362 Shares 6610 views

Zagraniczna polityka gospodarcza z nastawieniem rosyjskim

W owym czasie państwo rosyjskie nie widziało jednego "króla reformy". Z pełnym uzasadnieniem dla nich można przypisać obecnemu szefowi Rosji – V. V. Putin.

Jak to się zaczęło …

Początek nowego, drugiego tysiąclecia dla Federacji Rosyjskiej charakteryzował się niespodziewanym wyglądzie rządu Olympus nowej postaci politycznej – V. V. Putin.

Wraz z nadejściem władzy Władimira Putina polityka zagraniczna Rosji uległa poważnym zmianom. Nawet w młodości przyszły prezydent napisał artykuł zatytułowany "Zasoby naturalne Rosji jako środek na osiągnięcie celów polityki zagranicznej". Jest to umiejętne zarządzanie zasobami naturalnymi, które znalazły się w czołówce działalności gospodarczej i politycznej.

W swoich działaniach jako szef państwa Prezydent Federacji Rosyjskiej bierze pod uwagę błędy popełnione przez jego poprzedników. W przeciwieństwie do nich, w przypadku spadku cen ropy naftowej i gazu, Putin utworzył fundusz stabilizacyjny, który w chwili obecnej przekroczył pół biliona dolarów. Równolegle z tym, korzystając z wysokich cen węglowodorów, Rosja mogła spłacić większość swoich długów zagranicznych i wszystkich długów byłego ZSRR. Brak długów, obecność luki w stopach, wysokie ceny ropy naftowej i gazu – dziś charakteryzuje się zagraniczną politykę zagraniczną Putina. Wskaźniki te wzmocniły wagę kraju na arenie międzynarodowej.

On zrobił sobie szacunek …

Reformy i reformy Władimira Władimirowicza, do pewnego stopnia, można nazwać rewolucyjnym. Dzięki nim zagraniczna polityka gospodarcza państwa osiągnęła zasadniczo nowy poziom. Przede wszystkim rządowa spółka Gazprom została zwrócona przez Putina do prawdziwego klubu gazowego dla nieposłusznych. Z jego pomocą prezydent osiąga korzystne stosunki dla kraju z byłymi republikami związkowymi i nie tylko.

Jak na ironię, głównymi sojusznikami nowej Rosji w Europie były najbogatsze kraje – Niemcy, Francja, Włochy. Putin ma bardzo bliskie relacje z ich liderami. W celu uzyskania swobodnego i niezależnego tranzytu gazu do Europy, Rosja prowadzi bardzo kosztowną budowę rurociągu gazowego Nord Stream na dnie Morza Bałtyckiego. Został zbudowany Niebieski Potok, łączący Rosję i Turcję wzdłuż dna Morza Czarnego. Budowa gazociągu South Stream planowana jest na południe i bałkany. Wszystko to odbywa się w celu pozbawienia potencjału tranzytowego Ukrainy i Białorusi. I biorąc pod uwagę potrzeby tych krajów w rosyjskim gazie, taka zagraniczna polityka gospodarcza pozwala na osiągnięcie kolejnego ważnego celu, jakim jest prezydent Putin – ponowne utworzenie byłego ZSRR, choć w nowej formie i pod nowym nazwiskiem, ale z ambicjami imperialistycznymi Moskwy. Procesy integracyjne w przestrzeni postsowieckiej stopniowo przywracają Rosji status supermocarstwa światowego.

W opozycji do NATO Rosja tworzy sojusz wojskowo-polityczny CSTO – Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym. Jednocześnie przywódcy Rosji i Chin tworzą Szanghajską Organizację Współpracy, wpływową Organizację Współpracy Szanghajskiej, która przyczynia się do zwiększenia udziału rosyjskich produktów na rynku światowym. Zewnętrzna polityka gospodarcza państwa prowadzona w ten sposób w sposób jednoznaczny dowodzi światowym liderom, że Rosja już dawno przestała być słaba i bezbronna, jak w czasach upadku ZSRR i całkowitego zamieszania. Obecnie coraz większa liczba państw coraz bardziej słucha opinii państwa w coraz większym stopniu, wzrost roli każdego roku wzrasta, zwłaszcza, że w obecności funduszu Stop-Fund zbliżył się kryzys 2008 r. Niż kraje Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych.

Mądra polityka gospodarcza pozwala Putinowi oddać wszystko, co utracone przez jego poprzedników – Gorbaczowa i Jelcyna. Mądrze rozłożenie środków budżetowych pozwoliło na przyznanie rekordowej kwoty – 20 bilionów rubli – na okres do roku 2020 w celu radykalnej modernizacji i wzmocnienia armii rosyjskiej.

Nie wszyscy doradcy prezydenccy są tak niedowładni. Na tym etapie Putin był krytykowany przez wielu, poczynając od kolegów, ministra finansów A. Kudrin. Ale komu, jak gdyby nie byłemu oficerowi sowieckiego tajnego służby, żeby wiedzieć, że we współczesnym świecie są oni uważani za nie tyle z bogatymi, co z silnymi. W związku z tym zagraniczna polityka gospodarcza państwa realizowana jest przez Putina wzdłuż wielozadaniowego, wielozadaniowego szlaku. I ta droga powinna doprowadzić Rosję do dalszej integracji przestrzeni poradzieckiej, aby zwiększyć gospodarkę, a co za tym idzie, polityczną stolicę kraju w Europie, aby uczynić godną konkurencję dla USA w walce o światowe przywództwo.

Jaka przyszłość nas przygotowuje …

Ostatnie wybory parlamentarne miały miejsce w Rosji. Większość Dumy Państwowej składa się z członków "Zjednoczonej Rosji", partii Putina. Jasne jest, że posłowie popierają wszystkie idee i inicjatywy swego przywódcy, zwłaszcza że Duma wybierana jest na okres 5 lat, a sam prezydent – na jego sześcioletnią kadencję. I to naturalne, że rosyjska zagraniczna polityka gospodarcza będzie się rozwijać zgodnie z planem. A opozycja, żyjąca głównie z dotacji zachodnich, pozostaje bez końca, ale niekończące się rajdy na placu Bolotnaya, perspektywa ich. Sacharowa i innych miejscach, gdzie będzie mogła to zrobić przez wszechmocnego prezydenta całej Rosji.