Diamenty ogólne (Grishin-Almazov Aleksiej): biografia. Siberian Army. Biali

Aleksiej Nikołajewicz Almazov urodził się 24 listopada 1880 w Tambov rodziny szlacheckiej. Jego ojciec był oficerem (sekretarz kolegialny). W przeciwieństwie do tego przykładu, syn postanowił poświęcić swoje życie dla armii. Zaczął studiować na Woroneż-Mikhailovsky Korpusu Kadetów, a następnie ukończył Szkołę Artylerii Mikhailovsky w 1902 roku. Przez cały ten czas jeszcze nie nastąpiło, Diamenty Ogólne nosił jego prawdziwe nazwisko Grishin.

Wojna rosyjsko-japońska

Młody oficer nie zostało utracone od otrzymania stopień oficerski. W 1904 roku, wojna rosyjsko-japońska. Alexei Grishin był w służbie w Mandżurii. Najpoważniejszą w japońskiej kampanii dla niego była bitwa pod liaoyang (24 sierpnia – 3 września 1904).

Wojska rosyjskie starał się ulżyć Port Arthur, ale po jego awarii w defensywie. Liaoyang o nich zaatakowało armię japońską. Alexei Grishin był wśród ponad 100 tysięcy rodaków, podjęły na drodze wroga. Krwawa walka doprowadziła do znacznych strat po obu stronach, ale rosyjska ostatecznie musiał się wycofać.

Na frontach Pierwszego Świata

Po zakończeniu wojny rosyjsko-japońskiej, przyszłość Biała Gwardia ogólne pozostały na wschodnich granicach kraju. Przez sześć lat służył w Amur Okręgu Wojskowego i nadzorował zespół rozpoznawczy szkoleniowy przedzieranie całym regionie Amur i Ussuri region.

Który rozpoczął się w 1914 roku pierwszej wojny światowej zmuszony do opuszczenia Grishina stać domem miejsce dla niego. W pierwszym, pod warunkiem, że link do 5. syberyjski Army Corps i był adiutantem dowódcy tego wielkiego związku. W kwietniu 1915 Grishina zanotował kapitan. Nadszedł czas, aby dowodzić baterii i batalion artylerii. Oficer zaangażowany w operacjach obronnych i ofensywnych. Jest laureatem licznych nagród i wyróżnień, w tym George Cross, który został przyznany do kapitana po zastosowaniu własnych żołnierzy.

1917 th

Rewolucja Grishin-Almazov Aleksy był już podpułkownikiem. W okresie Rządu Tymczasowego, utrzymywał kontakty z eserowców (choć nie uczestniczy w imprezie) i otwarcie sprzeciwia bolszewików. Po rewolucji październikowej, oficer przypomnienia jego pozycji – został wydalony z wojska.

Biali podjęła w swoich szeregach odsunięty Grishina. Na początku był w Armii Ochotniczej, podczas gdy ogólne Michaił Aleksiejew nie wysłał go na Syberię do organizacji podziemnych działań anty-bolszewickich. Funkcjonariusz przestał składać swoje nazwisko – teraz stał się znany jako diament.

W podziemiach

Na wiosnę 1918 roku, generał padł Diamonds West Siberian Komisariatu Rządu Tymczasowego, który stał na czele dowództwa wojskowego. W ciągu kilku tygodni od pracy pod ziemią ustanowiła zbiór białych krwinek w różnych miastach z Kansk do Omsk. Wraz z Almazov Syberii podróżował Socjalistyczna Rewolucyjna Pavel Michajłow, który do tej pory został wybrany do rozpuszczenia Konstytuantę.

organizacja oficerów przeciwieństwie do bolszewików, były izolowane i bezradny. Diamenty Ogólne nawiązać połączenie i współpracę między nimi. Najtrudniejszą częścią tej pracy było znalezienie kompromisu politycznego i wojskowego widzenia: kto wspólnie wspierać ruch podziemny, który organ do posłuszeństwa. Gdzieś z tyłu, ale gdzieś oferując, Almazov udało się zebrać często odróżnieniu od każdej innej komórce. Przez cały ten czas bolszewicy polować go, ale ponieważ nie starają się dopaść, przechwytywanie podziemnego pracownika i nie. Ilekroć komisarze poszedł na jego tropie, uciekł z KGB.

