Sharof Rashidov: biografia, zdjęcia i rodzina

Sharof Rashidov prawie ćwierć wieku, na czele Komunistycznej Partii Uzbekistanu. Pomiędzy znalezieniem go w mocy, to Republika Środkowej Azji przeżywa rozkwit gospodarki i kultury rozwijała się szybko. Ale w tym samym czasie stworzył wszechogarniającą korupcję systemu administracyjno-Command z unikalnym smaku uzbecki, na czele został nazwany Rashid.

Pochodzenie i dzieciństwo

Gdzie rozpoczął podróż swego życia Sharof Rashidov? Jego biografia zaczęła się w 1917 roku w mieście Dżyzak. Zazwyczaj mówi się, że urodził się w rodzinie chłopskiej. Ale wśród niewykształconych mieszkańców miasta Dżyzak, w tych dniach, bardziej jak na wsi, rodzina Rashidovs wyróżniał się na jego skłonność do edukacji: wszystkich pięciu swoich dzieci, w tym Sharaf, studiował w lokalnej okres siedmiu lat. Ale to było w połowie lat 20., kraj wszedł Basmachi gang, władzę islamu, miejscowy mułła była niekwestionowana. Ale widocznie nie na próżno, bolszewicy zrobili ich rewolucja, jeśli nawet w gęstej puszczy ludzie są wystawione na wiedzy.

Młodzież i rok studiów

Po Siedmioletni Sharof Rashidov jest w szkole nauczycieli. Półtora roku nauki zawodu nauczyciela, a w wieku 18 lat, stał się nauczycielem liceum. Nauczyciele brakuje na obszarach wiejskich, wydawałoby się, nauczając w ich przyjemności, ożenić się i żyć jak wszyscy wokół, ale wysoki przystojny facet chce czegoś więcej. Wszedł do Samarkandy i wchodzi Wydział State University.

Jako student, Sharof Rashidov sporadycznie pisze poezję, pisanie opowiadań. Uważa je w gazecie regionalnej „Leninsky Way”. Po pewnym czasie został przeniesiony do stanu głównego publikacji Samarkandy. Ale dziennikarstwo jest konieczne, aby przerwać wybuch wojny.

Udział w II wojnie światowej

W listopadzie 1941 roku, po przyspieszonym studiów w Szkole Piechoty Frunze, młodszy oficer polityczny, Sharof Rashidov jest wysyłany do Kalinin Front. Nigdy nie rozprzestrzenił o swojej wojskowej przeszłości. Dziś możemy zobaczyć dlaczego. Po tym wszystkim, co Kalinin przedni? To jest walka przede wszystkim do eliminacji Rżew wystający, dwuletniego monstrualnej maszynki do mielenia mięsa, w którym zginęło do miliona żołnierzy radzieckich, a cel nie został osiągnięty.

Raszidow Sharaf Rashidovich oficer polityczny został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru i został ranny w 1943 roku rezerwę jako nieodpowiedni do dalszej służby.

strona kariera

26-letni emerytowany oficer polityczny powraca do swojego rodzinnego gazety Samarkandy. Pod koniec lat 40. był dziennikarzem z nazwą, próbując znaleźć się w dziele literackim, ale jego wiersze i opowiadania zostały dobrze znane. Jego początek intensywnie promować linię partii. Po pierwsze, staje się przewodniczącym Związku Pisarzy Uzbekistanu. Oczywiście, to był wyznaczony urząd. Przypisanie to znaczy istnienie zaufania Raszidow w Uzbekistanie, a kręgi przywódcze unia.

Wkrótce 33-letni pisarz stał przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Uzbekistanu. W byłym ZSRR, nikt w tak młodym wieku nie posiadają tak wysoką pozycję w strukturach władzy.

