Gleb Boki: biografia i zdjęcia

W listopadzie 1937 specjalny Trójki NKWD podjął decyzję, na podstawie którego skazano na śmierć jednego z założycieli Czeka, weteran ruchu rewolucyjnego w Rosji Gleb Iwanowicz Boky. Oprócz zwykłych dla tych latach określonych zbrodni – szpiegostwo, aktywność anty-sowieckiego, etc. – .. Został oskarżony o stworzenie spirytualistyczny okręgu, komunikowania się z duchami i przewidywania przyszłości. Co dało podstawę do ortodoksyjnych komunistów uciekania się do atrybutów średniowieczu?

Młody socjalista – potomek arystokratycznej rodziny

Przyszły przewodniczący Petersburg Czeka Gleb Boki urodził się 21 czerwca 1879 roku w Tyflisie, w rodzinie nauczycieli chemii gimnazjum Ivan Dmitriewicz Boky – potomkowie starożytnych arystokratycznej rodziny, jest wymieniany w dokumentach z czasów Iwana Groźnego. Pomimo szlachty pochodzenia, ojciec nie miał kondycji, odziedziczone po przodkach, a tylko dzięki niestrudzonej pracy udało wzrósł do rangi radca stanu i przenieść się z rodziną do Petersburga.

Po ukończeniu w 1896 roku w szkole technicznej, Hleb wchodzi Petersburg Mining Korpusu Kadetów – jedna z największych uczelni w kraju, jest absolwentem poprzednim roku został jego starszy brat Borys. Naturalne darowizny i przywileje klasy mogą liczyć na błyskotliwej kariery w przyszłości, ale jego los został przygotowany dla zupełnie inny sposób – siedemnastoletnia-letni chłopiec zainteresował się modą wśród studentów idei społecznej transformacji świata i z głową poszedł do ruchu rewolucyjnego.

Początek rewolucyjnej ścieżki

W przyszłym roku, ta pasja doprowadziła go w szeregach podziemnej organizacji „Związek Walki o wyzwolenie klasy robotniczej”. Ponadto, jest on aktywnie zaangażowany w wielu studenckich kołach politycznych. Po śmierci ojca, którego przyczyną był jego rozpacz po upadku nadziei godnej przyszłości syna, Gleb, bez wahania, oskarżył obecnego reżimu oraz ustanowionymi w decyzji z nim walczyć.

Wprowadzony w 1900 roku w szeregi SDPRR i praktyki w jednej z kopalń Krzyworoska społeczeństwa Gleb Boki po raz pierwszy za kratkami, przyciągnęła do udziału w nielegalnej grupie „Labor flaga”. Od tego czasu niekończące się następstwo jego pobytów w różnych miejscach zatrzymań.

Instrukcja Petersburg HC

Jako aktywny uczestnik wydarzeń rewolucyjnych 1905 Gleb Boky, którego biografia jest nierozerwalnie połączone z historią ruchu bolszewickiego, są w pełni znane minusem rewolucyjnego romantyzmu. Dwanaście razy był aresztowany i pół roku spędził w izolatce, a dwa podawane na wygnaniu w Syberii. Taki zapis utwór mógł się pochwalić nie tylko w swoim kolegą. W 1917 Gleb sekretarzem Komitetu piotrogrodzkiego SDPRR (b) w dniach Rewolucji Październikowej to bierze czynny udział.

Jeszcze przed utworzeniem Czeka, członek Rewolucyjnego Komitetu Wojskowego, Gleb Boki był odpowiedzialny za walkę z kontrrewolucją i sabotażem, dlatego dość logiczne odwrócił mianowania zastępcy Moiseya Uritskogo, który stał na czele nowo utworzonej karną strukturę, pozostawiły niezatarty pamięci w ponurych opowiadań. Kiedy w sierpniu 1918 roku został zabity podczas Boki piastuje swoje stanowisko.

Z tyłu iz przodu

Morderstwo głowicy CzeKa było powodem operacji masa rebelii zainicjowane przewodniczący Piotrogrodzkiej G. E. Zinovev i bezpośredni sprawca – Gleba Boky. Na jego rozkaz w tych dniach został zastrzelony pięćset dwanaście zakładników, których jedyną winą było wszystko w ich pochodzenia społecznego. Mocny smak krwi w połączeniu ze świadomością bezkarności zbrodni popełnionych przez byłego studenta zamienił się w potwora, generowane przez system, ofiara, którą będzie później.

