Można uczyć przypowieść o uczniów i nauczycieli?

Przypowieść można nazwać filozoficzną pouczająca historia, w której koniecznie zawiera zbudowania moralnego. Słuchając opowieści ludzie postrzegają serce ukryte między wierszami mądrości, pomyśl o sens życia, o swoich błędach i poprawić je, nauczyć się robić dobre.

Przysłowia uczniów i nauczycieli

Dość często podstawą legendy są przypadki naprawdę dzieje się w życiu ludzi. Szczególne miejsce zajmują przypowieści uczniów i nauczycieli. Można je przypisać bezpośrednio upominawczym charakter nieodłączne w takich historiach. Oto przypowieść – pożegnanie od nauczyciela do ucznia.

Wiele z tych historii można znaleźć w opisie życia chrześcijańskich ascetów. Przypowieści o nauczyciela i studenci są zmuszeni do refleksji na tematy filozoficzne i uczyć, co jest dobre. Spójrzmy na niektóre z nich.

skłonność

Jeden dzień uczniowie zapytał starszy:

– Dlaczego złe skłonności człowieka jest łatwo je opanować, a dobry zmienny?

– Co zrobić, jeśli chory nasiona zakopane w ziemi, i zachować zdrowy na słońcu? – Zapytałam nauczyciela.

– Sick nasiona kiełkują, główką i słabo niezdrowe owoce i zdrowe, bez zginął gleby – odpowiedzieli.

– Więc ludzie. Ich wady i grzechy ukrywają się głęboko w moim sercu, że nikt nie widział. Nie dorosną i zniszczyć człowieka w samym sercu to. A dobrzy ludzie biznesu często afiszować i pochwalić się nimi, tym samym niszcząc je, zamiast trzymać głęboko w duszy cnoty i rośnie.

Przypowieści o uczniów i nauczycieli pomóc w walce z ludzkich słabości.

Instrukcje na tablicach

Uczeń przyszedł do starszym i rzekł:

– Ojcze, jestem tutaj z wami, żałować za nasze grzechy, za każdym razem, Ty mnie uczyłeś rady, a ja nie mogę go naprawić. Jaki jest pożytek z moich wizyt w was, jeżeli po I znowu oddają swoje słabości?

Starszy odpowiedział:

– Mój syn, wprowadzają dwa garnki, jeden pusty, a inne z miodem.

Uczeń spełniony co powiedział starzec.

– A teraz złamanie miodu z jednego garnka do drugiego kilka razy.

Uczeń zrobił.

– A teraz spójrz do pustego garnka i powąchał.

Uczeń spełnił tę prośbę i powiedział:

– Nauczyciel, pot pachnie miodem, a na dole to nie jest dużo.

– A więc moje instrukcje pozostanie w twojej duszy. A Pan nie odwróci się od ciebie, jeśli trzymać w swoim sercu, przynajmniej zaczątki sprawiedliwości.

Przypowieści o uczniów i nauczycieli są w stanie pomóc człowiekowi odnaleźć prawdziwą drogę życia na stan jego uwagi i posłuszeństwa.

Pochwały i nadużywanie martwy

Elder przyszedł do słynnego młodego mnicha i poprosił go, aby pokazać mu drogę do doskonałości.

– Tej nocy – starzec odpowiedział: – idź na cmentarz i chwalić Świt żywych trupów, pochowany tam, a następnie przyjść do mnie i powiedzieć mi, jak oni akceptować swoją chwałę.

Rano mnich powiedział:

– Zakończono I przykazania twego, Ojcze! I głośno chwalił nich żyje całą noc, mocno stylizowany je i przypisać im wiele zalet.

– A jak oni pokazać syta?

– Nie, nauczyciel, oni milczeli, ani słowa nie słyszałem od nich.

– To bardzo zaskakujące, ale kiedy to zrobić: tej nocy tam ponownie i nadużywać ich do rana jak najwięcej. Wtedy na pewno mówić.

Następnego dnia mnich powiedział:

– Tak szybko, jak każdy I potępił je jak najszybciej, aby nie wstyd lub wyrzutem. Ale nadal nie odpowiedziałeś …

Wtedy starszy powiedział:

– ustawić stopę na pierwszym szczeblu drabiny do życia anielskiego. nazywany jest posłuszeństwo. Wierzch życie na ziemi będzie osiągnąć tylko wtedy, gdy się tak obojętny wobec zniewag i pochwał, jak umarli.

Przypowieści o nauczycieli i uczniów może pokazać i niezdolność pozytywnych zmian, jeśli słuchacz nie ma ochoty wypełniać wysłuchanym.

Potrzeba poradę

Przez świętego Antoniego przyszło kilku mnichów i poprosił go, aby dać im rady dla zbawienia dusz. Rzekł do nich starszy:

– posłuszni Ewangelii, żyć według przykazań Zbawiciela, a jeśli trafisz na prawym policzku, po lewej stronie.

Mnisi powiedział, że mają żadnej mocy, aby go wykonać.

– Jeśli nie można tego zrobić – nauczyciel ciągnął – przynajmniej nie odpłacić złem za zło.

Ale to było, kto nie przyszedł pozwolić. Wtedy starzec rzekł do nich:

– Jeśli nie można nic z tego, co powiedziałem spełnić, co można doradzić więcej? Oznacza to jedynie, że trzeba najbardziej w swoich modlitwach, które pomogą swoje słabości, nie na tablicach.

I wszystkie słowa tego artykułu nie pozostaje bezowocne, jak w powyższej historii, w końcu tu jest inna przypowieść o nauczyciela i ucznia.

Użyj skarby teraz

Młody mnich zapytał mistrza:

– Ojcze, moje serce jest oczyszczona z pokusy i pełne miłości do świata. Jaki jest następny krok?

Starszy wziął studenta chorego do spowiedzi. Po wysłuchaniu umierających, zapytał go, czy jego uczeń:

– Jaki jest bagażnik, który stoi w kącie?

– Ubrania nigdy nie nosiłem. Zawsze myślałem, że jakaś specjalna okazja jest potrzebne dla tych ubrań, ale w rezultacie to świeci w klatce piersiowej.

Kiedy odeszli, starzec powiedział do swoich uczniów:

– Pamiętaj skrzynię. Jeśli w swoim sercu, są skarby, wykorzystać swój czas teraz. W przeciwnym razie będą one zniknęły.