„Zbrodnia i kara”: podsumowanie epilogu. „Zbrodnia i kara”: Wartość epilogiem

„Zbrodnia i kara” – utwór napisany przez Dostojewskiego w 1866 roku. W tym artykule opiszemy podsumowanie epilogu. „Zbrodnia i kara” – powieść, która porusza najważniejsze kwestie wiary. W pełni objawia się w ostatnich dwóch małych odcinkach pracy. Stanowią one epilog powieści „Zbrodnia i kara”. Pisanie , że został napisany przez Dostojewskiego pod wieloma względami dla niego. W tym widać czytając analizy epilogu przedstawione w tym artykule.

Czas i miejsce epilogu

Akcja epilog odbywa się na Syberii. Jednym z centrów administracyjnych kraju znajduje się na brzegu pustyni, szerokiej rzeki. W mieście jest twierdza, i to jest więzienie, który podpisał już 9 miesięcy Rodion Raskolnikow zesłany skazańca. To już prawie 1,5 roku od zbrodni tego bohatera.

Kara na bohatera

Dalej opisuje podsumowanie epilogu „Zbrodnia i kara”. To krótko opowiada o wydarzeniach poprzedzających więzienie Rodion. Raskolnikow schował nic na dworze. Sędziowie i śledczy uderzył fakt, że nie skorzystać z rzeczy i torebki, schowała je pod kamieniem, a nawet nie wiedzą, ile pieniędzy jest tam. Jest możliwe, aby stwierdzić, że przestępstwo zostało popełnione przez Rodion pod „tymczasowego szaleństwa.” Okoliczność ta, jak spowiedź, kilka dojazdy zdania.

Zostały one wzięte pod uwagę inne aspekty, korzystnych dla pozwanego. Trzymał w czasie studiów na Uniwersytecie w najnowszej towarzysz narzędzi, który cierpiał na gruźlicę, a po jego śmierci opiekował się swoim chorym ojcem. Raskolnikow dał tego człowieka do szpitala i pochowali go, kiedy umarł. Na rozprawie, gospodyni Rodion powiedział, że kiedyś uratował dwoje małych dzieci z pożaru, podczas odbierania oparzenia. Wzięto pod uwagę wszystkie okoliczności sędziów na podstawie ich przestępca skazany był wyłącznie do 8 lat więzienia.

Co się stało z Pulheriey Aleksandrovnoy, Razumichina i Duni?

Wszystko zapewnił Pulcheria Aleksandrowna, że jej syn wyjechał za granicę. Jednak czuła duszy, co się z nim coś strasznego, a tylko żył oczekiwanie list od Raskolnikowa. Jej stan z dnia na dzień coraz gorzej, a wkrótce umarła ta kobieta. Razumihin żonaty Duns. Porfiry Pietrowicz Zosimov byli wśród gości na ich skromne wesele. Razumihin wznowił studia na uniwersytecie, kilka dni będzie zbliżać się do Rodion na Syberię. W tym roku był wspierany Dunia.

akt Sony

Opiera się w dużej mierze na wizerunku tej dziewczyny epilog powieści „Zbrodnia i kara”. Dostojewski esej bez tej postaci jest trudne do wyobrażenia.

Sonia pieniądze Swidrygajłow opuścił go przed śmiercią, udał się do Syberii i jest regularnie raportowane w listach wszystko Razumichin i Dunia. Dość często odwiedzała Raskolnikowa, który nie był zainteresowany niczym, powiedziała, i zawsze był w nastroju ponurym był neslovoohotliv i posępny. Najwyraźniej zrozumiał swoją pozycję, nic dobrego z przyszłości nie przewiduje żadnych nadzieje żywi nie dziwi nic, co obserwuje się dookoła. Nie uciekaj od pracy, jednak i nie zapytać, był obojętny na żywność, mieszkałem we wspólnej celi.

Jak napisane przez Sonia Raskolnikow w swoich pierwszych wizyt czas nie są szczególnie zainteresowani, ale po jakimś czasie nagle poczułam potrzebę dla nich, a nawet czasami brakowało, gdy nie mogła go dosięgnąć. Ta dziewczyna jest zgłaszane do siebie, że w tym czasie spotkał się z wpływowymi ludźmi, którzy utrzymywali szycia, a nawet zrobił ogromne postępy w tym zakresie, ponieważ nie było modystka w mieście. Jednak Sonia nie wspomniał w liście, że z pomocą swoich przyjaciół był najlepszy szefowie traktują Rodion ułatwiło mu pracę. Donosiła w ostatnim liście, że Raskolnikow zachorował i został zabrany do szpitala.

