Rosyjska kultura latach 19 – na początku 20 wieku. Charakterystyka kultury rosyjskiej

Aby dobrze zrozumieć specyfikę kultury rosyjskiej na przełomie XIX-XX w., Trzeba mieć pojęcie o naturze prawa krajowego, ekonomii i polityki okresu. To jest klucz. Rola kultury rosyjskiej jest nie do przecenienia. Dzięki reformom Piotra w Imperium powstała monarchii absolutnej, a także uchwalania biurokracji. Jest to szczególnie widoczne w „złotym wieku” Katarzyny II.

Zdarzenia początku XIX wieku

Century oznaczony reformy ministerialne Aleksandra I. W praktyce jest ona wykonywana w celu wzmocnienia feudalny-absolutystyczne zamówienia. Jednocześnie konieczne jest, aby wziąć pod uwagę wpływ nowego „ducha czasu”. Przede wszystkim obserwowane odbicie Rewolucji Francuskiej całej kultury rosyjskiej. Umiłowanie wolności jest jednym z archetypów. Jest obchodzony w całej poezji rosyjskiej od Puszkina Tsvetaeva i wykończenia. Po Ministerstwo zostało ustalone, nastąpiła dalsza biurokratyzacja kontroli. Ponadto, w celu poprawy aparatu centralnego Imperium Rosyjskiego. Ustanowienie Rady Państwa – stanowi zasadniczy element europeizacji i modernizacji całego systemu. Jego główne funkcje to: zapewnienie zgodności norm prawnych i centralizację spraw legislacyjnych.

golden Age

Rosyjska kultura latach 19 – na początku 20 wieku rozwijała się bardzo intensywnie. Silny wpływ na ten proces nie wyprzedza myśli zachodniej i światowej rewolucyjny postęp. powiedział również ścisły związek z inną kulturą rosyjską. Był to okres, kiedy francuski opracowany utopijny socjalizm i niemiecką filozofię klasyczną. Idee te stały się bardzo popularne w kraju. Rosyjska kultura na początku 19 wieku był pod silnym wpływem dziedzictwa pozostawionego przez poprzednie pokolenia. Nowe pędy kreatywności w literaturze udał się dzięki niemu. Odnosi się to również do dziedzin kultury, sztuki i poezji. Dzieła Fiodora Dostojewskiego, P. Melnikov-Pechersky, Leskov i Gogola przepojona tradycji religijnych starożytnej kultury. Również należy zauważyć pracę innych geniuszy literackich, których stosunek do prądów ortodoksyjnych były bardziej kontrowersyjne. Mówimy o blok, L. Tołstoja, Aleksandra Puszkina, i tak dalej. W ich twórczości odnaleźć niezatarte piętno, który pokazuje swoje korzenie prawosławne. Nie można również zapomnieć o sceptyczne Iwan Turgieniew. W swojej pracy „Żywa moc” reprezentowany przez obraz świętości ludowej. Również wielkie zainteresowanie jest rosyjska kultura artystyczna czasu. Jest to obraz K. Petrov-Vodkin, Vrubel, M. Nesterov. Początki twórczości leżą w prawosławnej ikony lakiernicze. Starożytny kościół śpiew było uderzające zjawisko historii kultury muzycznej. To również można uznać za późniejsze eksperymenty Rachmaninowa, Czajkowskiego i Dmitrij Bortnianski.

znaczący wkład

Rosyjska kultura latach 19 – na początku 20 wieku, wchłania najlepsze osiągnięcia innych narodów i krajów. Niemniej jednak, że nie tracą swoją tożsamość. Ponadto, ma znaczący wpływ na rozwój innych roślin. Co do historii narodów europejskich, to w lewo znaczne piętno. Przede wszystkim mówimy o rosyjskiej myśli religijnej. Powstał on pod wpływem Zachodu. Z kolei zachodnia kultura europejska pod wpływem teologii i filozofii. Jest to szczególnie widoczne w pierwszej połowie XX wieku. Znaczący wkład w rozwój kultury rosyjskiej dokonały dzieła M. Bakunina, Bierdiajew, Florenskiego, S. Bułhakow, Władimira Sołowjowa, a także wielu innych. Nie należy zapominać o „burzy dwunasty rok”. Mówimy o silny impuls do rozwoju kultury rosyjskiej. II wojny światowej, jest nierozerwalnie związana z rozwojem świadomości narodowej i powstania „dekabrystów”. dotyczy to także rosyjskiej tradycji kulturowej. Bieliński pisał że rok wstrząsnął całą Polskę, natomiast miesza narodową dumę i świadomość.