W marcu 1959 roku, rezygnacja jest wysyłany pierwszy sekretarz Komunistycznej Partii Uzbekistanu Sabir Kamalov. Przez czas Raszidow był już zaznajomiony z Nikitoy Hruschevym, i był w stanie cieszyć się. Dlatego też, zgodnie z zaleceniem z Moskwy na stanowisko szefa republiki Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii uzbeckiej wybiera to biuro niego.

Na czele Uzbekistanie

Sharof Rashidov, którego działalność pierwszy odbyła się pod czujnym okiem kierownictwa związku i osobiście Nikity Hruscheva, był uważany za humanitarnych, nietradycyjnych uzbeckich klanów rośnie przewodnią warstw różnych gałęziach gospodarki, handlu i służbie cywilnej. Raszidow stał się bardzo zrównoważona polityka kadrowa, nie otaczał się przykładem poprzednicy, krewnych i rodaków, próbował podnieść ludzi na stanowiskach kierowniczych na zasługi. Pomimo pozornej prostoty dziś i dowodów tych zasad, natomiast w Azji Środkowej była to nowość.

Raszidow jako twarz Wschodu Radzieckiego

Młody (miał zaledwie 42 lat), wykształcony, atrakcyjny wygląd szef sowieckiej republiki muzułmańskiej pozytywnie różni się od wielu jego kolegów – biurokratów partyjnych. Jest ceniona w Moskwie. Członek Biura Politycznego KPZR KC Artiom Mikojan, którego zadaniem było nawiązanie stosunków z krajami Wschodu, zawsze zapraszani Raszidow w ich zamorskich podróży do Indii, Iranu, Iraku. Nie Rashidovich Sharaf, który znał tajniki wschodniej uprzejmości było w domu. W odpowiedzi na częste delegacje państwowe zagranicznych i publicznych Taszkiencie.

Na jesieni 1965 roku pomiędzy Indiami i Pakistanem konfliktu granicznego wybuchu, który szybko przerodził się w wojnę na pełną skalę, w której samoloty i czołgi powszechnie stosowane. Żaden z krajów zachodnich nie przyniosły stronami konfliktu do stołu negocjacyjnego. Można to zrobić tylko Raszidow, który zorganizował spotkanie w Taszkiencie przywódcy dwóch krajów, które doprowadziły do podpisania Deklaracji Taszkient, położyć kres tej wojnie. Chociaż formalnie w negocjacjach w imieniu ZSRR uczestniczył A. N. Kosygina, było jasne, że główny wkład w organizację spotkania sprawiły, że lider Uzbekistanie.

Raszidow i Breżniew

Szczególnie ciepłe stosunki rozwinęły się Sharaf Rashidovich Leonid Breżniew, który lubił się do Taszkientu i nie zapomnij wspomnieć, zasadność ich uzbeckich współpracowników na następnej nagrody partii. Raszidow próbuje nie stracić twarzy przed sekretarza generalnego, po wszystkie stosunki Breżniewa zależało na finansowanie wielu projektów krajowych. I finansowania centrum wśród republik radzieckich to była prawdziwa walka. Głównym konkurentem Uzbekistanu w tym konkursie był Kazachstan, szef które Kunayev znajomych z Breżniewa od czasów epopei dziewicy.

Raszidow poszukiwane przez pieniądze Moskwy na budowę nowych miast. Pod jego kierownictwem w republice pojawiła Uchquduq, Navoi, Zarafshan. Nowe zakłady i kopalnie i zakład przetwórstwa w Uzbekistanie prawie dotarty rocznie.

Kiedy Raszidow republika stała się złota. największa na świecie kopalnia Muruntau został zbudowany do produkcji złota odkrywki. Dziś złoty Muruntau (ponad 60 ton rocznie) jest podstawą dla stabilności finansowej kraju.

