granaty ręczne „granat” F1: opis, cechy i recenzje

Istnieje wiele broni w świecie, który sam w sobie jest naprawdę legendarna. Takie zastosowanie granat „ananas”, lepiej znany pod oznaczeniem P-1. Wielu wierzy, że pojawiła się stosunkowo niedawno, a to nie jest tak: to był ten rodzaj służby w Armii Czerwonej już w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Więc kiedy nie było „granat” i jakie są jego zalety i wady?

Kluczowe cechy

Ten granat należący do klasy ręcznych środków obronnych. Mówiąc najprościej, jest zaprojektowany, aby pokonać odłamek personelu wroga z wykorzystaniem ręcznie żołnierz, bez użycia jakichkolwiek środków pomocniczych, aby rzucić. W skrócie, klasyczny granat, którego zasada działania nie zmieniła się od czasów wspaniałego strzelca Poroszenko. Czas hamowania – od 3,2 do 4,2 sekundy, wystarczająco „rozmazany”.

Różne rodzaj obrony? Termin ten oznacza, że eksplozja wystarczająco dużą liczbę masywnych fragmentów latający siebie w pewnej odległości, znacznie wyższy niż w obsadzie. Żołnierz po wrzuceniu granatu powinien koniecznie przejść do zupełnie bezpiecznego schronienia. Inaczej, wysokie prawdopodobieństwo jego zniszczenia własną bronią. Oto niektóre granat zwany „ananas”.

różnice zewnętrzne

Charakterystyczną cechą – seler ciało odlewane z żeliwa specjalnych klasach. On podzielony równo na 32 segmentów. Teoretycznie powinno to oznaczać, że na podważanie utworzone te same fragmenty 32, ale w praktyce, więc nie zawsze dobrze. Na bezpieczników granat „granat” waży aż 0,6 kg. W roli wybuchowego działa TNT. Zaczep – 60 gramów. Zatacza odznacza się uniwersalnością, ponieważ mogą być używane jednocześnie z granatów RG-41, RG-42, RGD-5. indeks – UZRGM.

Należy pamiętać, że granaty są malowane wyłącznie w kolorze zielonym, który może wynosić od khaki do ciemnego oliwek. Opcja szkolenia – czarny, na powierzchni „pocisku” W tym przypadku istnieją dwa białe paski. Ponadto szkolenie granat „granat” ma otwór na dole. Ważne! W walce Bezpiecznik No zabarwienie wskaźnika nie.

granat szkolenie charakteryzuje się tym, że ma sprawdzić, a całą dolną część dźwigni zaciskającej malowane w kolorze czerwonym. Więc jak zrobić „granat” (granat) szkolenie może być walką, usunięcie bezpiecznika i „gotowane dokładnie” ciało na stosie (BB po prostu wypalić, bez eksplozji), a następnie zapomnieć nie jest konieczne w produkcji „ersatz” na temat tej funkcji. W przeciwnym razie, ktoś ćwiczenia mogą „złapać” atak serca.

Gdzie poszedł „granat” na rosyjskiej ziemi?

Najprawdopodobniej służył jako prototyp Milsa granatu podczas pierwszej wojny światowej. W tym czasie był to najbardziej doskonały broni w swojej klasie. Założenie to nie jest z pewnością bez ziarna prawdy, ponieważ kształt i konstrukcja fragmentacji koszuli są zaskakująco podobne. Istnieje jednak inny punkt widzenia.

F. Leonids uważa, że bezpośrednim wzorem dla zespołu był francuski F-1 (!), Która została oddana do użytku w 1915 roku, a system granatem English … Lemon (jedna z wersji, dlaczego F-1 granat zwany „ananas”). Ale czy to naprawdę nie jest już w stanie udowodnić.

W zasadzie, to nie jest tak ważne, ponieważ przy projektowaniu bezpieczników – pierwotnie krajowym i wysokim manufacturability – hołd dla tradycji broni radzieckich. Zarówno angielski i francuski przykłady PMA jest znacznie trudniejsze do wykonania i kosztowne.

Różne wersje bezpiecznika

Po pierwsze, to została zakończona z bezpiecznikiem, autor projektu, który był FV Koveshnikov. Zgodnie z zasadą pracy był absolutnie podobny do nowoczesnych, ale różniły się nieco większą złożoność produkcji. Ale jego główną wadą było to, że „jeść” Jego jedynym granatów F-1 „granat”.

W 1941 roku EM Vitseni i AA Biedny stworzenie modelu UZRG, który jest odpowiedni dla prawie wszystkich granatów krajowych. Ten projekt był tak udany, że po wojnie, pod nazwą UZRGM (zmodyfikowany) był uzbrojony i produkowane do dnia dzisiejszego.

