Nikita Iwanowicz Panin liczyć: biografia, działania i ciekawostki

Nikita Iwanowicz Panin liczyć – wysoki dostojnik na cesarzowej Elżbiety i Katarzyny Alekseevna, mądry i subtelny dyplomata, wychowawca następcy tronu, założyciela pierwszej rosyjskiej konstytucji, która miała ograniczyć samowładztwa. To jest krótki opis swojej działalności na dworze dwóch cesarzowych. Teraz możemy przyjrzeć się bliżej, co posiadał cechy osobowości Nikita Panin hrabiego. Jego biografia jest pełna starannym manewrowaniu, a mimo to umarł w hańbie.

wczesne lata

Nikita Panin urodził się w Gdańsku w 1718 roku, 31 marca, w rodzinie szlacheckiej, niezbyt zamożnej, ale bardzo bezpieczny. Uważali, że ich przodkowie byli Włosi z miasta Lucca. Trzy lata później, miał młodszego brata Petera. Bracia przeprowadza ich przyjaźń przez całe życie. Twierdza Pernove ojciec był komendantem. Oni dorastali i kształcił się w domu. Zgodnie ze zwyczajem, z narodzinami hrabiego Panin odnotowano w Gwardii. W wieku 22 lat miał rangę tutka i służył na dworze.

aktywność dyplomatyczna

Po zamachu stanu w 1741 roku na dworze było ciągłe uroczystości. Na młodego i przystojnego strażnika, otrzymał rangę dżentelmena sypialni, zwrócił swoją uwagę wesoły Empress Elizaveta Pietrowna. Według jednej z legend, spał z wyznaczonym terminem rodziny królewskiej. Po to przestępstwo został wysłany do Kopenhagi, a następnie w Sztokholmie w 1747 roku. Może to był inny. Następnie grał rolę sądu intrygi, która była ulubionym miejscem należeć nie Panin i młodego i przystojnego V. Szuwałow. Tak czy inaczej, sąd zwraca się do dyplomaty, radykalnie zmieniając jego biografię. Nikita Panin „Stuck” na stanowisko ambasadora w Sztokholmie i miał go 12 lat.

Wtedy to było małe, nudne, zimne i wilgotne miasto. Nikita Iwanowicz nie tracił czasu zmarnowane. Czytał dużo, studiował szwedzkiej monarchii, która ogranicza Parlament. Jego perspektywy zmieniło. Hrabia Panin stał się zwolennikiem monarchii konstytucyjnej, staranne i inteligentnej dyplomata i polityk. Jak jego idee oświeceniowego myśliciela zajętych ponadto, doszedł do wniosku, że Rosja ma do czynienia z Wielkiej Brytanii o wpływy w regionie Morza Bałtyckiego.

Kolejny krok milowy w karierze

Jego patronem, kanclerz AP Bestuzjew-Riumin, popadł w niełaskę w 1758, Nikita Iwanowicz Panin i zrezygnował, ale nagle, i dostał się w 1760 roku przez Elżbietę I wysokie stanowiska – nauczyciel carewicza Pawła Pietrowicza, który był siedem lat.

Panin: pedagog i dyplomata

Hrabia Panin otrzymał pozycję „klucz”. To może wpłynąć na przyszłość rosyjskiego monarchy. Wiele z sądu nie chciał widzieć na tronie nieznajomego, która kontrastowała z charakterem kapryśna, Piotra III. Woleli kraju pod ich władza rządzi młody Paul I. Okazało się jednak inaczej, przejął władzę z pomocą braci Orlovyh Ekaterina Alekseevna.

Hrabia Panin pełni obsługiwane ambicji nowego władcy, i zabezpieczona jego uczeń i spokojne życie. Równolegle pełnił obowiązki dyplomaty, został mianowany tajnego radcy i senator, sąd jest jeszcze niedoświadczony w sprawach zagranicznych młoda cesarzowa Katarzyna II. Wraz z nią, stał się założycielem Związku państw bałtyckich pod przewodnictwem Prus i Rosji.

Panin – pedagog

A co z młodym Pawłem? Nie, nie została zapomniana przez Nikita Iwanowicz. Oni szczerze przywiązany do siebie. Panin żartobliwie dyskretny sposób stara się zaszczepić w jego uczeń ideę monarchii konstytucyjnej. Przyjazny, zawsze po lewej stos żartów i pouczających historii, mądry Nikita Iwanowicz dręczony Crown Prince nauki i dał mu dużo swobody.

W rzeczywistości został on zastąpiony przez rodziców. Młodszy chłopiec oddany do idei Nikita Iwanowicz, że nie podoba mi się cesarzową. Tak szybko, jak Paul miał 17 lat, Panin został usunięty z urzędu. Zarówno: i pedagog, a jego uczeń, głęboko doświadczony hańba, pięknie urządzone. Dostał cztery tysiące chłopów sto tysięcy rubli, usługa srebra, które było warte pięć tysięcy rubli, a dom, w Petersburgu, żywienia i wina na rok, słudzy Malowanie, wagony, roczny wzrost wynagrodzenia, która wyniosła do pięciu tysięcy rubli do już czternaście dostępne. Jednak Panin do końca życia zachował wpływ na Pawła Pietrowicza, który cieszył się jego rady.