Ponieważ wojna domowa wciąż trwa, a na froncie i trzeba było wszystko oko Nadzwyczajnego Komisji Boki oddelegowany pierwszy na Białorusi, po jego wyzwoleniu z niemieckimi najeźdźcami wysłany na front wschodni, gdzie szef Wydziału Specjalnego. W 1921 roku przybył do Moskwy, gdzie rozpoczyna pracę w organach Czeka, aw latach 1925-1926 roku pełni funkcję zastępcy przewodniczącego OGPU. W latach pierestrojki zostały upublicznione wiele dokumentów pokazujących zakres represji politycznych popełnionych w tym okresie, i jest jasne, że jednym z winowajców jest nieprawość i Gleb Boky, którego zdjęcie w czasie określonym w art.

Utworzenie działu naukowego i technicznego Czeka

Jednakże, jego aktywność nie ogranicza się tylko do realizacji operacji zwalczania rebelii. Od 1921 roku kierował działem Special Czeka. Gleb Boki jest twórcą karty kryptograficznej, zapoczątkowało szereg usług naukowych i technicznych, które wspierają funkcjonowanie agencji. Oprócz monitorowania przestrzegania prywatności we wszystkich obszarach związanych z tajemnic państwowych, dział zajmuje się przechwycenie i odszyfrowanie wiadomości wysyłanych przez nadajniki zagranicznych ambasad.

Pod przewodnictwem Boky rozwinięte technologie, które stały się podstawą wielu lat szyfrów stosowanych przez służby specjalne ZSRR. W 1936 roku powstała i jeszcze jedno tajne laboratoria uczestniczące w tworzeniu trucizn dla działań specjalnych w celu wyeliminowania niepożądanych urzędników reżimu i otrzymujących leki psychotropowe, które mogą mieć wpływ na świadomość oskarżonych.

Uczciwie powiedzieć, że w przeciwieństwie do wielu członków górnym nomenklatury, Gleb Boki nie był karierowicz i oportunista. Ci, którzy mieli możliwość komunikowania się z nim więcej niż raz podkreślić, że był jednym z niewielu, którzy odważyli się sprzeczne interesy przyczyny Lenina, a później Stalin, który otwarcie pogardzał. Od końca lat dwudziestych Boki nawet demonstracyjnie zignorowała udział w zebraniach partyjnych, widząc je jako stratę czasu.

Pod wpływem okultystycznych herezje

W trakcie rozwiązywania wielu problemów naukowych i technicznych dział specjalny często korzystał z usług organizacji badawczych oficjalnie nie mieli do czynienia z GPU. Jednym z nich był neyroenergetiki laboratorium w Moskiewskim Instytucie Medycyny Doświadczalnej. Boky osobista znajomość z jej lidera prof AV Barchenko zapoczątkowało to, co jest w ich przyszłych badaczy zeznania wołał „odejście od marksizmu-leninizmu pozycjach pod wpływem mistycznych nauk.” Profesor odegrał fatalną rolę w życiu wysokiego rangą funkcjonariusza, był szefem tajnej loży masońskiej „Starożytna Science”.

Barchenko opracowany przed jego nowy znajomy różnych okultystycznych teorii, które Boki zainteresował się tak samo jak student doktryny Marksa. Profesor był w stanie narysować okrąg o podobnych poglądach i niektórych innych przywódców OGPU. Wszystko przekupiony ogłosił ich do korzystania z mistycyzm i „wiedzy tajemnej” w celu budowy społeczeństwa komunistycznego.

To odstąpił od dawnych ideałów

Pomimo faktu, że decyzja o IV Kongresie Kominternu, która odbyła się w 1922 roku, komuniści kategorycznie zakazane członkostwa w lóż masońskich, kilku urzędników, na czele z Bokiem wpadł tej herezji , a nawet zorganizował tajne stowarzyszenie „unified braterstwa pracy.” Jego celem było zbudowanie społeczeństwa bezklasowego na zasadach hierarchii i szacunku dla religii. Z wyjątkiem tego ostatniego punktu, to na ogół zgodne z ideałami komunizmu.

