Renta emisyjna – co to jest? Warunki płacidło

W 1290 roku Filip IV miał wojny we Francji. Pieniądze dla funduszy nie wystarczy. Bicia nowe monety wszystko doprowadziło do większej inflacji. Aby zapewnić obecność złota w skarbcu, król okradziony Królestwo Longobardów, zabrał pieniądze od Żydów i konfiskować majątek templariuszy. Wszystko to zostało zrobione, aby uniknąć płacenia renty menniczej – nagrodę dla bicia monet.

serce

Renta emisyjna – jest dochód uzyskany ze wzrostu podaży pieniądza przez państwo. Rząd może kontrolować ilość pieniądza w obiegu. Jest to kluczowy element polityki kredytowej kraju.

W średniowieczu zaangażowany w monet mennicy. Feudalny władca dostał metalu z klientem. Większość surowców stosowanych do produkcji monet, a reszta służyła jako opłaty za usługi. renta emisyjna pieniężnej – jest dochód, który został podzielony między brassazhem (Mint) i suwerennej (pana feudalnego).

formacja

Koszty nie różniły bicia monet o różnych nominałach, ale waga wahała. Dlatego w niektórych krajach opłaty ustala się w zależności od wartości nominalnej, lub w procentach masy i objętości tego samego medalu. Przyjrzyjmy się dokładnie, co renta emisyjna (MIT).

Termin ten został przetłumaczony z łaciny oznacza „master” lub „starszy”. jest obliczana w różny sposób pod względem handlu i fiatnyh pieniędzy. W czasie opłaty za usługi Filipa IV jest różnica między wartością monet i srebra, który został użyty do ich produkcji.

Nowoczesne renta emisyjna – różnica pomiędzy ceną emisyjną a wartością nominalną nowych banknotów.

Trochę historii

Sędzia sędzia wydał orzeczenie, zgodnie z którym Bank Centralny Włoch powinna być różnica w kosztach drukowania pieniędzy, aby powrócić obywateli tego kraju. Przez 8 lat dług działań skarbowych Banku Centralnego za rok 2003 wyniosła 5 mln euro. Ale przez ten czas pozew przeniesiona do jurysdykcji Europejskiego Banku Centralnego. Przy wsparciu Stowarzyszenia Konsumentów ADUSBEF czynienia z roszczeniami w sektorze bankowym, prawnicy banku centralnego odwołała poprzedniej decyzji, nazywając ją nieuzasadnione.

Ten przykład jest bardzo znacząca. Renta emisyjna powstały w okresie feudalnym, ale działa do dnia dzisiejszego. A dziś, po wydaniu zysków państwowych banknotów. Problemem jest to, że kwestia waluty nie jest ograniczony. Gdy ich liczba przekracza ilość dostępnych towarów, jest wzrost cen.

Emisji pieniądza i inflacja podatek

Aby zwiększyć podaż pieniądza może być, na emisję banknotów, dając pieniądze znajdujące się w depozycie i zakupu obligacji rządowych. W stabilnym otoczeniu gospodarczym, emisja banknotów tworzy podatku inflacyjnego. Emisja obniża wartość posiadanych aktywów finansowych. Kursy walut regulowane przez rząd. Centrum emisji wobec banku centralnego odbiera wszystkie zalety zwiększania podaży pieniądza. Podatek inflacja nazywana jest ukryta, ponieważ problem dotyczy ludzi, którzy nie indeks swoje dochody i utrzymać go w formie depozytów w banku.

Stan otrzymuje dodatkowego kapitału, zwiększenie tempa inflacji. Pierwszy zauważył Amerykanów i stworzył jedno centrum emisji – rep. Po impuls do ustanowienia monopolu był Wielki Kryzys. Dziś prowadzi program, w którym rząd dostaje pieniądze z rynku.

Zysk z fiatnyh pieniędzy

Jeśli fundusze są wykonane z materiału o wartość nominalną akcji jest różnica pomiędzy ceną kosztu a wartością nominalną banknotów (papierowej lub elektronicznej). Na przykład, jeżeli koszt stu banknotów dolarowych wynosi 4 centów, renta emisyjna będzie 9996 centów. I to jest dla jednego obrotu. Jeśli weźmiemy pod uwagę, dla każdego roku z 10 lat życia ustawy uchwalonej przez przeciętnego 4 obrotów, uzyskano bardzo znaczące dochody.

Emisja bezgotówkowych opłaca prawie całkowicie. Dlatego niektórzy badacze twierdzą, że renta emisyjna elektroniczna jest kluczowym czynnikiem w akumulacji bogactwa w XXI wieku.

Zysk z emisji banknotów wzrasta, jeśli waluta używana za granicą. Na przykład, w Stanach Zjednoczonych otrzymuje więcej emisji pieniądza niż jakikolwiek inny kraj na świecie. Dolar stosowane w handlu międzynarodowym, akumulację rezerw. W tym przypadku renta emisyjna – to przychody z dodatkowych środków, które mogą zostać nabyte ze względu na kraj ich rezerw walutowych mniej inwestycji nierezydentów oraz wszelkich kosztów administracyjnych.

Informacje o tym, jak wiele z renty menniczej jest tajemnicą państwową. I ona nie została ujawniona. Renta emisyjna w Rosji waha się od 15% PKB. W Holandii jest to 0,66%, w USA – 3%, podczas gdy we Włoszech i Grecji – ponad 10%.

Renta emisyjna – to nie tylko dochody, ale również utrata emisji. Koszt produkcji monet o małych nominałach najczęściej nie są objęte ich wartości nominalnej. Dlatego wiele banków centralnych ich nie wyda, lub są emitowane w bardzo niewielkich ilościach.

Skąd renty emisji?

agio nie jest w rękach prywatnych, a wysłany do Banku Centralnego. W Stanach Zjednoczonych, zysk z emisji jest przekazywana na rachunki Rezerwy Federalnej, choć państwo reguluje jego wykorzystanie. Część zysku (6%) jest skierowany do wypłaty dywidendy, a reszta jest zapisana do dochodów budżetu. Dla porównania, inwestorzy prywatni BOJ otrzymać 4% premii zakładowego. Renta emisyjna w Rosji jest podzielona na dwie części. Połowa idzie do państwa, a drugiej części działań finansowanych przez Bank Rosji.

W Rosji, tylko odwołania wydał 15 mln banknotów i 50 milionów monet. Oznacza to, że nawet według najbardziej zachowawczych szacunków dochody z emisji znacząco. Renta emisyjna może również nastąpić w wyniku osiadania wycofanych banknotów i niewykorzystanych kolektorów. Jednak Eurostat zakazała krajów strefy euro, aby wysłać kapitał zapasowy w celu zmniejszenia deficytów budżetowych. Ale w krajach o hiperinflacji, wręcz przeciwnie, renta emisyjna jest używany jako źródło dochodu.

wniosek

Emisja pieniądza – jest to działalność opłacalna. W związku z tym prawo do wydawania banknotów monopol jest tylko państwo. Ponieważ realizacja tego pomysłu był w banku centralnym, a potem zapisuje wynik finansowy z działalności operacyjnej w swojej linii bilansowego. Ale w Rosji dostaje połowę pieniędzy do budżetu państwa.