Pojęcie i funkcje notariusza

Instytut notariuszy powstał na różne sposoby w Europie, a dziś nie ma jasnej uzgodnionej koncepcji, która mogłaby odpowiadać systemom prawnym wszystkich państw cywilizowanych. Posiada cechy charakterystyczne tej instytucji w Rosji, najczęściej pełniąc funkcję legalizacji dokumentów prawnych. W szczególności specjaliści z tej dziedziny pracują z testamentami, pełnomocnictwami, certyfikatami nieruchomości itp. Jednocześnie funkcje notariusza nie ograniczają się jedynie do sprawdzenia ważności. W niektórych przypadkach organizacja tego profilu może również świadczyć usługi w barze.

Notariusza

Ogólnie rzecz biorąc, Instytut Notariuszy ma na celu ochronę interesów prawnych obywateli poprzez realizację działań przewidzianych prawem. Ważną cechą tej działalności jest to, że są one popełniane w imieniu państwa. Jeśli chodzi o definicje tej instytucji, różnią się nawet w kręgach specjalistów. Wynika to z szerokiego zakresu sfer prawnych, w których stosowany jest notariusz. Pojęcie i funkcje jego wykonawcy wpływają zarówno na egzekwowanie prawa, jak i fiskalne aspekty jurysdykcyjne, co komplikuje podejście do tworzenia jednej definicji. Niemniej jednak najbardziej powszechnym pojęciem jest to, że notariusz jest zdefiniowany jako system struktur państwowych i urzędników, którzy poświadczają fakty i fakty bezsporne. Lista zadań obejmuje również sprawdzanie dokumentów i wyciągów, co daje tę ostatnią ważność.

Z drugiej strony krytykuje się tę reprezentację instytucji notarialnej, która zauważa, że organy państwowe wraz z urzędnikami nie mogą charakteryzować nowoczesnego tego typu systemu. Dziś zadania i funkcje notariusza są bardziej prawdopodobne, że przedstawiciele państwa lub osoby upoważnione przez nich świadczą i dokonują czynności prawnych.

Zasady działania notariusza

Sama natura działalności notariusza zapewnia znaczną indywidualną odpowiedzialność – w związku z tym znacznie pod względem jakości pracy nosicieli tego prawa decydują cechy osobiste. Do tej pory powstała lista zasad, która determinuje prawdziwy charakter instytucji notarialnej. W szczególności działania takie powinny charakteryzować się wysokimi kwalifikacjami prawnymi. Specjalista z tego profilu powinien świadczyć usługi prawne klientom, wyjaśnić ich prawa, obowiązki, a także ostrzec o konsekwencjach wykonywania określonych czynności.

Równie ważne są zasady bezpieczeństwa i przewidywalności. Notariusz musi zapewnić rejestrację praw we właściwym porządku, zapewniając wiarygodność operacji i dowodów. To zasady i funkcje notariusza sprawiają, że relacje swoich przedstawicieli z klientami są przewidywalne, a interesy prawne są chronione. Ważność i bezstronność, zgodnie z którą zapewniona jest niezależność działania urzędów z różnych czynników, z wyjątkiem prawa.

Rodzaje funkcji notarialnych

Działalność notariatu jest wielokierunkowa, jednakże możliwe jest wyodrębnienie podstawowej roli jej funkcji, która charakteryzuje specyfikę i istotę zadań. Na początek należy zauważyć jeden aspekt, który pomaga zrozumieć szczególne miejsce tej instytucji w sferze prawnej. Jest to związane z faktem, że funkcje notariatu opierają się na dwóch celach określonych przez rosyjski system prawny. Jest to społeczno-prawna ochrona obywateli i spełnienie zadania ochronnego. Zgodnie z tymi celami wszystkie funkcje notariusza można podzielić na dwa typy – społeczne i treściowe.

Funkcje społeczne obejmują kwestie fiskalne, prewencyjne i zapobiegawcze, a także prawne. Funkcja fiskalna polega na tym, że notariusz, zgodnie z ustaloną procedurą, musi powiadomić organy podatkowe o wydaniu świadectw praw do dziedziczenia, zawieranie umów o przedmiocie prezentacji itp. Funkcja zapobiegawcza i zapobiegawcza jest ograniczona do zapewnienia możliwości rozstrzygania wielu sytuacji konfliktowych w procesie przedprocesowym na etapie Niezaprzeczalna umowa.

Właściwa realizacja socjologicznej funkcji notariusza zapewnia z kolei konieczne warunki prawne osobom, które złożyły wniosek o pewien proces prawny. Teraz musimy rozważyć bardziej szczegółowo funkcje o znaczącym charakterze.

