Rozczarowanie – Płatność za idealizowania

rozczarowanie

Żadnych złudzeń – nie ma rozczarowań.

japońskie przysłowie

Rozczarowany jak jakość osobie – skłonność do martwienia się o niespełnionych oczekiwaniach, nadzieje, marzenia i załamanie wiary w kogoś lub coś.

Frustracja – gorzki smak stopionych idealizacje. Życie jest głupcem – zbiór rozczarowań. Wydawałoby się, że życie karnawałowe niezliczone osoby i farby, ale algorytm frustracji w życiu jest banalnie prosta. Człowiek ustawia nieprawidłowy główny cel lub coś różowy obraz. Poświęcenia i zaniedbując wiele, to nie jest do celu lub pieczenie, chętny do posiadania przedmiotu idealizacji, ma nadzieję, że spodziewa się go do czegoś dobrego i światła, wierzą w niego. W pierwszym przypadku widzimy to strata czasu, energii i wytrzymałości psychicznej do ruchu na co nie uczyni go szczęśliwym. Drugim jest to, że bardzo nie podoba prawom wszechświata – naruszenie stanu równowagi. Wszelkie odstępstwa, ekscesy i nierównowaga pobudzają siły równowagi, a oni ukarać mężczyznę do siedzenia w jego idealizacji umysłu.

Rozczarowanie – zachwyca fantasy, wyidealizowanej umysł. Prostota nie zawodzi. Jeżeli dana osoba daje nadmierne znaczenie jedzenia, seksu, pieniędzy, dóbr materialnych, siły równowagi starają się doprowadzić go z powrotem do równowagi. Wyidealizowany przyjaźń – dostać zdradę przyjaciół płci wyidealizowanej – żyć bezsilny, wyidealizowany samochód, mieszkanie, pieniądze – nie ma problemu, poskromić, ale bez zdrowia i spokoju. Człowiek bierze w posiadanie rozczarowanie. Jako młody człowiek, aby być głupie w łańcuchu rozczarowań. Nabil stożki, uzdrawiał traumę i poszedł szukać tego samego błędu. Igor Guberman trafnie: „Dla radości doznań miłosnych raz ostry ból płatniczych, jesteśmy tak boi się nowych hobby, które niosą ze sobą prezerwatywy w mojej duszy”. W późniejszych latach, gdy różnica nie jest wykonalne, frustracji staje się oczywiste cechy.

Największą głębokość frustracji osoba dostaje od tego, co był nadmiernie przywiązany do. Młoda rodzina wprowadziła mnie do swego letniego syna, a matka powiedziała: „Tak szybko, jak synek urodził, nasze życie się skończy. Teraz żyjemy tylko dla niego. " Dziecko to usłyszeli, a on ma cierń tkwi w umysłach idei: „Jestem szefem rodziny. Moje życie – największą wartością ". Gdy podrosną, jest zatwierdzony w opinii, że jest centrum wszechświata, że słońce będzie rosnące rano nie jest to, że nie byłoby mnie. Terry uprawy samolubny, nie przyzwyczaił się myśleć i dbać o kogoś. Przychodzi taki czas, kiedy tworzy swoją własną rodzinę. Matka, która poświęciła swoje życie, uważa, że kiedyś żyła przez wzgląd na jego syna, to byłoby sprawiedliwe, jeśli jest żyć ze względu na to, czy przynajmniej zadba o nią. Ale syn nie ma nawet śladu takich głupich myśli. W najlepszym razie, z okazji urodzin i 8 marca. Mama czuje straszną frustrację, depresję. Teraz rozczarowanie staje się znakiem rozpoznawczym jej osobowości. Te rozczarowanych kobiet po wieku czterdziestu lat – miliony.

Często rozumieją przyczynę frustracji życia, ale nie można ustalić nic. Życie jest napisane bez korekt, lata minęły, stary używany głową tak na młodych barkach. I co było powodem rozczarowania? Cóż, okazuje się, że dziecko nie musi się kochać? Musimy więcej w razie potrzeby. Ale w kontekście edukacji dzieci jest konieczne, aby ustawić główny cel nie jest istotny, ale cele duchowe. Szczęście jest duchowe. Znajdź duchowe w materiale, wszystko jedno, że nie ma ziemi w nadziei na dotarcie do żelaza w organizmie. Cel finansowy dla dziecka – zdrowie, wykształcenie i dobrobyt materialny i dobrym mężem. Kobieta według swej natury dąży do życia dla dzieci, opieki nad nimi. Ale edukacja – nie tylko do paszy, leżał pić i spać. Edukacja – rozwój w godności dziecka, czyli pozytywne cechy danej osoby, to jest sztuką, aby dać jak najwięcej duchowy smak szczęścia. Syn musi zrozumieć smak szczęścia od wdzięcznego uśmiechu bliskiej osoby wykazujące troskę o niego.

Zamiast tego, twierdzi, że jest pępkiem Ziemi, aby nauczać chłopców odpowiedzialności i troski o innych. Na przykład, pięć lat mama dziecko mówi: „Ja zawsze zapomnij umyć ręce po spacerze. Możesz mi przypomnieć, kiedy idziemy do domu, musimy myć ręce „Dla dziecka jest to gra, a jednocześnie, edukacja odpowiedzialności i staranności – dwie wielkie rzeczy o danej osobie. Stopniowo podnosząc syna do przestrzegania jej interesy, obawy i niepokoje, mama niech się w życiu nie jest utwardzony, egoistyczne egoistą i odpowiedzialny, pewny siebie, opiekuńczy człowiek, który nigdy nie opuścić matkę.

Trasa nie jest jego celem jest również obarczona gorzkiego rozczarowania. Żaden musiałby ustawić duchowy cel – wychować dobroć, skromność i samokontroli, mężczyzna powiedział, że głównym celem życia i poprawy budowy domu. Przykleja przez wiele lat jako galernik, a ostatecznie kończy się dom. Więcej życie, aby wyposażyć go, a następnie dostarczyć. Budowa domu, chciał udowodnić sobie i innym ich wagę i znaczenie. Alien cel pochodzi z zewnątrz – pod wpływem stereotypów i fałszywych przekonań, wierzeń i wpływem innych. W domu jest, ale uczucie szczęścia było i nigdy nie będzie. Ludzie zbudować gigantyczne plany, marzenia, forma jego idealizacji umysłu, a następnie, osiągając „pożądanych” celów rozumie, że ma fałszywe, surogatu co marzyć. Zaczynają wyraźnie widać, że wysiłek nie jest warte poświęconego czasu i energii. Wodowania życia tego wymaga stałej konserwacji i opieki w domu, człowiek pod koniec życia będą rozczarowani.