Granaty przechowywane w drewnianych skrzyń. Opakowanie – 20 sztuk. Korki są zapisywane w tym samym miejscu, ale w metalowej puszki (lutowane), dziesięć kawałków w opakowaniu. Waga w pełni załadowanych kontenerów – zaledwie 20 kg.

O ucieczce gruzu i szczęścia

O maksymalnej odległości projekcji jest pewne: jeśli żołnierz – mistrz sportu rzucania dyskiem, może przekroczyć 100 metrów. Rozwój fizyczny ludzi będzie go wyrzucić (średnio) do 30-35 metrów. Odłamki (w praktyce) lecieć około 30 metrów. Należy to uczynić ważną dygresję.

Prawie wszyscy instrukcja jest powiedziane, że granat „granat” „rozrzuca” fragmenty 150-200 metrów. To nie jest do końca fikcja: w rzeczywistości, niektóre „grudki” mają latać na tym dystansie. Ale o gwarantowanej strefy uśmiercenie w tym przypadku, bez wątpienia.

Ponadto, w pewnych sytuacjach, 200-metrowe drzazgi latać nawet RG-42, co twórcy takich zapisów, a nie jąkać. To nie jest wskaźnikiem. Uczestnicy doświadczenia prawdziwej walce powiedział, że wpływ na gwarantowany obszar z kopalń, granaty i tym podobne, „dobre” jest około 35-40 metrów, nie więcej. Jeśli dalej – tu wszystko zależy od indywidualnego szczęścia. Jeśli bardzo, bardzo szczęśliwy, że jest szansa i metr od wybuchających „ananasy”, aby pozostać przy życiu.

O rzeczywistych granatów wykorzystania w walce

Doświadczeni żołnierze mówią, że rzucanie granatem – kawałek niezwykle kapryśna i nieprzewidywalna. Czego się spodziewać, nikt nie wie. Wielokrotnie udokumentowane przypadki ludzi zabitych przez własnych fragmentów granatów, podczas gdy wróg nawet porysowane ludzie nie okazują. Jest to szczególnie istotne w górach, gdzie w rzeczywistości najbardziej „well done” – bagnetowym, ponieważ w niektórych przypadkach jest nawet ogień jest niebezpieczny.

Oczywiście, w filmie bohaterowie Hollywood rzucać jedną ofensywę (!) „Crackers” może zniszczyć włącznie złoczyńców plutonu. W rzeczywistości granat F-1 „ananas” może powodować wiele problemów do osoby, która go rzuciła, a nie jego przeciwnicy.

Rzeczywista udokumentowane cud

W 1987 roku, w w / h 74 292 był prawdziwy przypadku, gdy w stanie rozłożonym wewnątrz F1 (!), T-62. A włazy zostały otwarte w tym samym czasie. Held „stojącej” ćwiczenia, w miejscu dowódca czołgu był młody żołnierz w roli grał ładowania dowódca kompanii w randze kapitana. So. Dowódca nie otrzymała żadnych uszkodzeń, jako żołnierz w ramię poleciał maleńki odłamek. Ale cały zbiornik wewnętrzny „podroby” został dosłownie usiane odłamkami.

Sprawa przypomina bajkę, ale w rzeczywistości jest udokumentowane. Więc mam nadzieję, granatu „kosić” całe towarzystwo przeciwników – pomysł całkiem beznadziejna. W górzystym lub lesie wroga (jeśli w jakiś sposób przeszkoleni) prawie na pewno będzie w stanie uciec przed szkodliwymi czynnikami wybuchu.

O właściwego użytkowania

Przed nałożeniem żołnierz musi wyprostować wąsy bezpieczeństwa, a następnie podjąć granat tak, że ramię jest w pełni ustalone ramię ciśnienia do ciała. Przed obsady (!) Trzeba wyciągnąć zawleczkę. Keep „granat” w takiej sytuacji może być na czas nieokreślony, a po skompresowaniu czapka dźwignia nie zostanie uruchomiony, a zatem nastąpi eksplozja.

Jak tylko wybranego celu, powinien być energicznie rzucić granat do niego. Dźwignia w tym momencie provernetsya uwalniając bębny bojowe i odlecieć na bok. Drummer inicjuje kapturek (nie przebija), w trzech lub czterech sekund wybuchu.