życie Raskolnikowa w więzieniu

Ten bohater żył w więzieniu, nie zauważając wiele. W końcu stał się cud, pewne rzeczy, na przykład, że leżała przepaść między nim a resztą ludzi, którzy byli tutaj. wygnańców Rodion starał się uniknąć, nie podoba, ale po jakimś czasie zaczął nienawidzić, jak wspomniano w twórczości Dostojewskiego finału. Widać to po otwarciu epilog ( „Zbrodnia i kara”).

sen Raskolnikowa

Raskolnikow podczas jego choroby był długi czas w delirium. Ten bohater wyobrazić cały czas, ze względu na niespotykaną przypadłość świata zginął, i być w stanie przetrwać tylko swoich faworytów. Osoby dotknięte przez mikroba, wariuje, ostateczną prawdę oprócz jakiegokolwiek pomysłu, każdy jego przekonania. Nikt nie wiedział, co jest dobre, a co złe, każdy był przekonany, że prawda leży tylko w nim.

Przechodzi do opisania produktu z „Zbrodnia i kara” (streszczeniem epilogu). Sen Raskolnikova w swojej strukturze jest niezbędna, ponieważ bohater symbolizuje przemianę. To jest to, co wam więcej szczegółów w tym artykule. Sonia podczas choroby Rodion był na służbie pod jego oknami, a on przypadkowo zobaczyłem tę dziewczynę raz. Sonia nie przyszła po dwóch dniach. Rodion wrócił do więzienia, dowiedział się, że dziewczyna była chora, a więc jest dom. Sonia, wiedząc, że jest zaniepokojony Raskolnikowa, wysłał mu list, w którym pisał, że już odzyskiwanie i wkrótce się z nim zobaczyć.

Wyjaśnienie z Sonią

Następnego dnia, Rodion pracował przy rzece na piecu do wypalania, dziewczyna podeszła do niego i wyciągnęła rękę nieśmiało. W tym czasie, Raskolnikow, który zabierał go jakby z obrzydzeniem, a bardzo Sonja spotkał się z irytacji, czasem milczą uparcie podczas jego wizyty, wziął ją za rękę i nie chciał jej dać, a potem nagle spadł na nogi, obejmując kolana i płakał. Miłośnicy zdecydowali się być cierpliwy i czekać. To było siedem lat.

Rozpocząć nowe życie

Tej samej nocy, Rodion przyjął Ewangelię, która leżała pod poduszkę i otworzył je. Książka ta należała do Soni, był ten sam, z którego ona czytać Raskolnikowa do wskrzeszenia Łazarza. Rodion myślałem na początku ciężkiej pracy, która była jego męka religię nałożą książkę i zacząć mówić o wierze.

Jednak nigdy nie udało się zrobić, nawet nie zaproponowano Ewangelii. Krótko przed swoją chorobą spytał go, ale nie ujawnił do tej pory. Teraz jednak, bohater zdecydował się to zrobić.

Ona również była w ferworze cały dzień, aw nocy znowu zachorował. Ale ona była szczęśliwa do tego stopnia, że prawie przestraszony nagłym jego szczęścia. Tylko siedem lat!

Na tym kończy prace Dostojewskiego. W związku z powyższym, końce i podsumowanie epilogu „Zbrodnia i kara”. O losie Sony i Rodion nie mówi, ale konkluzja może być wykonana, że znajdzie nowe życie.

Struktura powieści, rola epilogu

Struktura sześć części powieści Dostojewskiego pod tytułem „Zbrodnia i kara”. Podsumowanie epilogu został przedstawiony do Ciebie. Epilog, jak wiecie – jest to ostateczny szef pracy, która wprowadza czytelników do późniejszego losu bohaterów. Ta część powieści jest jednym z najsilniejszych w produkcie. Wydawałoby się, że dawno temu przeszła kulminację głównych wydarzeń już się stało (przestępstwo zostało popełnione, uznanie jest wykonywana kara egzekwowane), ale tylko w epilogu powieści rzeczywiście osiąga prawdziwą, duchową szczyt.

Struktura epilogu

Podsumowanie epilogu „Zbrodnia i kara” według rozdziałów podzielony jest na dwie części. Składa się z dwóch kopuł, małych objętości. Jeśli pierwsza bardziej formalna, oświetlając głównie znaki „Życie zewnętrzne”, druga poświęcona jest życiu wewnętrznym Sony i Rodion.

Ta część (podsumowanie epilogu „Zbrodnia i kara” cm. Powyżej) obejmuje bardzo istotny kamień milowy, który oznaczony duchowy rozwój głównego bohatera. Uczymy się na wstępie, że przyznał się w sądzie i spędza dużo czasu w więzieniu, jego zbrodnia nie żałował, ich stosunek do niej nie zostanie zmienione.

Jedyną rzeczą, że Rodion skarżył się, że to było frustrujące, to było rozczarowanie w sobie na co nie mógł znieść jego czyn i oddał się w. O ostrym zakręcie w wewnętrzny świat bohatera mówi nam autor tylko w produkcie końcowym (epilogu powieści „Zbrodnia i kara”). I jego znaczenie nie do przecenienia.

Raskolnikow poczuł, że po popełnieniu przestępstwa?