Szczególną uwagę Raszidow Sharaf Rashidovich zapłacił Taszkiencie. Stolica Uzbekistanu , próbował skręcić w jednym z najpiękniejszych miast na Wschodzie. W centrum miasta co 10-15 metrów fontanny zostały zbudowane, wiele terenów zielonych jest niesamowite. Narzędzia do tworzenia cały ten blask jest znokautowany centrum związkowej był Sharof Rashidov. Zdjęcie jego okres na początku lat 80-tych pokazanych poniżej.

białe złoto

Oczywiście, podstawą gospodarki Uzbekistanu w okresie sowieckim była bawełna. Kraj jest w latach 70. i na początku lat 80. potrzebowaliśmy ogromnej ilości dostaw tej kultury. fabryk włókienniczych i roślin obronnych po prostu dusi przez jego brak, więc uprawy bawełny stale się rozwija, a roczna kampania zbierania przekształcony ogólnokrajowej pracy szczytu.

przywództwo Unii stale wciśnięty na Raszidow, żądając wzrost zbiorów bawełny. To często nie bierze pod uwagę wszelkie okoliczności obiektywnych, takich jak nieurodzaju, zła pogoda i tak dalej. Pod stałą groźbą kary za brak planów dotyczących dostaw bawełny i nie chcąc stracić władzę i wpływy, elita uzbecki czele Raszidow opracował całość dodatków systemowych i fałszowanie rachunków. Pozwala to na dowolne, nawet bardzo dobre żniwa w centrum zgłosić na pomyślnej realizacji planów, otrzymać odpowiednie zachęty, nagrody i wymagają nowych projektów krajowych finansowania.

Kluczowym punktem tego systemu był etap producentów bawełny w dostarczaniu różnych centrów dystrybucyjnych zaopatrujących przedsiębiorstwa w europejskiej części kraju. Gdy tylko zaczęli przybywać w swoich samochodach z bawełny, z nimi od Uzbekistan poszedł delegację „postanowił”, który odbywa pieniądze dla dyrektorów podstaw, a oni już uzgodnione z przedsiębiorstw-konsumentów, że ten ostatni nie robić zamieszania, jeśli zamiast surowca pierwszej klasie zrobił klasy II lub odpadów Frank bawełna.

Zostały one zaczerpnięte z pieniędzmi? ZSRR był jedynym ich źródłem – kupcy. Wszyscy obkladyvayut hołd, aw zamian otrzymał towar w krótkim dostaw, który w tym czasie był w obfitości Uzbekistan – ich dostawy były wielokrotnie Raszidow na „wykonanie” planów zaopatrzenia bawełna. W ten sposób błędne koło oszustwa, przekupstwa, korupcji, a cała konstrukcja jest najeżona uzbeckiej społeczeństwa.

sprawa bawełna

Który doszedł do władzy po śmierci Breżniewa w 1982 roku Jurij Andropow postanowił położyć kres „mafii bawełny”. Na początku 1983 roku w Uzbekistanie zespołu śledczego wysłano z Moskwy, która rozpoczęła aresztowania przywódców regionalnych spółek handlowych, podważając źródła finansowania dla całego systemu korupcji. wielką wartość były zajęte.

Raszidow sobie sprawę, że aby przypisać brakujące tomy bawełny nie będzie możliwe w tym roku. On gorączkowo rzucili się latem i jesienią 1983 roku na terenie całego kraju, zachęcając lokalnych liderów znaleźć rezerwy na dostawę białego złota, ale obiecał na początku roku Andropow 3 mln ton surowców udało się zebrać tylko 20%. Zdając sobie sprawę, że przed nim czeka tylko haniebnym zwolnieniem i karnej, 31 października 1983 r Raszidow według swoich wspomnieniach J. Nasriddinov, strzela dawny przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej.

Sharof Rashidov: rodzina, dzieci

Na Wschodzie, czczą wartości rodzinnych, niezależnie od porządku społecznego i pozycji. Nie był wyjątkiem od tej reguły i Sharof Rashidov. Jego rodzina była przyjazna, to spełnione tradycji narodowych. Jego żona była gospodynią domową Hursant Gafurovna dzieci – cztery córki i syn – były w Taszkiencie zwykłej szkole. Wszystkie z nich nadal zachować cenionych pamięci jego ojca.