Funkcja produkcji Cobb-Douglasa – modelu dwuskładnikowego

Oprócz kompleksowych wieloczynnikowych modeli wzrostu gospodarczego, często korzystając z uproszczonego, dwuskładnikowe, model. Cobba Douglasa – model, który pokazuje zależność wyjście (Q), czynników, które ją tworzą: koszty robocizny – (L) i inwestycji kapitałowych – (k).

Ekonomiści zaproponował dwie możliwe opcje do konstruowania modeli dwuskładnikowego, z uwzględnieniem postępu naukowo-technicznego i bez rejestracji.

Funkcja produkcji Cobb-Douglasa na podstawie NTP

model ekonomiczny, który uwzględnia rzeczywistych osiągnięć postępu naukowego i technicznego, pracy i kapitału bardziej produktywne. W takich okolicznościach możliwe jest uzyskanie wyższych zysków w tym samym koszty pracy i narzędzia pracy. W tym modelu, niektóre typy załączników przyczynić się do zwiększenia kosztów oraz zapewnić oszczędności pieniężnych w pracy, drugiej – prowadzi do zmniejszenia inwestycji. Pierwszy rodzaj inwestycji prowadzi do oszczędności pracy, a drugi – aby zaoszczędzić kapitał.

Podejście nie uwzględnia NTP

W kontekście modelu gospodarki, gdy nie są brane pod uwagę postęp naukowy i techniczny, akumulacja kapitału odbywa się na podstawie kosztów stałych. Ekonomiści badania pokazują, że stosowanie takiego podejścia prowadzi do zmniejszenia końcowego produktu.

Z jednej strony, sytuacja ta może wydawać się nienaturalny. Ale w rzeczywistości, zjawisko to jest całkiem możliwe, że z jednej strony nakłada osiągnąć STP, z drugiej strony zostanie zablokowany przez przedsiębiorstwa na, ponieważ nie ma skutecznej zachęty do wprowadzenia innowacji do produkcji. W rezultacie, firma cierpi dodatkowych kosztów na zakup nowych urządzeń, które nie są wykorzystywane w procesie produkcji, ale tylko wisi na bilansie i zmniejszyć jego wydajność.

Łatwo jest zauważyć, że mogą być rozwiązania pośrednie, które łączą te dwa podejścia opisane.

Cobba Douglasa modelu w celu określenia wzrostu

Po raz pierwszy model ten został zaproponowany przez Knut Wicksell. Ale dopiero w 1928 roku, został przetestowany w praktyce ekonomiści Cobba i Douglasa. Funkcja produkcji Cobb-Douglasa w celu określenia całkowitego poziomu wyjściowego Q i ilość wysiłku włożonym kapitale (L i K).

Funkcja wygląda tak:

P = A x Lα x Kβ

Gdzie: P – ilość produkcji;

L – efektów;

Inwestycje kapitałowe – K;

A – czynnik technologiczny;

α – elastyczność wartość kosztów pracy;

β – elastyczność inwestycji wartość.

Na przykład, pod uwagę równania Q = L0,78 K0,22. W tym równaniu możemy zobaczyć, że w ogólnej iloczyn udziału pracy wynosi 78%, a udział w kapitale – 22%.

Ograniczenia modelu Cobba-Douglasa

Funkcja produkcji Cobba-Douglasa sugeruje pewne ograniczenia, które muszą być brane pod uwagę przy użyciu modelu.

Wielkość produkcji wzrasta, gdy jeden z czynników, pozostaje bez zmian, a drugi jest zwiększona. To jest istota z pierwszych i drugich ograniczeń. Ponadto, jeśli jeden z czynników jest stałe, a inne podwyżki, każda jednostka rośnie współczynnik granica nie jest tak skuteczny jak w poprzedniej wartości.

Przy stałej wartości współczynnika stopniowy wzrost drugiego czynnika jest przyczyną zmniejszenia wzrostu wartości wyjściowej (Q). Jest to trzeci i czwarty wzór ograniczenie Cobba-Douglasa.

Piąte i szóste ograniczenia sugerują, że każdy z czynników produkcji jest bardzo ważne. Oznacza to, że jeśli jeden z tych czynników jest 0, odpowiednio, a Q również wynosić zero.