Jak widzimy, akt szacuje tylko ze światowego punktu widzenia produktu głównego bohatera „Zbrodni i kary”. Podsumowanie epilogu pokazuje, jak zmienić swój wewnętrzny świat. Na pierwszy Raskolnikowa tylko dbają o to, co pomyślą lub powiedzieć o tym ludziom.

Rodion, mówiąc o takiej pozycji, zakłopotany. Nie mógł zrozumieć, co jego zbrodnia tak straszne, jeśli wszystko inne jest takie samo stać, a prawo – tylko wynikiem chęci lub kaprysem osobników. Od tego roku stwierdza, że wina jest jego jedyną słabością, że nie mógł przezwyciężyć męki moralne.

Na istotę sprawy bohater nie uważasz, że nie wierzy, że morderstwo jest straszna rzecz do zrobienia, co jest sprzeczne z ludzką naturą. To dlaczego męka zaczęła. Ale podczas gdy bohater jest wciąż bardzo daleko od tego odkrycia.

Duchowy przełom w więzieniu

Raskolnikow w więzieniu jest duchowa zmiana, która oznaczała początek nowego życia. Staje się zwiastunem choroby bohatera. Dziwne wizje przychodzą do niego w delirium. Rodion dusza znów sprawia mu wskazówkę, że ma tendencję do kierowania właściwą drogę.

Rola snu Raskolnikowa, który widział w czasie jego choroby

We śnie, Raskolnikow widzi, że dzięki fantastycznej opowieści Dostojewskiego przekazuje swój punkt widzenia na temat rozprzestrzeniania się wokół idei nihilistycznymi bezbożnych, jak ten, który był Rodion. Ten sen nie jest przypadkiem, że opisany w produkcie (epilog powieści „Zbrodnia i kara”).

Analiza może być spędzić następnego. Teorie takie jak ten, który był na Raskolnikowa, uczynić ludzi opętanych, szalony, infekują je. Ale, co najgorsze, nie zauważy zainfekowany, którzy sami sobie misje wybrani ochotę. Szał dla takich pomysłów degeneracji ludzkiego. Tylko kilka delikatne dusze zachował czystość moralną, w stanie uratować ludzi przed zniszczeniem.

To marzenie zmieniło coś w umyśle Raskolnikowa. Pomógł mu zrozumieć, co od dawna czuł Rodion. W końcu zrozumiał, że miłość Sonya, że – jego wsparcie, pomoc i zbawienie. Budząc się, bohater nie jest nawet świadoma, że nastąpiła zmiana, ale czuje się w jego duszy, że podświadomie nie podoba resztę więźniów: fakt, że jest chory samej zarazy. Nazwać – pogardę dla ludzi, dumy, brak miłości, brak wiary!

Prawdziwą kulminacją powieści

Kiedy Rodion widzi Sonia znowu, w końcu budzi się jego duszę, a jego oczy otworzyły się ponownie, pełne łez. Silny ból, ale dawcą światła, ale nie beznadziejna, rzuca pod nogi Sonia szloch. W ten sposób oczyszczony buntowniczy serce bohatera.

Raskolnikow, który został otwarty na miłość jednego człowieka, stopniowo zaczął kochać wszystkich. Rezonują one zmieniły swój stosunek do niego innych więźniów, jak wspomniano przez Dostojewskiego (epilogu powieści „Zbrodnia i kara”). analiza składu stanowi wskazanie, co jest w epilogu – prawdziwy punkt kulminacyjny powieści! Jest to święto wiary i miłości. Raskolnikow wreszcie otwarty po raz pierwszy Ewangelia niż epilogu kończy.

„Zbrodnia i kara”, podsumowanie, które rozważaliśmy, bez tego końcowy straci znaczną część pomysłów, które chcieliśmy przekazać Dostojewskiego. To gdzie my rozumiemy, że w życiu nie przychodzi Raskolnikow nowy moment – moment narodzin. Chociaż pisarza na temat przyszłości Rodion nie mów, staje się jasne, że to życie będzie zupełnie inna. Między wierszami w epilogu do życia potwierdzając dźwięków, akordów, które jasnych oznaczyć duchowe odrodzenie Raskolnikowa. W pełni ujawnione tutaj głębokie przekonanie, Dostojewskiego, że każda osoba ma boską iskrę w jego sercu.

Pod wieloma względami produktem „Zbrodnia i kara” został napisany przez wzgląd na epilogu. Dostojewski twierdzi tam, że ożywienie i przebaczenie możliwe dla każdej osoby, nawet jeśli jest on straszny przestępca. Epilog powieści „Zbrodnia i kara”, podsumowanie, które właśnie czytać, każdy daje nadzieję na duchowe przebudzenie. Potrzeba ta jest jedynie skrucha i „obrót” do ludzi, do miłości, do pokoju, do Boga. To, co było potrzebne epilog. „Zbrodnia i kara”, podsumowanie, które, oczywiście, nie przekazuje całą wielkość tego dzieła – powieść o duchowe przebudzenie, które nie przestają wierzyć pisarza.