Pamiętam, jak w filmie wielokrotnie wykazały epizod gdy zdesperowany człowiek (żołnierz, rewolucyjne partyzanci, i tak. D.) W ostatnim desperackim wyrwać ciągnie zęby PIN? Jeśli zdecydujesz się powtórzyć trick Zadbaj wcześniej obecność dobrego dentysty, jak przednie zęby masz 100% będą musiały ulec zmianie. Nawet strony, jeżeli mocowanie anteny nie rozłożeniu taki wyczyn może chyba Schwarzenegger w młodości, tak że to, co już tu zęby … Krótko mówiąc, nie starają się zgrać czek w ten sposób!

Opowieści z wysypiska lub do wykorzystania recenzji

W naszej armii różni ludzie przychodzą. Niektóre „granat” (szkolenia granat, ale sytuacja jest szczególnie nie wpływa) jest taki niekontrolowany strach, że na strzelnicy, zaczynają tworzyć różne „niewłaściwe zachowanie”. Najczęściej jest to odzwierciedlenie w fakcie, że osoba ściska ją mocno w dłoniach i nie słychać żadnych rozkazów.

Jeszcze inni są w stanie rzucać w celu sprawdzenia czy zamachnął dla „heroiczny” rzucić granat, aby uruchomić licznik i pół. To nie jest satyra – granat! „Ananas” w tym przypadku, a w rzeczywistości śmiertelnie nie kierować, a dla większości bojowników.

Co dziwne, ale kobiety zachowują się podczas obchodzenia takiego niebezpiecznego obiektu jest o wiele bardziej odpowiednie w wojsku. Są one skoncentrowane, sumienny i obowiązkowy. Emocje w tej chwili oni nie chodzą w ogóle! Ale po wrzuceniu są chętni do dzielenia się z przyjaciółmi o „doświadczywszy horror” i „drżą ścięgno.”

Zalety F-1

Dlaczego jest to broń, która pojawiła się w rzeczywistości, już sto lat temu, a dziś jest powszechnie stosowany nie tylko w wojsku, ale również w siłach zbrojnych innych państw byłego ZSRR? Najważniejsze fakty – prostota, adaptacji i niskie koszty produkcji. Sposób tego ostatniego jest bardzo prosta do wytworzenia korpusu odlewania, umieszczone go w stopionym TNT, chłodny …

I granat był gotowy! Porównaj to z wydaniem tych samych RGS, gdy stosuje stali, tworzyw sztucznych i innych materiałów. „Limonka” może produkować jakiekolwiek przedsiębiorstwo, które ma co najmniej kilka odlewni.

Ponadto, ciężki granatnik pozwala skutecznie używać go w środowisku miejskim: wyrzucane z wystarczającą energią, łatwo jest latać przez szybę, gałązek i innych przeszkód. Ponadto, do osłabienia nie zależy od siły, z jaką F-1 zderzają się z powierzchnią. może spaść na drewnie, kamieniu, stali, w bagnie lub rzeki, ale nadal wybuchnąć (zazwyczaj).

Ponadto, K-1 granat „granatu” dostatecznie duża i destrukcyjne. I co trzeba wojsko? Paradoksalnie, wiele. Mam te granaty i wady.

„Limonok” Wady

Po pierwsze, masę. Aż 0,6 kg! W warunkach bojowych, to jest bardzo duża masa. Po drugie, „rozmyte” efekt bezpiecznik: od 3,2 do 4,2 s. Ponadto, w praktyce stale spełniać próbek, które mogą wybuchnąć zarówno przez mniejsze i większe w miarę upływu czasu. W jednej części Trans-Bajkał jest fakt niemal doprowadziła do tragedii, gdy granat eksplodował w ośmiu sekund!

Żołnierzy w tym czasie został wychylił się zza osłony i tylko sama szczęście nie zostało rozdrobnione odłamkami. Ponadto, w trakcie walki długoterminowym bezpiecznik efekt może doprowadzić do tego, że zwłaszcza „inteligentne” wróg po prostu rzucać poleciał do jego „dar”.

Po trzecie, nie ma granaty opcyjne, co osłabiłoby natychmiast po kontakcie z celem. Ten tak zwany model wyszukiwania. W Afganistanie to wielokrotnie doprowadziła do tragedii, kiedy pocisk rzucony kamień odbił się i poleciał do tyłu. Wszystkie te braki były nieobecne na granat RGO i RGN. Ale były one znacznie bardziej kosztowne i trudne w produkcji, a ich uwolnienie przyszedł w okresie upadku Związku Radzieckiego. Tak wszystko jedno, „Efka” pozostał na straży.

Granat „granat” F1, z wielu pozytywnych cech, w każdym przypadku, przez wiele lat będzie w służbie naszej armii.