Funkcjonowanie ochronne notariuszy

W trakcie wykonywania swoich obowiązków w ramach uprawnień powierzonych postępowaniu notarialnemu uczestnicy muszą również mieć odpowiednią ochronę praw. Wyraża się w pomocy uczestnikom systemu w wykonywaniu czynności prawnych. Ważne jest, aby zwrócić uwagę na znaczenie kontroli nad odpowiedzialnością, pod którą działa notariusz. Funkcje, organizacja i uczestnicy procesu wchodzą w skład systemu nadzoru, co pozwala również na odwołanie się od decyzji o postępowaniu sądowym.

Jednocześnie należy przypomnieć, że działania notariusza nie mają charakteru przymusu administracyjnego, chociaż wykonawca funkcji jest urzędnikiem. W związku z tym ostatnim aspektem działa sądowa kontrola, która zapewnia możliwość korekty błędów notarialnych. Wraz z kontrolą sądową odnotowuje się także nadzór nad wykonywaniem obowiązków zawodowych przedstawicieli notariuszy. Osoby uczestniczące w systemie pracują w urzędach państwowych są monitorowane przez organy wymiaru sprawiedliwości. Z drugiej strony główne funkcje notariuszy w praktyce prywatnej są kontrolowane przez specjalne izby, które przypadkowo są często krytykowane z powodu dużej liczby niedociągnięć w pracy mechanizmów proceduralnych. Na przykład komory notarialne nie mogą podlegać kontroli państwa.

Jurysdykcja funkcji notariusza

Ta funkcja wynika z zadań notariusza, które są przed nim jako organu jurysdykcji cywilnej. Oznacza to, że w przeciwieństwie do sądu, notariusz nie tylko zajmuje się rozwiązywaniem ustaleń konfliktowych, ale także wykonuje swoje podstawowe regulacje. Ale to nie przeszkadza specjaliście tej niszy w angażowaniu się we wszelkie formy działalności jurysdykcyjnej. Na przykład notariusz może wykonywać zadania o charakterze pragmatycznym i wykonawczym. Ponadto funkcje jurysdykcyjne notariusza w Federacji Rosyjskiej mogą również rozciągać się na realizację działań związanych z egzekwowaniem prawa związanych z egzekwowaniem praw obywatelskich.

Główna różnica tego rodzaju działalności nie jest tak duża, że jest to postawa zapobiegawcza. Zadania, które eksperci notarialni rozwiązują na podstawowym poziomie swoich uprawnień, w dużej mierze zapobiegają kontrowersyjnym sytuacjom prawnym, które potencjalnie mogą mieć wpływ na konflikty prawne.

Uznawanie funkcji notariusza

W rosyjskiej sferze prawnej jest to kompleks funkcji certyfikacyjnych, które można uznać za podstawowe, z punktu widzenia działalności notarialnej. Jak już wspomniano, przedstawiciele tego systemu posiadają uprawnienia, które pozwalają im nadawać dokumentom wagę prawną w imieniu państwa. Z tego wynika, że znaczące czynności prawne uczestników procesu mają charakter prawny, ale ich wzajemne oddziaływanie w systemie notarialnego mechanizmu certyfikacyjnego daje im inny poziom.

Procedury tego typu, takie jak funkcja egzekwowania prawa notariusza, mogą obejmować czynności prawne i badanie faktów. Oznacza to, że w tym przypadku notariusz poświadcza działania prawne, kierowane przez uprawnienia kontrolne lub dotyczące praw człowieka. Należy zauważyć, że funkcja ta stanowi, jako podstawę, dokładne określenie aktów i faktów, przy jednoczesnym zachowaniu dowodów dowodowych tych środków prawnych.

Publiczne i prywatne działania notarialne

W obowiązującym prawodawstwie przewidziano, że czynności notarialne są przeprowadzane wyłącznie przez upoważnionych specjalistów. Jednakże notariusze mogą należeć zarówno do systemu państwowego, jak i do prywatnej praktyki, w wyniku czego obserwuje się połączenie dwóch rodzajów urzędów. W obydwu przypadkach zarówno materialna, jak i socjologiczna funkcja notariusza są prowadzone zgodnie z zasadami ogólnymi.

Jak pokazuje praktyka, kompetencje, poziom wykształcenia i sumienność notariuszy, którzy pracują w strukturach rządowych i zajmują się obsługą klientów na zasadzie prywatnej, są w większości przypadków porównywalne. Ponadto przedstawiciele obu kierunków w pracy kierują się ujednoliconymi przepisami, regułami, a także mają podobne uprawnienia prawne.

Jednakże procedura tworzenia publicznych i prywatnych urzędów notarialnych jest nieco inna. Tak więc organizacje państwowe są otwierane i likwidowane decyzją samorządu terytorialnego na szczeblu departamentów regionalnych i powiatowych. Jeśli chodzi o prywatne biura, są one tworzone bezpośrednio z inicjatywy notariusza, pod warunkiem uzyskania zgody. Ale po tym notariusz nie jest uznawany jako osoba prawna. Jest to ważne dla zrozumienia odpowiedzialności majątkowej, która zachowana jest w takiej samej wysokości jak w przypadku osób fizycznych. Oznacza to, że jeśli funkcje notariusza były wykonywane niewłaściwie z punktu widzenia orzecznictwa iw rezultacie spowodowało uszkodzenie mienia, rekompensata może być dostarczona kosztem mienia osobistego.