Charakterystyka procesu historycznego

Jego tempo było znacznie przyspieszone. Wynika to z powyższych czynników. Pełna zróżnicowanie huśtawka z różnych dziedzin działalności kulturalnej. Jest to szczególnie widoczne w nauce. Jest również komplikuje samego procesu kulturowego. Należy zauważyć większą interakcję pomiędzy różnymi sferami. W szczególności odnosi się to do muzyki, literatury, filozofii i tak dalej. Ponadto należy zauważyć, że wzmożone procesach interakcji między elementami składowymi kultury krajowym. Jest to oficjalna część, która opiekowała się stanie, a obszar mas (czyli formacja folk). Ten ostatni pochodzi z wnętrza wschodniosłowiańskich związków plemiennych. Warstwa ta powstała w starożytnej Rusi. On w pełni istniała w całej historii kraju. W odniesieniu do kultury podglebie oficjalnie państwa, nie można prześledzić obecność „elitarnej” warstwy. Służyła klasę rządzącą. Odnosi się to głównie do królewskiego dworu i arystokracji. Warstwa ta jest dość podatny na obce innowacji. W tym przypadku wskazane jest, aby wspomnieć o romantyczny obraz Iwanow K. Bryullov, V. Tropinin, A. Kiprensky i innych znanych artystów XIX wieku.

Wpływ XVIII wieku

W pierwszej połowie wydawało intelektualistów członków ludu. Pod koniec wieku, wyróżniał się szczególną grupę społeczną. To jest ziemia inteligencji. Były poetów, muzyków, architektów i malarzy. Jeśli na początku tego stulecia wiodącą rolę należał do arystokratycznej inteligencji, w końcu – gminu. Skład tej warstwy zaczął płynąć pochodzi z rolników. Jest to szczególnie odczuwalne po zniesieniu pańszczyzny. Przez gminu mogą przenosić wykształconych przedstawicieli demokratycznej i liberalnej burżuazji. Trudno było powiedzieć, że należały one do szlachty. Raczej wydaje się chłopi, kupcy, drobnomieszczaństwo i biurokracja. A te są obsługiwane przez tak ważnych cech kultury rosyjskiej, jako początek swej demokracji opiera. Ich istotą jest to, że wykształceni przywódcy nie są tylko członkowie klas uprzywilejowanych. Niemniej jednak główną rolę nadal należała do nich. Zwiększenie liczby naukowców, twórców, artystów, poetów i pisarzy upośledzonych. W szczególności, dotyczy on poddanych, korzystnie w zakresie od zwykłych.

Owoce XIX wieku

Art kultury rosyjskiej rozwija. Literatura staje się panem swojej kategorii. Przede wszystkim, tutaj pod wpływem postępującego ideologii wyzwolenia. W rzeczywistości, wiele prac z tego okresu wypełnione są rewolucyjne połączeń bojowych, a także broszur politycznych. Tu leży główną znaczenie kultury rosyjskiej. Ona jest bardzo zainspirowany zaawansowanej młodzieży. Czułem się panowanie ducha walki i sprzeciwu. On przeniknął dzieł postępowych pisarzy. Zatem literatura stała się jednym z najbardziej aktywnych sił społeczeństwa. Można przyjąć, na przykład, bogaty świat klasyki i dokonać porównania kultury rosyjskiej. Nawet na jej tle literatury ubiegłego wieku, wyróżnia się wyjątkową zjawisko. Tolstovsky Pushkinian poezja i proza można nazwać cudem. Jasna Polana była kapitał intelektualny wypadku.

wkład Puszkin

Trudno powiedzieć, co byłoby kultura Rosji bez niego. Puszkin – założyciel rosyjskiego realizmu. Wystarczy przypomnieć, „Evgeniya Onegina”. Ta powieść wierszem nazwano słynny krytyk encyklopedii rosyjskiego życia. To jest najwyższym wyrazem realizmu w twórczości geniusza. Jest też znakomitym przykładem tego trendu można przypisać literatura powieść „Dubrovsky”, „Córka kapitana” dramat „Borys Godunow”. Jeśli chodzi o światowym znaczeniu Puszkina, jest nierozerwalnie związane z rozumieniem tradycji uniwersalnej wartości, które zostały utworzone przez niego. On utorował drogę do literackiej Czechowa, Dostojewskiego, Tołstoja, Turgieniewa, Gogola, Lermontowa. Ona stała się pełnoprawnym fakt kultury rosyjskiej. Ponadto droga ta jest najważniejszym momentem duchowego rozwoju ludzkości.

