głównych sił Antygon. Seleukos, zdając sobie sprawę, że nieprzyjaciel popełnił błąd w obliczeniach, weszła słoni bojowych. Nie były one niebezpieczne dla Macedończyków, którzy nauczyli się wykorzystywać przeciwko ogromnego zwierzęcia palnych pomocą gwoździ i desek. Jednak słonie są całkowicie odcięte przez jeźdźców Antygony.

Ciężki falanga frygijskiego króla został otoczony. To zaatakowały lekkiej piechoty i konnych łuczników. Paliczka, w stanie przebić się przez blokadę kilka godzin stałego pod bombardowania. Wreszcie, żołnierze Antygon zrzeczenia się lub uciekli z pola bitwy. Demetrius postanowił udać się do Grecji. 80-letni Antygon walczył do ostatniego, aż upadł, uderzył wroga dart.

Legacy Alexander

Po bitwie pod sojuszników Ipsus ostatecznie podzielony byłego imperium Aleksandra. Cassandre pozostawił Tesalii, Macedonii i Hellas. Lizymach otrzymał Tracji Frygii i region Morza Czarnego. Seleukos udał się do Syrii. Ich przeciwnik Demetrius trzymane kilka miast w Grecji i Azji Mniejszej.

Wszystkich królestw, które powstały na gruzach imperium Aleksandra Makedonskogo, przejął od niego swój fundament kulturowej. Nawet Egipt, panował Ptolemeusza, stał hellenistyczny. W wielu krajach Bliskiego Wschodu wyglądał łącza w postaci języka greckiego. Ten świat istniał przez około dwa stulecia, aż została podbita przez Rzymian. New Empire także wchłania dużo greckich cech kultury.

Dzisiaj, miejsce i rok śmierci Aleksandra Makedonskogo podane są w każdym podręczniku historii starożytnej. Przedwczesna śmierć wielkiego generała stał się jednym z najważniejszych wydarzeń dla wszystkich jego współczesnych.