Zmieszany obraz Katarzyny. Ostrowskiego „Burza” – dramat z tragicznym zawarcia

Dlaczego jest nadal przedmiotem kontrowersji literackiego wizerunku Catherine? Ostrowskiego „Burza” – dramat w pięciu aktach – rozumiane w różny sposób, nawet genialny krytycy Dobrolyubov i Pisarev. Na jednym z literatury zbiegają wszystko: na pewno mistrzowsko pokazuje stęchlizny mieszczańskiego życia rosyjskiego Heartland XIX wieku (w fikcyjnym mieście Kalinov). W Rosji panował zastój. Poddaństwo, jak kajdany, utrudnia rozwój rozległego kraju. Aleksandru Nikolaevichu Ostrovskomu jego praca mogła budzić rosyjskiej inteligencji, pokazując mu histerycznie-emocjonalny sposób z tragicznym losem.

Gdzie zabrać obraz Katerina

Główny bohater – głęboko narodowy typ młodej kobiety o twórczą perspektywę, głęboką duchowość, aktów silnych emocji. Jest wyposażony w pasji, nie spętany przez rozum. Oczywiście, cechy autobiograficzne obdarzony Ostrowskiego „Burza”. Obraz Katarzyny, decyduje się na romans pozamałżeński, stworzony przez Ostrowskiego, najwyraźniej, począwszy od prototypu – Kositsky aktorka Lubow Pawłowna. I aktorka, dramaturg i miał własne rodziny, ale ich wzajemne stosunki były mieszane. Oczywiście, świat relacji tych dwóch kreatywnych ludzi był bogaty. To oczywiście wystąpił znany konflikt między stosunków rodzinnych i namiętnej miłości „na boku”. Jak sama refrakcja w tragicznym losem rosyjskich kobiet i pojawił Ostrovsky dramat „Burza”. Obraz Katarzyny w jej kontrastów w jakikolwiek sposób z jego otoczenia, a całe środowisko w tym samym czasie.

Główną bohaterką „The Storm” i jego otoczenia

status społeczny Katarzyna – córka kupca. Poślubiła Tichon Kabanov. Z mężem, żyją w bogatym domu teściowa Marfy Ignatevny. Na Tichon ma niezamężną siostrę, Barbara. Ona też mieszka w domu. Główny „ideolog rodziny” jest teściowa. Ona jest przeciwny obraz Katarzyny. Ostrowskiego „Burza”, w tytule pracy, zgodnie z Dobrolyubov, pokazuje konflikt pomiędzy tyranii i głosu. Tyranii jest naprawdę kwitnie w domu Kabanov: Marfa – pragmatyczne, autorytarna kobieta. Jej moralność – niezwyciężony-świętoszkowata. Ona nie jest skłonny zgodne z życzeniami drodze do domu z najbliższych krewnych. Dlaczego? Kabaniha (pseudonim ona) wie, „jak powinno być”. I cały dom podporządkowany niego. To jedyna córka instynktownie nie ma zgody z brakiem duchowości i komercji.

Obraz w wizji krytyków Katarzyny

Według krytyk literacki Pisariewa, bez silnego charakteru, ani jasny umysł nie różni się obraz Katarzyny. Ostrowskiego „Burza” (jako tytuł dramatu) jednocześnie odsłania kolejny konflikt – między emocjonalnej istoty charakteru i światem zewnętrznym. Świat z pewnością nie jest harmonijny. Ale Katarzyna jest zasadniczo pozbawiony autora głównego instrumentu współżycia społecznego – chrześcijańskiej pokory. Według Pisariewa w dzieciństwie położyła zdolność do zinterpretowane akcji protestacyjnej. Według wizji Dobrolyubova, ma tendencję do „przestrzeń życia”, jest ono nierozerwalnie związane „siła charakteru”. Kontrowersja literaturze jest oczywista. Ale trudno nie zgodzić się z Pisariewa: tylko emocje i pasja sprawiają, obraz Katarzyny. Ostrowskiego „Burza” mówi nam, że młoda kobieta jest wystarczająco wymieniać namiętne spojrzenie na pojawienie się uczucia Boris (wykształconej bratanka bogatego kupca Savely Prokofievich dzika). Nie bardzo wiedząc, jakiego rodzaju osoby, ona łapie swój sens jako basenie z głową. Impulsywny i absurdalna śmierć młodej kobiety. „Extreme” Dob widział przyczyną niechęci bohaterki żyją w fałszywym świecie świętoszkowatym. Bardziej rozsądne Pisarev obserwował jak psycholog, logicznego łańcucha jej myśli, co doprowadziło do fatalnego kroku. Jest rzeczą charakterystyczną, że początkowo samobójczy Katerina nawet nie myśleć. Na randkę, dowiedziała się, że ukochany Borys jedzie na Syberię, a że nie zabrać ją ze sobą. Katherine powinna wrócić do domu, ale z jakiegoś powodu uzna, że byłoby lepiej „w grobie.” Wtedy młoda kobieta przychodzi do głowy Stowarzyszenia – dzikie kwiaty na grobie. Zapominając, że to jest – grzech, tkliwość urojone kwiatowy Brytania, ręce złożone krzyż, ona wskakuje do Wołgi.

odkrycia

Obraz Katarzyny, oczywiście, jasne. Ostrovsky udało rzetelnie przedstawiać swoją oryginalność, myślenie otwarte uczucie. Nie ma nic sztucznego, naciągane. To jest jak katastrofa naturalna: uczucia i emocje ustalić przebieg jej życia. Tak, że wyróżnia się spośród otoczenia drobnomieszczańskiej. Jednak, czy w Dobrolubow przenośni nazwać „Ray of light”? W rzeczywistości, oprócz otwierając nasze zmysły „light” jest również związane z umysłem, z obsługi, z życzliwością. Światło życie człowieka – nie jest to błysk w nocy, a nawet oświetlenie miękkie światło dookoła. W tym sensie „promień światła” są dobrze znane obrazy literackie: Maria Bolkonskaya z jego niezrównanym świecących oczu, pani Melanie ( „Przeminęło z wiatrem”).