Wielkie Bitwy starożytności

Wielkie Bitwy starożytności w każdej chwili wywołać zainteresowanie dozgonną. Kontrowersje wokół wiele bitew, a zwłaszcza wokół poszczególne niuanse wśród historyków nadal stałe. Ponieważ pojawiają się nowe fakty, przeglądu historii całej stronie. Oczywiście, jest to proces ciągły, jako zbiór materiałów odbywa się po trochu, a czasem dla potwierdzenia faktu trwa od dziesięcioleci. Najwięcej trudności spowodowane wielkich bitew starożytności, która odbyła BC. Rozważmy jeden z nich – Bitwa pod Megiddo, której dane dotarły do nas niemal dokładnie.

Starożytny Egipt ma bogatą historię. To miejsce, gdzie był jednym z najbardziej potężnych cywilizacji. Bitwa pod Megiddo, zajęło ostatnie miejsce w historii tego kraju, a jej przebieg jest wciąż próbuje grać historyków. Jako naukowcy udało się odzyskać jak najdokładniej chronologię zdarzeń prowadzących do niej? Można to wytłumaczyć po prostu. W Egipcie, w starożytnej świątyni Karnak Amon są bezcenne zapisy, które opisują szczegółowo operację wojskową w zdobyciu Megiddo. Nie wszystkie wielkie bitwy starożytności odzwierciedlenie tak wiarygodnie.

Chronologia wydarzeń w czasie są również przechowywane w jednej ze świątyń w annałach Sali. To była prawdziwa historia bohaterstwa i Zarząd, w którym główną rolę odegrał wielkich wojowników starożytności. Przykładem jest panowanie słynnego generała starożytnego Wschodu, egipski faraon Totmes III, a mianowicie 23. roku swego panowania.

Jest to pierwszy opisany szczegółowo przez konflikt zbrojny w historii świata. Działania wojskowe odbyły się między koczownicze plemiona Hyksosów, którzy okupowanego terytorium Egiptu, i ludzi, z pasją, którzy chcą wypędzić wroga. Głównym przeciwnikiem nieustraszonego króla faraona Hyksosów nazwano Kadesz.

Megiddo twierdza była ważnym strategicznym celem i punktem odniesienia antiegipetskogo Unia przechodzi przez niego najkrótszą drogę z Egiptu do doliny rzeki Orontes. Wielkie Bitwy starożytności, które, oczywiście, odnosi się do bitwy pod Megiddo, uderzając bohaterskich uczestników. Ta operacja została opisana jako najbardziej przygotowane i lojalny w zakresie spraw wojskowych. Hyksosów taktyka polegała na siłę i nie rozpylać zastosowanie skoncentrowanych potężne ciosy w strategicznych punktach.

Legendarna kampania, która rozpoczęła się w 1479 roku pne, został starannie przygotowany i przez faraona Tutmozis. Jego armia była dobrze wyposażona i podjął stanowisko w Ihme, który znajduje się na południowych stokach gór Karmel.

Wielcy wojownicy starożytności, synowie Egipcie przygotowane do możliwości przezwyciężenia niebezpiecznego grzbiet, a wróg tymczasem koncentruje się na Megiddo za wszelką cenę utrzymać ważny punkt strategiczny na północnych stokach gór. Najkrótsza droga do zamku była bardzo wąska ścieżka, ale faraon zaryzykował i osobiście poprowadził żołnierzy do bastionu kolumny.

Jak zostało potwierdzone przez historię, dawne wielkie bitwy zostały wygrał najczęściej wtedy, gdy sam był nieustraszony lider, a ich osobisty przykład poprowadził Warriors do zwycięstwa. To tak się stało w tym przypadku. Wróg nie spodziewałam się, że dzielny faraon odważy się przejść przez góry.

Zaatakować twierdzę Megiddo armii faraona rozpoczął we wczesnych godzinach porannych w maju. Nieprzyjaciel zajął pozycje obronne w południowo-zachodniej części twierdzy. Faraon był pierwszym, który wszedł do walki. Jest rydwan królewski rzucili się do śmiertelnego ataku, niosąc żołnierzy. Wojsk nieprzyjaciela uciekali w panice, a król opuścił twierdzę Kadesz w niełasce. Zwycięzcy zbudowali ogrodzenie wokół miasta olbrzymich pni drzew. Nazwali go „Tutmozis wytrącenie Azjatów”.

Faraon nadal prowadzić wojnę, a następnie zdobyty jeszcze setki miast wroga, zabezpieczone na terytorium Egiptu, Palestyny i Syrii. Teraz staje się jasne, dlaczego Bitwa pod Megiddo było kluczowe dla kraju. Jest możliwe, aby zachować integralność państwa i pozbyć się niebezpiecznej najeźdźcą. Wielka bitwa starożytności (a jest taka walka) – jest dobrym przykładem mądrości generałów i prawdziwej odwagi.

Chwalebne bitwy odbywały się również między imperium perskiego i Grecji. W 480 pne. e. król perski Kserkses wysłał nazwie armię do Grecji ogromna liczba, ale był tak aktywny lider że na miejscu, udało się zbudować bitwy godnego i liczną flotę.

Król Persji wytrzymał żołnierzy Greckiej Unii pod dowództwem króla spartańskiego o imieniu Leonid. Uderzył się bitwy, w której król Leonidas i jego wojsko zginęło zupełnie. Wikariusz Temistokles, który miał rządzić w Atenach, ewakuowano ludność cywilną miasta do odległej wyspy Salaminy. Tu była cała grecka flota. Persowie udało się spalić Ateny prawie całkowicie, ale morze czekał na nich druzgocącą klęskę. Grecy we wrześniu 480 pne. e. całkowicie zniszczony perską flotę w bitwie pod Salamis. Król Kserkses Persji przyznał się do porażki i nakazał jego armię do wycofania się z tych miejsc.