Arystoteles, „Poetyka”: krótka analiza

Jeden z najbardziej znanych i wielkich filozofów i myślicieli starożytnej Grecji, Arystoteles rozpatrywane. „Poetyka” – największy, ale bynajmniej nie tylko jego produkt. Spuścizna Arystotelesa jest naprawdę ogromny, a jego życie – jest bogaty w wydarzenia.

biografia

Zdecydowana większość uczniów i studentów, aby usłyszeć imię słynnego nauczyciela greckiego, zwany dwa fakty: był uczniem Sokratesa, a on z kolei nauczył Aleksandra Makedonskogo. Podobnie było również znany Arystotelesa? „Poetyka” jest na pewno rzeczą, która zachowała swoją nazwę od wieków, ale nie jest jedyną rzeczą, którą można powiedzieć o poszczególnych myśliciela. Wiadomo, że urodził się w Stagira między 384 a 383 rpne Arystoteles prawie dwadzieścia lat spędził studiując w wielkim Akademii Platona. Naukowcy twierdzą, że najprawdopodobniej on sam nauczył się tam na jakiś czas. Po ukończeniu studiów, filozof stał się wychowawcą przyszłego cesarza Aleksandra. Może to stanowisko , był spowodowany kiełków, sojusznik macedońskiego króla Filipa II. Był ojcem Aleksandra. Po udanej wznoszenia młodego bohatera na tronie, Arystoteles powrócił do swego domu, a stamtąd przeniósł się do Aten. Tam założył własną szkołę – „Liceum”. Ten okres w życiu filozof uważany za najbardziej owocne. Wiele dialogu, „Metafizyka”, „Etyka”, „Polityka” – to wszystko podczas gdy Arystoteles stworzył. „Poetyka” ma już pisano o nich w tym samym czasie. Raz w roku 323 pne Aleksander zmarł, stanowisko filozofa w społeczeństwie znacznie się pogorszyła. W 322 roku pne Umarł.

tworzenie

Wiele osób w umysłach stowarzyszenia mocno osadzona: Arystoteles – „Poetyka”. Jednak jest on autorem wielu prac. Można je podzielić na dwie kategorie: Egzoteryczne prace, tworzone w formie dialogów i prawdopodobnie potrzebne dla publiczności, i dzieła pisane przez niego jedynie dla wąskiego kręgu uczniów.

„Poetyka”: cele, cele, treści

„Poetyka” Arystotelesa krótko Podsumowując literackie teorie czasu i wyznacza szereg norm estetycznych. Jest to traktat poświęcony w całości dramatu. Nie ma powodów, aby przypuszczać, że pierwotnie składała się z dwóch części, ale pierwszy nie jest zachowana. Obecnie najczęściej teoria jest taka, że w pierwszej połowie rękopisu przeprowadzono szczegółową analizę komedii. Na początku prac Arystotelesa daje jego interpretacji terminu „poetyki”. Wszelkie sztuka, jak mówi, jest oparta na mimesis, czyli naśladowania natury. Wszystkie rodzaje poezji, według Arystotelesa, różnią się od siebie o trzy funkcje:

1. Wytwarzają one różne przedmioty.

2. Można to osiągnąć za pomocą różnych środków.

3. Zgodnie z tym, różne metody są stosowane podczas odtwarzania.

Na przykład, avletika i kifaristika oparty na harmonii i rytmu, natomiast twórczości słownej głównie używa prozę i miernika. Formy Poezja może się różnić w zależności od rodzaju naśladownictwa: epicki – jest to obiektywna narracja, co zdarzyło się wcześniej, teksty opierają się na subiektywnych wrażeniach narratora, dramat przedstawia wydarzenia w dynamice. Następnie filozof oferuje swoją definicję komedii i tragedii. Pierwszy – to dzieło ludzkie słabostki satirizes. Drugi – wszelkie konkretne działania w przeszłości. Zdaniem Arystotelesa tragedia powstał z improwizacji. To jest inna, „ozdobiona mowę”, składa się z sześciu elementów: Działka, myśl, malowniczej okolicy, znaki tekstowe i kompozycji muzycznej. Są one szeroko stosowane NOW zasady jako „perypetie”, „Katharsis”, „katastrofa”, „uznanie”, pierwszy wprowadzone przez Arystotelesa. „Poetyka”, „Retoryka” i inne jego dzieła miały wielki wpływ na współczesnej filozofii.