„Niedźwiadek”. Podsumowanie historia

Wśród arcydzieł literatury rosyjskiej zajmuje szczególne miejsce dzieła wielkiego pisarza, klasyka literatury światowej – Ivana Sergeevicha Turgeneva. Jego słynna książka „Zapiski myśliwego” – to seria opowiadań o życiu zwykłych ludzi. Jasne i wieloaspektowy, opisuje szarą chłopskiego życia w takich historii jak „Łąki Bieżyńskie”, „Burmistr”, „Śpiewacy” i „Niedźwiedź”. Fabuła tej opowieści wprowadza czytelnika do wielu podróżowanie głównego bohatera. Ten szlachcic Piotr, który uwielbia polowania. Jedną z wielkich opowieści, które się z nim stało, jest opisana w opowiadaniu „The Bear”. Podsumowanie historia ujrzy współczucie, litość i przebaczenie bogatej duszy rosyjskiej na tle nieludzkiej nędzy chłopów czasu. Mistrzowsku władający członków krajobrazu literackiego Turgieniew śpiewa w swoich pismach pasji do rosyjskiej natury.

Zbudowany w formie monologu Historia zaczyna się z faktem, że kapitan, który wracał z polowania, wchodzi w zakres opadami. Next, aby przejść było niemożliwe, koń zatonął w błocie, zatrzymał się w myślach, a potem, na szczęście, nie był miejscowy leśniczy ogromny wzrost i dobrze zbudowany – to był niedźwiedź. Fabuła dalej odsłania istotę człowieka. Nazywał się Thomas Kuźmicz, a ten dał mu przydomek ludu swego sullenness i nietowarzyski. Podał jeździć na gawędziarza burzy w swojej chacie. Niedźwiedź żył bardzo słabe życie, ma dwoje dzieci – córkę Ulithi dwanaście lat i bardzo małe dziecko. Ich matka uciekła, zgodnie z leśnikiem, z mięczakiem mijania. Jak opisał swego bohatera, Turgieniew, The Bear była bardzo ciężka i artystów wokół mężczyzn obawiali się go jak ognia, ale również, że nie można znaleźć najlepszych ekspertów w swojej dziedzinie: znalazł tych, którzy obrabowali dwór leśnej i był z nimi nieuchronnie bezlitosny.

Jakiś czas później, burza przycichła i Tomasz Kuźmicz, chwytając jego broń, proponuje się wycofać pana lasu. Ale gdy usłyszał odgłos siekiery i pobiegł w poszukiwaniu złodzieja. Piotr poszedł z nimi. Winowajcą okazał się być człowiekiem chłop z rozwianymi brodą, słaba i obdarty, którzy zdecydowali się na ten akt skrajnej potrzebie. Widząc to żałosny widok, sir Biryukov wpuścił biedaka, obiecując zapłacić za powalonego drzewa. Ale on był nieugięty i wzięła mężczyznę w jego domu.

Rolnik prosił leśniczy do zlituje się nad nim i puścić, ubolewał nad faktem, że zwróciło jego uwagę.

Dedykowany, pracowity i bezinteresowna – To był niedźwiedź. Podsumowanie historii ujawnia charakter bohatera. Wie, że jeśli wszyscy będą masowo kraść drewno, to nie było nic, więc ciężko stłumić takie intencje chłopów. Jednak bardzo żyjących w skrajnej biedzie, to nie jest bez sensu ludzkiego współczucia i sympatii.

Niestety nie przechodzą malownicze sceny charakter i niepowtarzalny styl narracyjny Turgieniewa. Przekazać czytelnikowi może być tylko podsumowanie. „Niedźwiadek” jako dzieło literackie, ma swoje walory artystyczne i kwestie poruszane w niej są nadal aktualne.