Uregulowania prawne notariuszy

Ustawodawstwo Federacji Rosyjskiej dotyczące notariusza opracowało zestaw normatywnych aktów prawnych mających zastosowanie do różnych dziedzin działalności. Jednocześnie wszystkie podstawy prawne notariuszy pochodzą z Konstytucji. Na przykład w głównym akcie zapisuje się, że organy prywatne, państwowe i komunalne posiadają uprawnienia w równym stopniu i są odpowiedzialne również z prawem.

Jeśli natomiast przeanalizowano Konstytucję jako źródło, z którego deweloperzy podstawowych standardów zostały przeniesione w celu uregulowania statusu prawnego notariuszy, można wskazać kilka kierunków. Przede wszystkim są to ogólne normy, które regulują kolejność działalności notariuszy. Istnieje również możliwość określenia grupy specjalnych norm, które celowo sformułują konkretne zasady, na których działa rzecznictwo i notariusz. Funkcje w tym samym czasie podlegają potrzebie ochrony zasad prawa, a nie motywów politycznych i innych celowości. Jest to szczególnie ważne w kontekście walki o utworzenie nowego ustawodawstwa dotyczącego instytucji notarialnej, w sytuacji, gdy istnieje dążenie do dalszego rozwoju systemu prawnego.

W szczególności wielu ekspertów uważa, że Rosja powinna postępować zgodnie z klasyczną łacińską formą notariusza, a inni popierają pełną państwowość instytucji, jak to było w sowieckim systemie prawnym.

Funkcje Federalnej Izby Notarialnej

Podobnie jak zwykłe prywatne i publiczne izby notarialne, federalna agencja systemu odnosi się do organizacji non-profit. W istocie jest to związek zawodów z różnych regionów kraju, który opiera się na ich obowiązkowym członkostwie. Jednocześnie federalna izba notariuszy jest osobą prawną, która wykonuje swoją pracę na zasadzie samorządu. Funkcje tej struktury opierają się na podstawach prawodawstwa Federacji Rosyjskiej i własnego karty, które są przyjmowane przez przedstawicieli izb notarialnych i są zatwierdzane w kolejności proceduralnej, zgodnie z którymi zarejestrowane są statuty stowarzyszeń publicznych. Istnieje również różnica w zadaniach wykonywanych przez zwykłe urzędy i notariusza federalnego.

Funkcje, uprawnienia i cele w dużym stopniu pokrywają się z strukturą poziomu wejścia, ale istnieją podstawowe różnice. Są wyraźnie widoczne w następujących obowiązkach ciała:

• Koordynacja podstawowych publicznych i prywatnych izb notarialnych.
• Zapewnienie ochrony praw socjalnych i zawodowych członków notariusza zajmujących się prywatną praktyką.
• Reprezentowanie interesów izb notarialnych w organach władzy, a także w organizacjach, przedsiębiorstwach i zakładach.
• Utrzymanie podwyższenia kwalifikacyjnego poziomu notariuszy, a także ich asystentów i stażystów.
• Udział w badaniu projektów ustaw Federacji Rosyjskiej w sprawach związanych z działalnością w obszarze notarialnym.
• Reprezentacja izb notarialnych w organizacjach na szczeblu międzynarodowym.
• Organizacja działalności ubezpieczeniowej notariuszy.

Wnioski

Instytut Notarialny obejmuje szeroki zakres działalności prawniczej, zachowując szczególne cechy struktury prawnej. W pewnym sensie urzędy te służą jako związek między różnymi dziedzinami sfery prawnej, optymalizując procesy rozwiązywania konfliktów i umożliwiają bardziej skuteczną ochronę interesów obywateli. Jednocześnie funkcje notariusza rosyjskiego mają ograniczenia wynikające z aktów normatywnych, które z kolei wywodzą się z konstytucji.

Ponadto działalność notariuszy w szerokim rozumieniu podlega zasadom wiarygodności prawnej, bezpieczeństwa, bezstronności i etyki prawniczej. Istnieją również oznaki rozdzielenia instytutu na dwa kierunki, reprezentowane przez biura prywatne i publiczne. Pomimo podobnych cech, istnieje znaczna różnica w podejściach do organizacji dwóch typów biur. Tak więc prywatni notariusze prowadzą swoją działalność na podstawie ich osobistych możliwości finansowych, co w efekcie eliminuje konieczność udzielania wsparcia finansowego, co stanowi jedno z głównych zadań – zagwarantowanie bezpieczeństwa prawnego obywateli.