Biografia Glinka – słynny autor opery „Iwan Susanin”

Matka Rosja wyciągnął swoje otwarte przestrzenie na terenie rozległego. Naturalne minerały, rudy i metale – to wszystko jest tam w wielkiej mocy. W uzupełnieniu do wartości materialnych, bogatych w Rosji i wartości duchowych. Muzyka, teatr, balet, literatura, architektura – te wieczne błogosławieństwa gloryfikować kraj na całym świecie. Z pokolenia na pokolenie, ludzie badać życie i twórczość sławnych ludzi. Wiele osób uważa, że to biografia Glinka, Puszkina, Lermontowa, Łomonosowa, Mandelsztam odpowie na wiele pytań, wśród których głównym jest: „Co było impulsem dla ich pracy w tym lub tym okresie”

Rosyjski kompozytor Michaił Iwanowicz Glinka

Na początku 19 wieku, 20 maja 1804 roku we wsi Novospassky bieżącego regionu smoleńskiego urodził się geniusz muzyczny Michaił Iwanowicz Glinka – Kompozytor. Krótka biografia niego jest wypełniona nutami zarówno radości i chwały, z powodu wojen i rewolucji. Jest on jednym z niewielu badaczy klucz wiolinowy, którzy czczą w świecie. Pomimo wychowanie typowe dla tej pory patriarchalnych warunków, chłopiec był dobroduszny i delikatny. Już jako dziecko Michael obudził pragnienie kreatywności: z całego domu zbiornikach i miedzi, on naśladował dzwonnik na dzwonnicę kościoła św.

formacja

Biografia Glinka obejmuje okres edukacji domowej (do zimy 1817 roku) oraz lata nauki w szkole z internatem w Petersburgu. To właśnie tam całkowicie wyraził pasję studiując muzykę. W północnej stolicy, Michaił Iwanowicz lekcje na temat instrumentów, takich jak skrzypce i fortepian. Później rozpoczął naukę śpiewu, a następnie przez skład. To było w Petersburgu Glinka zrealizował swoje prawdziwe powołanie – być muzykiem. W hostelu, studiował na cztery i pół roku.

Będąc człowiekiem twórczym magazynu, Mikhail się pod wpływem środowiska zewnętrznego. Pierwszym wydarzeniem politycznym, z powodu których praca uległa zmianie, a zatem biografia Glinkę, Patriotyzm Wojna 1812 roku. Pensjonat był jego nauczyciel V. Kiichelbecker (przyszłych dekabrystów), więc Mikhail zorientowani w zawiłościach polityki i łatwo do kłótni na ten temat.

Kreatywność i przyszłe życie

We wczesnych latach 20-tych biografii Glinka otrzymała pierwsze nagranie muzyczne: jego sława utalentowany wirtuoz skrzypiec i fortepian był znany w całym Petersburgu. To było wtedy, że autor stworzył swoje pierwsze utwory.

Kolejnym wydarzeniem, które wpłynęło na jego poglądy polityczne i karierę artystyczną, był bunt dekabrystów w 1825 roku. To było wtedy, że wiele osób bliskie kompozytorowi na zesłanie, a on sam był często zapraszany na przesłuchanie. W tym samym roku pojawił się pierwszy dzieło kompozytora – piosenka „Nie kuś mnie”, napisał te słowa, dla którego E. Baratynsky.

Glinka dużo podróżował i pod wpływem europejskich artystów z jego styl zmienił się ani trochę. Włochy i Niemcy – kraje z kolorem – pozostawił głęboki ślad w twórczości Michaiła Iwanowicza.

Największym dziełem kompozytora

Po powrocie do domu największą operę „Iwan Susanin” został stworzony, autor, który był kompozytor Glinka. Biografia muzyk ma ogromną liczbę produktów. W przeciwieństwie do stworzenia powyższego, opery „Rusłan i Ludmiła”, który został przedstawiony do publicznej wiadomości w 1842 roku, nie miał tak wielką popularność. Negatywna krytyka sprowokowany Michaił Iwanowicz dniu wyjazdu do Europy. Kompozytor do ojczyzny plecami w 1847 roku. Trzy lata później, Glinka zaczęła uczyć śpiewu w Petersburgu, wspólnie przygotowują operę. Kompozytor miał ogromny wpływ na kształtowanie się rosyjskiej muzyki klasycznej. '56 z 19 wieku, Michaił Iwanowicz Glinka opuścił Rosję i udał się do Berlina. Jest 15 lutego 1857 roku kompozytor zmarł. Stworzenie słynnego muzyka ma około 20 romanse i piosenki, dwie opery i kilka kawałków komory i rodzaju instrumentalnej.