Na czele armii syberyjskiej

W 1918 roku cała Biali na Syberii, tylko czekają na sygnał, aby rozpocząć, gdy połączonych wysiłków anty-bolszewickiej mowy? Impulsem do tego był bunt Czechosłowackiego Korpusu. Na wieść o jego niesubordynacji, General Grishin-Almazov uporządkowane wszystkie organizacje podziemne kontrolowane przez niego do buntu przeciwko władzy radzieckiej. 28 maja 1918 oficer stał dowódca Zachodniego Okręgu Wojskowego syberyjskiego i wyraził poparcie dla Czechów. Rozpoczęła ofensywę na wszystkich frontach.

W czerwcu został utworzony Tymczasowy rząd syberyjski i dowódca armii syberyjskiej stawał się coraz minister wojny. Diament pojawił się niezwykły organizator. On wprowadził do armii ścisłej dyscypliny, uczynił ją potężną siłą zdolną nie tylko odzwierciedlać atak Armii Czerwonej, ale także, aby przejść do Zachodu sam.

zręczny organizator

W lecie 1918 roku pod dowództwem Almazov było już 60 tysięcy osób. Wraz z wojska czechosłowackie porcje całkowicie wyczyszczone z Syberii bolszewików. Teraz White jest gotowa do pracy w rejonie Wołgi, a następnie przyjść do Moskwy.

Starając się dalej zwiększyć wielkość swojej armii AN Grishin-Almazov spadła z poprzedniego dobrowolnej rekrutacji i zaczął rekrutować na odwołanie podkreślając środowiska chłopskiego. W przeciwieństwie do żołnierzy, którzy walczyli na frontach Pierwszego Świata, mieszkańcy nie byli tak bardzo podatne na bolszewickiej propagandy. Czas pokazał, że diamenty wziął najlepsze rozwiązanie wszystkich. Na jesieni 1918 syberyjskiego armii wzrosła o 175 tysięcy osób.

rezygnacja

Z politycznego punktu widzenia, Diamenty pozostało monarchii, zwolennik silnej władzy centralnej. Istnieją przypadki, gdy przez jego rozkaz w wojsku wykonuje hymn „Boże chroń cara!”, Chociaż takie inicjatywy były złe maniery. Rząd generalnie pozostało, natomiast ogólnie uważa się, że socjalistyczno-rewolucyjne slogany demokracji utopijnej w wojnie domowej szalał po prostu niewykonalne. Pogląd ten jest zdecydowanie lubił Ministrów i Samara Komuch.

Diamenty generał był w części ruchu biały, który nie lubi ingerencji zagranicznych sojuszników w wojnie domowej w Rosji. Nie wahał się kłócić z brytyjskiego konsula, pokazując, że nie potrzebujemy pomocy Brytyjczyków. Aleksy był bardzo różni się od swoich kolegów w rządzie. Jego konflikt z innymi ministrami doprowadziły do rezygnacji z Generalną, która odbyła się 05 września 1918.

Żona Alexey Almazov

Nieufność eserowców wykonane Almazov opuścić Syberię i przyłącz się do Armii Ochotniczej Anton Denikin, które działają na południu Rosji. Przed wyjazdem, generał opuścił Omsk jego żona Maria Aleksandrowna (ur Zacharow). Zaprzyjaźniła się ze swoją ukochaną Kolchaka drażnić Timirevoy i wszedł do kręgu rosyjskiej Supreme Ruler.

Almazov żona pozostała w Omsku do ewakuacji białym miastem. Maria Aleksandrowna udał się na wschód w pociągu Kołczaka. Na początku 1920 roku, została aresztowana w życie w Irkucku Polittsentr pro-sowiecki. Almazov był w więzieniu, i był świadkiem ostatnich dni życia Kołczaka. Dziewczyna miała szczęście – była amnestii i był w stanie przenieść się do Chin, gdzie opublikował swoje wspomnienia. Z małżonkiem Almazov nie widział.