Wkład Lermontowa

To może być nazywany następcą i młodszy współczesny Puszkina. Pierwszym z nich jest, aby podświetlić „Bohatera naszych czasów”. Trudno nie zauważyć jego współbrzmienie z powieści „Eugeniusz Oniegin”. Tymczasem „Bohatera naszych czasów” – szczyt realizmu Lermontowa. Jego praca stanowi najwyższy punkt ewolucji poslepushkinskogo czasu poezji. Dzięki temu nowe możliwości dla rozwoju rosyjskiej prozy były otwarte. Byron Kreatywność – główny punkt estetyczny. Rosyjski romantyczny indywidualizm zakłada istnienie kultu pasji tytanowych. Również tutaj można przypisać lirycznej ekspresji i ekstremalne sytuacje, które są połączone z filozoficznej kontemplacji. W ten sposób, staje się jasne, grawitacja Lermontov poetycki wiersz, romans i balladę. Szczególne miejsce w nich jest miłość. Nie zapominaj także o „dialektykę uczuć” – Lermontowa metody analizy psychologicznej, które przyczyniły się do późniejszej literaturze.

Badanie Gogol

Jego praca została opracowana w kierunku romantycznej formy realizmu. Kreacje Gogola przyniosły wiele do rozwoju literatury rosyjskiej. Jako przykład, podejmują „Wieczory na farmie w pobliżu Dikanka”. Tutaj urzeczywistnił koncepcję Ukraina – rodzaj słowiańskiego starożytnego Rzymu. On jest jak cały kontynent na mapie wszechświata. Dikanka – jego oryginalny ośrodek, centrum narodowego losu i duchowej tożsamości. Ponadto, Gogol założył „szkoły naturalnej”. Jest to krytyczny realizm. Rosyjska kultura 20. wieku został oznaczony przez globalny uznania Gogola. Od tej chwili stał się aktywny i rozwijającą się częścią postępu literackiego świata. Jego praca ma głęboki potencjał filozoficzny, który jest oznaczony stopniowo.

Wkład Tołstoja

Jego błyskotliwa praca zasługuje na szczególną uwagę. Był to nowy etap w rozwoju świata i rosyjskiego realizmu. Przede wszystkim, jest to, aby zapewnić moc i nowość twórczości Tołstoja. Jest bardzo wiele zależało od demokratycznych korzeni swojej działalności, poszukiwań moralnego i światowej świadomości. Realizm Tołstoj wyróżnia specjalny prawdziwości. Ponadto konieczne jest przydzielenie szczerością i prostotą tonu. Konsekwencją jest ostre sprzeczności społecznych i wykrywanie Juggernaut. „Wojna i pokój” – specjalny fenomen w świecie i literatury rosyjskiej. Jest to unikalny fenomen sztuki Tołstoja. To genialne połączenie multi-zorientowali epickich „murali” i powieść psychologiczna w wielkim stylu. Pierwsza część pracy została opublikowana dawno temu. kilka pokoleń czytelników na ten okres. Jednakże, „Wojna i pokój” pozostaje aktualny produkt dla wszystkich grup wiekowych. Yu Nagibin, nowoczesny pisarz nazwał to dzieło wiecznym towarzyszem człowieka. Dedykowana jest do katastrofalnej wojny XIX wieku. To dowodzi moralnej idei triumfu życia nad śmiercią. Rosyjska kultura 20 wieku zdradził ogromne znaczenie.

