608 Shares 8093 views

Barbaris Aurea: opis i osobliwości kultywacji

Jeśli chcesz mieć jakąś niezwykłą i jasną roślinę w ogrodzie, zalecamy zwrócenie uwagi na barberry. Ten wyjątkowo piękny krzak, oprócz spektakularnego widoku, różni się skromnością, a szeroka gama odmian rozszerza możliwości zastosowania w krajobrazie niemal do nieskończoności. W tym artykule porozmawiamy o Barberry Aurea. Po raz pierwszy odmiana została opisana przez szwedzkiego naukowca K. Thunberga.

Opis Barbaris Aurea

Jest to krasnoludzki krzew o zwartym koronie, o dość długim rocznym wzroście i liściach cytrynowo-żółtego nasyconego koloru. Korona dorosłej rośliny ma średnicę do 1 m, wysokość wynosi około 0,8 m. Krzew szybko rośnie. Żółto-zielone młode pędy mają pojedyncze ciernie tego samego koloru. Liście są małe, prawie zaokrąglone lub spatulowane, wdzięku. Ich długość wynosi 1-3 cm. Jesienią, na słonecznych łatach można uzyskać pomarańczowożółty ton. Pod koniec lata trochę zieleni, jesienny kolor – żółtawo-pomarańczowy.

Kwitnienie i dojrzewanie owoców

Barberry Aurea kwitnie w maju z małych, nieznaczących, białych, delikatnych kwiatów, które są zebrane w wiązki. Pod koniec września dojrzewają lśniące czerwone, błyszczące owoce, które są utrzymywane na gałęziach zimą.

Warunki wzrostu

Barbaris Aurea jest rośliną miłosną do światła, ale może tolerować i częściowo zacienić. Ale liście tracą swój jasny kolor, zaczynają się zmieniać na zielony i nabierają cytrynowo-żółtego koloru. W jasnym słońcu nie warto też sadzić jagód, gdy liście spalają się.

Pomimo faktu, że jest to roślina odporna na suszę i odporna na suszę, młode krzewy należy podlewać raz w tygodniu.

Barbaris Aurea jest mało wymagający dla płodności gleby, ale najbardziej preferują ziemię alkaliczną. Zakład jest w stanie tolerować warunki miejskie w dobrym stanie, jest odporny na choroby i szkodniki. Krzewy są odporne na zimę, ale ostrza rocznych pędy często zamarzają. Pierwsze 2-3 lata berberysu Aurea (zdjęcie rośliny dołączonej) musi być pokryte lagetami na zimę. Wymaga przycinania niezagospodarowanych pędów.

Zasady dotyczące powielania i lądowania

Barbaris Aurea rozmnaża się przez sadzonki, szczepienie, nasiona, dzielenie krzaków i warstwy. Najprostsze metody: nasiona i sadzonki. Nasiona są stratyfikowane przed siewem: są wypełnione w worku i umieszczone w mokrych trocinach lub mchu. Więc pozostają do kwietnia – maja w temperaturze 3-5 ° C, a następnie są posadzone na łóżku lub w szklarni. Możesz też siać nasiona jesienią. Sadzonki sadzone są wczesną wiosną lub jesienią. Wiosną trzeba rozcieńczyć stare krzaki. Gdy zielone żywopłoty są rozmieszczone, przycinanie odbywa się w przyszłym roku po sadzeniu. W przyszłości przycinanie odbywa się dwa razy w roku: na początku czerwca iw pierwszej dekadzie sierpnia.

Zaleca się lądowanie w słonecznych miejscach z osuszoną gruntem. Po zakończeniu lądowania wykonuje się mulczowanie. Najlepsze ubieranie zaczyna się rok po sadzeniu. Wiosną wprowadzane są nawozy azotowe, a następnie krzewy są zapłodnione raz na trzy do czterech lat.

Zastosowanie

Barbaris Aurea to skuteczna roślina, która może ozdobić kamienny ogród. Z krzaka można uzyskać wspaniałe krawężniki. Barbaris Aurea wygląda świetnie w ogrodach kwiatowych. Szczególnie piękne połączenie różnych odmian żółtych, zielonych i fioletowych liści.