Stare miary długości i wagi

W dawnych czasach, miara wagi i długości służył ludziom, to znaczy waga – ile będzie on w stanie podnieść na ramionach, długość – jak daleko sięga.

Długość środki archiwalne zostały systemu, który obejmuje takie pojęcia jak mil, siedem stóp, dziedzińców, cal, cal i łokcia zaprezentowane.

Tak więc uważamy, podstawowe warunki. Arshin – miara długości równa 0,7112m (w nowoczesnych warunkach). W przypadku stoczni rozpuszczono wziąć wzorcowych, które zostały zdeponowane na vershoks podziału.

Stare miary długości mają różne wersje swojego pochodzenia. Pierwsza interpretacja stoczni – długość ludzkiego kroku podczas chodzenia po płaskim terenie w umiarkowanym tempie (około siedemdziesiąt centymetrów). Ta sama definicja jest przyjmowana jako wartość odniesienia wskazania terminów takich jak versta i siedmiu stóp. Nawet biorąc pod uwagę strukturę słowem „podwórku” można zobaczyć, że jej korzeń „ar” w starożytnym języku oznacza „powierzchnię ziemi” lub „ziemi”, co potwierdza opinię językoznawców, że stara rosyjska miara długości używana do określania odległości przebytej pieszo.

Nie było również inna nazwa tego środka – „step”, czyli Konto powinno być wykonane w krokach dorosłego ( „małych” i „sążni państwowego sążni”).

Starorusskaya waypoint miara długości – versta wskazuje dystans, który został przekazany z jednego do drugiego obrotu pługa podczas orki. Równolegle z synonim „pola” tych dwóch pojęć, przez długi czas był on używany jako starożytnego miary długości. W okresie panowania Piotra Wielkiego, jednej mili od utożsamiane z 500 jardów (1066.8 metrów w nowoczesnych warunkach). W 1649 roku przyjął „mezhevaya mile” jest równa tysiąca sążni. Nieco później (XVIII wiek) zaczęły stosować takie coś jako punkt verst (pyatisotnaya versta).

Jako mały miar długości w Rosji jako podstawowa jednostka używana „rozpiętość”, który pochodzi z XVII wieku, uważany za „ćwierć stoczni”. W związku z tym, istnieją takie środki jak rocznik długość dwóch cali (pół cala) a cala (jedna czwarta cala).

Jednym z najczęstszych miar długości w Rosji była „FM” posiadające pewne różnice, a dla innych celów, aw wielkości. Było maksymalnie dziesięć różnic. Na przykład, „sondować odśrodkowa” jest odległością pomiędzy końcami szeroko rozmieszczonych palców dorosłego płci męskiej. A określenie „ukośny sazhen” określa odległości od palca lewej stopy do prawego palca środkowego podniesiony.

Spełnia, a nawet określenie długości w dawnej Rosji, jako „kolanko”, która była równa długości ramienia od palców do łokcia. Jej wartość, według różnych źródeł, od 38 do 47 cm. Jednak od XVI wieku, termin został zastąpiony przez termin „podwórku”.

Stara miara wagi w Rosji były reprezentowane przez następujące terminy:

– frakcję (0,044 g);

– suwak (4,27 g);

– funt (Hrywna) równa się 96 szpule (0,41 kg);

– rączka przyswajane 40 funtów (16.38 kg).

Stosunek lat rosyjski mniejszą jednostkę masy równą 1/96 i korpusem pomiarowym. Szpula z kolei był równy 1/96 funta i oznaczamy przez złotą monetę.

Funt symbol i środek masy ciała, jak również jednostki monetarnej. Termin ten jest często używany przy określaniu wagi sektora detalicznego. Był używany do ważenia metali szlachetnych (złoto i srebro).

Pud stanowiło równowartość czterdziestu funtów.

Jest też taki środek masy, jako „berkovets” aktywnie wykorzystywane w handlu hurtowym do ważenia dużych ilości towarów (na przykład wosku lub miodu). W Rosji, termin ten został przyjęty przez masę dziesięciu funtów, która jest równa masie beczek wosku rzuca jedną osobę na łodzi sprzedawcy. Pierwsze wzmianki o Berkovtsy napotkał w źródłach sięga XII wieku (Charters Novgorod kupców książę Wsiewołod Gabriel Mstislavovich).