Powodem opale

W 1762 roku Nikita Iwanowicz był to projekt, w którym nieograniczony monarchia ograniczona przez sztywne ramy i Senat został podzielony na działy. Pierwsza część nie podoba cesarzowej, i długo zostanie zapamiętany, a drugi wzięła działania.

Doświadczony dyplomata

Jednak Panin okazała się nieodzowna w sprawach polityki zagranicznej. Prawie dwadzieścia lat wraz z cesarzową, poprowadził Kolegium Spraw Zagranicznych. W 1763 roku został starszym członkiem Kolegium. Delikatny i miły człowiek, więc umiejętnie prowadził rozmowę, że jego zaprzeczenia nigdy nie słyszał, i słuchając go delikatnie gaworzenia mowę, zagraniczni dyplomaci zapomnieć o ich główny cel.

Propagowanie zbliżenia z Prusami na pozycji lidera w Rosji, jest on stworzony z Katarzyna II Związku północnych stanach, które w przeciwieństwie Anglia ( „Northern Accord”). Sprzeciwiał rozbiorze Polski i Francji korzyści.

W 1765 roku została zawarta umowa z Kopenhagi w 1766 roku – porozumienia z Wielką Brytanią w sprawie handlu. W latach 1768-74 po rosyjsko-tureckiej wojny zmienił kierunek polityki Katarzyny II, a Panin przestał być niezbędny do cesarzowej. W 1769 roku Hrabia Panin udział w spisku, który przygotowuje się do obalenia cesarzową i intronizacji wielkiego księcia Pawła Pietrowicza, który zobowiązał się do przestrzegania przepisów konstytucji ograniczające monarchię. Działka została odkryta, ale Panin delikatnie usunięty z sądu i wielkiego księcia. W 1780 roku, w czasie wyzwolenia Ameryki z brytyjskiej kolonizacji, pracował dla kraju deklaracji neutralności. W 1781 roku wycofał się całkowicie.

Pierwsza rosyjska konstytucja

Składał się on z dwóch części.

W pierwszym wprowadzające, wyjaśniając, dlaczego kraj potrzebuje rządu, który posłuszny prawa. Jak ważne jest to opracowany przez cały czas Panin Nikita Iwanowicz. Historia współczesnej Rosji – wyraźne dowody poprawności poglądów polityk XVIII wieku. Władza powierzona gubernatora do działania dla dobra swoich poddanych, władca ludzi musi wybrać. To jest fundament władzy – jej wyborów. Podstawa polityczny uważał własność prywatną. I to, co było w jego początków? Ten Panin nie powiedział, ale wniosek jest oczywisty: posiadanie niewolników. Jeśli zniszczyć feudalizm i dać wolną rękę, to co się stanie? Znamy odpowiedź na to pytanie, ponieważ 1862, ale to nie było jasne.

Następny Hrabia Panin Nikita Iwanowicz jasne pojęcie to nie może pracować na zewnątrz. On naszkicował nagłówek, z którego widać było, że władca kraju musi być prawosławny, ale wszystkie inne religie nie są uciskane. Konieczne jest, aby zorganizować sukcesji, która następnie Paweł Pietrowicz. prawa nieruchomości nie zostały określone, ale to był tytuł. Sądy powinny działać tylko w miejscach publicznych. Podatki są wprowadzane dopiero po rozmowach rządowych. Ta konstytucja, po jego śmierci, pozostawił następcy, jego ulubionym uczniem, ale że nie otrzymał. Panina brat, Piotr Iwanowicz, widząc zmiany w charakterze Pawła, nie dał mu dokument. Aby przetrwały jedynie fragmenty nagrane przez jego sekretarza D. I. Fonvizinym.

Kiedy N. I. Panin zmarł w 1763 roku w wieku 65 lat, po czym usiadł przy łóżku, Paweł Pietrowicz i wyciągnął rękę. Raz w mocy, włożył opiekuna pomnik w kościele St. Magdaleny w Pawłowska.

Indywidualne cechy hrabiego Panin i ciekawe fakty z jego życia

Miły i delikatny z natury był wielkim sybarite. Ja nie wstać z łóżka przed południem, nie w pośpiechu, był bardzo leniwy i wszystko nigdy nie wziął łapówki. Nie był chciwy, nadanym mu przez chłopów Nikita Iwanowicz podzielonych wśród swoich sekretarzy, w tym jego udziału otrzymanych D. I. Fonvizin, przyszłego dramaturga.

N. I. Panina, miłośnik dobrego jedzenia były najlepszych kucharzy w mieście. Jednakże może sam wziąć do przygotowywania posiłków: gotować ostrygi w piwie i poparzyć podczas mankietu. Ale nie mógł być zdrowy rano, zbyt mocno wieczorem po kolacji arbuzów. Żonaty, nie był, ale dbanie o pięknej połowy ludzkości z przyjemności. Ponadto, był masonem.

Dla nas, jego potomków, Hrabia Panin pozostał w pamięci jako wybitny dyplomata, który przyniósł znaczne korzyści Rosja i umocniła swoją pozycję wśród państw zachodnich.