Trudno powiedzieć, co go skłoniło Gleb Iwanowicz i jego towarzyszy, przedstawiciele górnym rzucie sowieckiej władzy w kraju. Oczywiście, przeżywa koszmar rewolucji, wojny domowej i czerwonego terroru, oni przemyśleć dawne ideały, aw ich umysłach pochodzi wątpliwości co do nienaruszalności prawdy głoszonej. Odegrał rolę i arogancji swoich dawnych towarzyszy w walce, aby zająć wyższe miejsce na drabinie partyjnej.

naturalne zakończenie

Ale nie za nic, że tajne służby Stalina zostały porównane z starożytnego greckiego boga Kron, pożera własne dzieci. Podczas „Wielkiego Terroru”, wielu funkcjonariuszy OGPU podzielił los swoich niewinnych ofiar. Przełom do Gleba Bokiya. Został aresztowany 07 czerwiec 1937. Tego dnia spadła do mistycyzmu oficera bezpieczeństwa o nazwie ludowego komisarza spraw wewnętrznych Jeżowa. Po pewnym czasie szef gabinetu bohatera OGPU naszej historii został uruchomiony już w kajdankach.

Podczas przesłuchań Boki próbował wyjaśnić, że nie stawiamy sobie celów politycznych, po prostu chciał poznać prawdę absolutną. Ile schwytany jego umyśle mistyczne nauki, badacze byli w stanie zobaczyć podczas wyszukiwania, który jest produkowany w domu aresztowanego. Tam, wraz z charakterystyką masońskiej filozofii literatury suszy cały zbiór fallusów stwierdzono. Zostały one dołączone do sprawy, ale z ich pomocą nowo narodzone mistyk nadzieję na zmianę świata – pozostaje nieznana.

Wyrok bez procesu

Jednakże, skazując jedną filozofię i suszone fallusy były nieliczne. Jednak technologia w celu wymuszenia zeznań od dawna pracował w piwnicy tej instytucji przez wielu badaczy, w tym przez obecnego więźnia. Według dokumentów, zostało udowodnione, nie tylko jego zaangażowanie w okultyzm kręgach antyradzieckiej perswazji, ale także szpiegostwo na rzecz obcego mocarstwa.

Dalszy los oskarżonych został rozwiązany z taką samą łatwością, z jaką zbywa życiu ludzkim w poprzednich latach. Nawet nie uznają to za konieczne przeprowadzenie rozprawy. Specjalna trojki NKWD (jak często był członkiem takich trójek) Gleb Iwanowicz skazany na śmierć. a następnie wykonania kary w tym samym dniu. Podobnie jak wielu z jego własnej ofiary, Boki został zrehabilitowany po śmierci Stalina.

Rodzina i potomkowie zastrzelił oficera ochrony

Historia byłaby niepełna bez wzmianki o rodzinie Gleb Iwanowicz. Wiemy, że był dwukrotnie żonaty. Jego pierwsza żona, Sofey Aleksandrovnoy Doller, pochodzi z rodziny rewolucjonisty populiści, Boki mieszkał od 1905 do 1919 roku. Mieli dwie córki – Helenę i Oksana, która później została żoną historyka i publicysty Leo Accel.

Z drugiego małżeństwa z Dobryakova Elena Aleksandrowna urodził córkę Boga, który, według wspomnień współczesnych, był bardzo lubiący Gleb Boky. Wnuk, rodzi się z nim w 1960 roku i nazwany na cześć dziadka Gleb, był głównym rosyjski biznesmen, który został zabity w „Dashing dziewięćdziesiątych”.

Boky obraz w sztuce współczesnej

W sztuce współczesnej, między innymi postaciami minionych latach odkryli wystarczająco szerokie odbicie i Gleb Boky. Książka o życiu został napisany zaraz po rehabilitacji. Był to pierwszy taki produkt. Jego autorem był Margarita Vladimirovna Yamshikova (pseudonim – Aleksandr Altaev). „Historia Gleba Bokiya” – tak zatytułowana to pamięć o osobie kiedyś znał. Następnie, nie było jeszcze numer poświęcony jego publikacji, a on stał się bohaterem kilku filmów fabularnych. To nie był pomijany uwagę prasy i wnuk Gleba Bokiya, którego zabójstwo w 1999 roku została objęta przez media.