Badanie Dostojewski

Pozostaje zostać uderzony przez ich tytanicznej natury. Dostojewski jest wielki rosyjski pisarz. Jego badania moralne różnią się nieco od Tołstoja. Przede wszystkim jest to przejawia się w nieobecności analizy epickich. To jest opis tego, co się tam dzieje. Mamy do „podziemia”. Tak więc można zobaczyć, co się naprawdę dzieje. W związku z tym istnieje możliwość, aby spojrzeć na siebie. Dostojewski miał ogromne możliwości, które było wnikanie w istotę ludzkiej duszy. W rezultacie dostali opis współczesnego nihilizmu. Taka postawa umysłu została opisana do nich w sposób trwały. Czytelnicy wciąż fascynuje niewytłumaczalny dokładność i głębokość. Co do starożytnego nihilizmu, było nierozerwalnie związane z epikureizm i sceptycyzm. Jego ideałem jest szlachetny spokój. odnosi się to również do osiągnięcia spokoju na zmienne koleje losu.

Aleksandr Makedonsky raz głęboko pod wrażeniem nihilizm starożytnych Indiach. To samo odczucie i jego otoczenie. Jeśli weźmiemy pod uwagę postawę filozoficzną, jest nieco podobny do stanowiska Pirron o Elis. Rezultatem jest nieważna kontemplacja. Jak dla Nagardżuny, to dla niego i jego zwolennicy nihilizmu był próg religii.

Nowoczesne przez kilka różni się od przeszłości. Jej podstawą jest wciąż przekonanie intelektualnej. To nie jest błogosławiony stan spokoju lub filozoficznego beznamiętności. Przeciwnie, jest niezdolność do opracowania i przyjęcia. To nie jest filozofia, ale duchowa wada.

Główne etapy rozkwitu sztuki muzycznej

XIX celował intensywny rozwój literatury. Wraz z tym jasno błysnęła rosyjskiej kultury muzycznej. W ten sposób ściśle był z literatury. Tak więc, rosyjska kultura artystyczny wzbogacony intensywnie. Pojawiły się zupełnie nowe obrazy. Estetyczny ideał Rimskiego-Korsakowa jest podstawą jego twórczości muzycznej. Idealny w sztuce wartości bezwzględnej dla niego. Jego opery są wypełnione obrazami vysokopoeticheskogo świata. To wyraźnie pokazuje, że sztuka ma podwójny efekt. Przekształca i podbija człowieka. Rimski-Korsakow, funkcja ta sztuka jest związana z jego ideą środkiem do doskonałości moralnej. To jest nierozerwalnie związana z kultem romantycznym afirmacja-Man twórcy. Bierze udział w konfrontacji z alienacji tendencji z przeszłości. Ta muzyka wywyższa wszystko człowieka. Jej celem – aby przynieść zbawienie od „strasznych pokus”, które są nieodłączne w burżuazyjnej wieku. Jest to kolejna wartość kultury rosyjskiej. Dzięki jej społeczeństwa korzyści oraz nabytego wielki cel cywilnego. Kreatywność Czajkowski zrobiła wielki wkład do rozkwitu narodowej kultury muzycznej. Jest autorem wielu znakomitych dzieł. Opery „Eugeniusz Oniegin” miała charakter eksperymentalny. Ponadto, autor interpretuje ją jako „lirycznych scen”. Innowacyjny charakter opery ma odzwierciedlać nową literaturę progresywnego.

Rosyjska kultura na początku 20 wieku

Należy zauważyć, że na przełomie XIX-XX wieku. w kraju istnieją skomplikowane wydarzenia historyczne i polityczne. To dzięki nim, że kultura rosyjska od początku 20 wieku, wzbogacone o różnych formach i kierunkach. Znalazła nowe trendy, które wymagane interpretacja wynikająca problemów społecznych i moralnych. Trzeba powiedzieć, że na początku XX wieku Rosja była krajem o dużej liczbie ludności analfabetami. System edukacyjny składa się z trzech etapów: górny, środkowy i wstępne. Rozwój późnym początku ze względu na inicjatywy grupy społeczeństwa demokratycznego. W rezultacie, szkoły zaczęły pojawiać zaktualizowaną typu. Rosyjska kultura latach 19 – na początku 20 wieku miał wielki wpływ na rozwój edukacji i zwiększyć umiejętności. Wśród zaawansowanych pracowników oświaty należy zauważyć, społeczeństw i kursy edukacyjne, jak i domach. Rosyjska kultura latach 19 – na początku 20 wieku miała wpływ nie tylko na życie w państwie, ale również poza nim.