FM Dostojewski – gracz i psycholog (na podstawie powieści „Hazardzista”)

Podniecenie, ryzyko, gra często opóźnia osobę tak, że stają się one nie tylko hobby, rozrywka, ale także sens życia.

Wiedziałem o tym na własnej skórze FM Dostojewski. Gracz z natury, nie był po prostu lubi karty i ruletkę, ale widziałem go jako coś więcej, coś w rodzaju filozofii. Nic dziwnego, że w lingwistyce istnieje kilka interpretacji słowa „gra”. Jest to także pojęcie psychologiczne, kulturowe i filozoficzne. Mówiąc o grze, mamy na myśli materiał wyrażenie „walka” z dwóch rywali, fałszu, udawania, ryzyko i tak dalej.

O bohater, który umieścić grę w fundamencie życia mówi FM Dostojewski. „Gracz” – jeden z jego pięciu powieści, której centrum stoi bohater ideologa. Aleksiej Iwanowicz, zakochany w młodej dziewczynie Polina wygrywa w rulektu pieniędzy, aby jej pomóc. Od tego czasu, gra staje się jego mania. Włożył całą swoją siłę, wszystkie moje sny, myśli na ołtarzu gry. To pisze Dostojewskiego. Dostojewski Odtwarzacz nie jest zbyt miekkie, słaby, to na swój sposób poetą. Był nawet wstydzić tego, co zostało gra, ale w tym samym czasie, to czuje się niemal bohaterem, bo cały czas istnieje ryzyko.

psychologia Dostojewskiego, a także w innych jego powieści – jest to winą duszy, wewnętrznych monologów części i symboli. Writer zarządza zaskakująco jasne i obrazowo przedstawiają emocje i stan umysłu swego bohatera. I to nie przypadek. Podczas całej dekady Dostojewskiego sam lubił centymetrem, stracił każdy grosz. I wszedł w kasynie ponownie. Przez cały ten czas był tylko graczem, ale psycholog eksperymentalny studiowania siebie i innych. Że gracz Dostojewskiego, wiedział wszystko, ale udało mu się wygrać samego uzależnienia. Powieść ukazuje psychologię i filozofię gry. Oczywiście, w dużej mierze dzięki stylu pisarza. Prace językowe, polifonia, ogromna liczba znaków – są to cechy charakterystyczne „odtwarzacz” powieści. Dostojewski (podsumowanie nadal nie można przekazać go w całości) tworzy specjalny świat pogrąża się aktywnie zaczyna doświadczenia i wczuć się w bohatera.

A to, co widzimy w podsumowaniu? Alexey, młoda nauczycielka, mieszka w fikcyjnym mieście w rodzinie swoich oddziałach. On jest bardzo zakochany w swojej pasierbicy Pauline właściciela domu. Ale ona nie odwzajemnia jej. Pomiędzy nimi tworzą dziwny związek. które trudno nazwać przyjaźnią. Pauline obsługuje arogancko i wyniośle Aleksego. W końcu zdaje sobie sprawę, że aby osiągnąć swoje położenie jest możliwe tylko za pomocą pieniędzy. Nadzieję rodzinę o śmierci dziewczyny i dziedzictwo babki zniknął, pozostawiając Pauline zerwała z narzeczonym Des Grieux, który był zalega ojczym Pauline. Alex chce zarobić na jego ukochana. Idzie do domu hazardu, jest szczęście, ale Pauline nie wziąć pieniądze. Według prosshestvii czasu gdy bohater miał już piłkę od siebie, dowiaduje się, że Polina go kocha. Alex chce ponownie rosnąć w miłości, ale gra jest już całkowicie ich niewoli.

powieść Dostojewskiego „Hazardzista” jest nie tyle społeczny, czyli pokazywanie negatywnych skutków domów hazardu, jako filozoficznej koncepcji.