Na południu

W Ekaterinodar, gdzie był Denikina, Alexey Almazov została wysłana do rumuńskim mieście Iasi. Tam odbyła się konferencja z udziałem przedstawicieli państw Ententy i uczestników ruchu Białej. W tym przypadku, ogólny czytał raport na temat sytuacji w regionie syberyjskiego.

Pod koniec 1918 roku, Alexey był gubernatorem wojskowym Odessie. Podczas swojego pobytu w mieście jest dobrze znany z wielu pamiętnikach współczesnych, w tym wspomnienia „Cursed Days” noblista Iwan Bunin. Ogólne raz kolejny udało się zorganizować nowe siły wojskowej, która z jednej strony sprzeciwia bolszewików, a z drugiej – znokautowany miasta Ukraińskich Nacjonalistów.

Wojskowy gubernator Odessa

Odessa Aleksey Almazov zapamiętany jako twardą głowę, rozprawienia się z szybkością błyskawicy od jakiegokolwiek zagrożenia dla ich władzy. W tym celu, a wśród bolszewików, a wśród białych, miał reputację jako dyktator. Był nazywany przygód iw porównaniu z ambitnym Napoleona. Jednocześnie, sam diament mocno wykazać swoją lojalność wobec wodza Armii Ochotniczej z Denikina.

Silne bóle głowy gubernator wojskowy stał się nie tylko bolszewicy, ale również przestępcy, którzy byli szczególnie liczne w porcie w Odessie. Odessa przestępcy liderem w tym czasie był słynny bandyta Mishka Jap. Jego konfrontacja z Almazov doprowadziły do kilku nieudanych próbach w ogóle. Walczą z przestępcami, gubernator wojskowy nie wahał się uciekać do pozasądowych zabójstw i terroru teraz. Ten sam los spadła do bolszewików, dla których diament stał się jednym z najbardziej znanych postaci w całej Biali.

Ostatnia misja

W Odessie Almazov postać nie pasuje do wielu. W marcu 1919 roku został odwołany ze stanowiska, a tego samego dnia opuścił miasto. Na usuwaniu niekontrolowanego generalny władz francuskich twierdził, że w tym czasie faktycznie posiadanych miasto w ich rękach. Zaledwie kilka tygodni kosmici pospiesznie ewakuowano z Odessy, pozostawiając ją bezbronną przed Armią Czerwoną i ukraińskich powstańców. Wkrótce miasto zostało zdobyte przez niewielki oddział atamana Nikifor Grigoriev.

Tymczasem Diamonds Ogólne wróciła do Armii Ochotniczej. Anton Denikin wysłał go na czele delegacji Aleksandra Kołczaka, kilka miesięcy temu, ogłosił się najwyższym władcą Rosji. Na południu, w Almazov ma mieszane renomę. Syberia jest, gdy wojskowy był chętny, związany był z powodzeniem początkowym okresie wojny domowej. Ponadto generał nie mógł się doczekać, aby wrócić do żony.

Ścieżka oddział 41 ludzi przeszły przez Morze Kaspijskie. Biały bez incydentów popłynął na statku „Layla”, podczas gdy ich statek został przechwycony w pobliżu Fort Aleksandra (obecnie Fort-Shevchenko, Kazachstan). Niewielki statek był jeden na jeden z dobrze wyszkolonych niszczyciel „Karl Liebknecht”, na pokładzie którego zostały przygotowane do ataku przewyższa liczbę Czerwonej Armii Denikina.

Aleksey Almazov, zdając sobie sprawę z beznadziejności swojej sytuacji i nie chcąc być przetrzymywana przez wroga, zastrzelił się z własnej broni. W ten sposób zakończył życie jednego z najbardziej błyskotliwych wojskowych przywódców ruchu Białej. W Diamonds ZSRR stał się doskonałym przykładem ogólnego złego tyrana i ujemnego znaku w wielu dzieł sztuki.