Wymiana gazowa w tkankach płuc i jak one są?

jest układ oddechowy, aby zapewnić komórek, tkanek i narządów tlenu w organizmie człowieka. Składa się z następujących organów: nosa, jamy nosowej gardła, krtani, tchawicy, oskrzeli i płuc. W tym artykule, będziemy badać ich strukturę. A także rozważyć wymianę gazową w płucach i tkankach. Określenia właściwości oddychania zewnętrzną występującą pomiędzy korpusem a atmosferą, a wewnętrzna płynącego bezpośrednio na poziomie komórkowym.

Dlaczego oddychamy?

Większość ludzi nie wahał się odpowiedzieć: dostać tlen. Ale nie wiem, dlaczego ich potrzebujemy. Wiele Odpowiedź jest prosta: tlen potrzebny do oddychania. Okazuje się błędne koło. Złamać, pomożemy biochemię, że badania metabolizmu komórek.

Jasne umysły, którzy badają tę naukę, już dawno doszli do wniosku, że tlen dostarczany do tkanek i narządów, utlenia węglowodanów, tłuszczów i białek. Ten związek wytwarza niską energię: dwutlenek węgla, woda, amoniak. Ale najważniejsze jest to, że w wyniku tych reakcji jest syntetyzowany ATP – uniwersalny substancję energii zużywanej przez komórkę dla swoich funkcji życiowych. Można powiedzieć, że wymiana gazowa w tkankach płuc i sprawiedliwy i dostarczać organizmowi i jego struktury wymaganej do utleniania tlenem.

Mechanizm wymiany gazowej

To implikuje istnienie przynajmniej dwóch substancji, której krążenie w organizmie zapewnia procesy metaboliczne. Oprócz wyżej wymienionych wymianę gazową tlenu do płuc, krwi i tkanki występuje z innym związkiem – dwutlenek węgla. Jest on utworzony przez reakcje dysymilacji. W zamian toksycznych substancji, musi pochodzić z cytoplazmy komórek. Zbadajmy ten proces w sposób bardziej szczegółowy.

dwutlenek węgla przechodzi w drodze dyfuzji przez błonę komórkową do płynu śródmiąższowego. Z niego wchodzi on naczynek krwionośnych – żyłki. Ponadto naczynia te łączą się, tworząc w dolnej i górnej żyły głównej. Zbierają krew nasyconą _CO2. I kieruje go do prawego przedsionka. Ze zmniejszeniem jego części ścianki krwi żylnej wpływa do prawej komory. Tu zaczyna się płuc (mały) krążenie. Jego zadaniem jest nasycenia krwi tlenem. Żylne tętnicze płucne staje. CO ₂ z _kolei pochodzą z krwi i usunąć na zewnątrz przez układ oddechowy. Aby zrozumieć, jak to się dzieje, musimy najpierw przeanalizować strukturę płuc. wymiany gazowej w płucach i tkankach prowadzi się w specjalnej konstrukcji – pęcherzyków i naczyń włosowatych.

Struktura płuc

To w połączeniu narządów znajdujących się w jamie klatki piersiowej. W lewej płuco ma dwa płaty. Prawy większy rozmiar. Ma trzy płaty. Przez bramę światła zawierają one dwa oskrzela, które oddział w celu utworzenia tzw drzewo. Według oddziałów powietrze przemieszcza się podczas wdechu i wydechu. Na małe, oskrzelików oddechowych ułożone baniek – do pęcherzyków płucnych. Są one gromadzone w gron. Te z kolei tworzą miąższu płuc. Istotne jest, że każda fiolka zawierała oddychając ciężko enmeshed sieci kapilarnej z małych i dużych obiegu. Zysk gałąź tętnicy płucnej dostarczające żylnej krwi z prawej komory, jest transportowany do przestrzeni wewnętrznej pęcherzyków dwutlenku węgla. A odprowadzające pęcherzykowe żyłki płucne pochodzą z tlenem powietrza.

Tętnicze krwi płynie w żyłach płucnych do lewego przedsionka, a stamtąd – do aorty. Jego tętnice Branża dostarczenie komórek organizmu niezbędnych dla wewnętrznego oddychania tlenowego. Jest w pęcherzykach z krwi żylnej staje tętnicze. Dlatego wymiana gazowa w tkankach płuc i krążenie krwi odbywa się bezpośrednio na małe i obiegu. Jest to spowodowane ciągłymi skurcze mięśni ścian komory serca.

oddychanie zewnętrzne

Nazywana jest również wentylacja płuc. Jest wymiana powietrza między środowiskiem zewnętrznym i pęcherzyków płucnych. Fizjologicznie właściwy inhalacji przez części przedniej zapewnia organizmowi składu powietrza: o 21% O _2, 0,03% CO ₂ i 79% azotu. Według ścieżek pneumatycznych wejdzie do pęcherzyków płucnych. Mają własną porcję powietrza. Jego skład jest następujący: 14,2% O _2, 5,2% CO _2, 80% _N2. Oddech, wydech uregulowana nerwowy na dwa sposoby: i humoralną (stężenie dwutlenku węgla). Ze względu na pobudzenie ośrodka oddechowego w rdzeniu przedłużonym, impulsy nerwowe są przekazywane do układu oddechowego, mięśni międzyżebrowych i przepony. Objętość zwiększa się klatki piersiowej. Płuca, biernie przesuwając po skurcze klatki piersiowej, poszerzamy. Ciśnienie powietrza wewnątrz opakowania staje się niższe od ciśnienia atmosferycznego. W związku z tym, część powietrza z górnej części dróg oddechowych, wchodzi do pęcherzyków płucnych.

Wydech odbywa się po oddechu. Towarzyszy rozluźnienia mięśni międzyżebrowych i podniesienie łuku przepony. Prowadzi to do zmniejszenia objętości płuc. Ciśnienie powietrza w nich staje się wyższe od atmosferycznego. A powietrze z nadmiarem dwutlenku węgla wzrasta w oskrzelików. Ponadto, w obrębie górnych dróg oddechowych, powinna znajdować się w jamie nosowej. Kompozycja wydychanym powietrzu, w następujący sposób: 16,3% O _2, 4% CO _{2, N2} 79. Na tym etapie, na zewnętrznej wymiany gazowej. Wymiany gazowej w płucach, przeprowadzono pęcherzyki dostarcza komórek tlenu niezbędnego do wewnętrznej oddychania.

oddychanie komórkowe

Zawarte w katabolicznych reakcji metabolicznych i energii. Procesy te są badane biochemia i anatomię i fizjologię. wymiany gazowej w płucach i tkankach i skorelowane ze sobą, nie jest możliwe bez. W ten sposób, zewnętrzne oddechowe źródeł płynu śródmiąższowego tlen i dwutlenek węgla usuwa z niego. Domowy, przeprowadza się bezpośrednio w jego organellach komórek – mitochondriów zapewniających fosforylacji oksydacyjnej i syntezy ATP, wykorzystuje tlen do tych procesów.

cykl Krebsa

Jest cykl kwasów trikarboksylowych prowadzi do oddychania komórkowego. Łączy koordynuje reakcji beztlenowego etap metabolizmu energii, a sposoby wykorzystujące przezbłonowych białek. Działa także jako dostawca budowy materiału komórkowego (amino, prostych cukrów, wyższe kwasy karboksylowe) wykonanym w jej reakcji pośrednich, i używany do wzrostu i podziału komórki. Jak widać, ten artykuł badali wymianę gazową w płucach i tkankach, a także określa jego rolę biologiczną w organizmie ludzkim.