Jak wyrazić moje kondolencje

Kiedy jakiś żal, kłopot lub coś złego spotyka naszych najbliższych lub bliskich ludzi, chcemy wyrazić naszą sympatię. Często nie wiemy, jak to zrobić dobrze. Jak dobrać właściwe słowa, tak aby kondolencja nie zaszkodziła czyimś uczuciom i nie przynosiła jeszcze większej frustracji dla naszego rozmówcy? Szczególnie martwimy się pytaniem: jak mogę wyrazić kondolencje mężczyzny, który utracił kogoś bliskiego? Zdarza się, że my musimy zgłosić to nieszczęście. Jak to zrobić dobrze? Jak pomóc człowiekowi przetrwać tę tragedię?

Zanim zaczniesz mówić, musisz dokładnie przemyśleć swoje słowa, aby wyraz kondolencji naprawdę wytworzył w sobie jakiś pocieszenie i zachętę dla osoby cierpiącej. Będzie to łatwiejsze, jeśli słowa zostaną umieszczone na papierze, tzn. Aby napisać list kondolencyjny. W spokojnym otoczeniu warto wybrać słowa zachęty dla żałoby i zaproponować praktyczną pomoc. Warto wspomnieć w liście o wdzięczności za niektóre dobre uczynki lub zalety zmarłego, jeśli osobiście zaznajomiono się z nim.

Jeśli nieustannie musisz być blisko kogoś, kto przeżywa taką stratę, co warto rozmawiać z tą osobą? Jak mogę wyrazić moje kondolencje dziecku w związku ze śmiercią jego bliskich – rodziców lub dziadków, babci – tych, których kocha? Zostanie to omówione w artykule.

Jeśli nieprzyjemne wieści o śmierci bliskiej osoby mówią dziecku, jak wyrazić kondolencję w tym przypadku? Psychologowie mówią, że w żaden sposób nie można go zwieść lub ukryć prawdy. To nie przyniesie korzyści dziecku. W żadnym wypadku nie można powiedzieć, że jego zmarły ukochani po prostu śpią. W przeciwnym razie dziecko może się obawiać zasnąć, a to spowoduje dodatkowy stres. Nie musisz tworzyć opowieści o tym, jak Bóg potrzebuje aniołów w niebie, czy to jest jego wola – wziął swoją matkę (babkę) do nieba. Takie rozumowanie może podważać wiarę osoby, zwłaszcza dziecka. Uważa Boga za okrutnego i niesprawiedliwego. Nie ma potrzeby zmuszać dziecka do zbliżenia trumny do ciała, jeśli się boi. Lepiej mu wyjaśnić szczegółowo stan zmarłego – nie czuje nic, nie sądzę, nie widzi, nie słyszy. On nie boli i nie jest zły. To jest śmierć. Że dziecko nie boi się zmarłego, trzeba mu powiedzieć, że gdy człowiek umrze, nie może nic zrobić, nie może wstać i mówić. Jeśli dziecko jest już wystarczająco dorosłe i dużo rozumie, warto powiedzieć mu, że człowiek działa i myśli tylko wtedy, gdy jego mózg żyje. Umarli nie mogą mieć wpływu na życie w jakikolwiek sposób, więc nie powinien się bać. Nie może nic więcej zrobić.

Każda osoba ma indywidualną reakcję na wszystko co się dzieje. Nie sądź żałobie za łzy i odwrotnie, aby wezwać do płaczu. Nawet jeśli mężczyzna płacze, nie ma w tym niczego wstydu. To uczucia! Strach, nieufność, rozczarowanie, a nawet gniew u osoby zmarłej to normalna reakcja. Nie spieszyć wydarzeń. Nie ma potrzeby nakłaniać osoby do "zapominania" swojego smutku szybciej i prowadzić "normalne" życie. Ma prawo do swoich uczuć! Nie należy też mówić źle o zmarłych. Lub powiedzmy takie wyrażenia, jak na przykład: "Cóż, w końcu jesteś wyczerpany (udręczony)! Teraz przynajmniej oddychaj! "Uwierz mi, te słowa nie zachęcają nikogo. Która osoba zmarła, był bliski i kochany, a jego strata powoduje smutek, a nie radość.

Jak mogę wyrazić moje kondolencje w tej sprawie? Czasami nie trzeba nic mówić. Musisz być blisko. W milczeniu usiądź, przytrzymaj dłoń, uścisk, krzyk. Bądź gotów pomóc w czynach, a nie słowach. Nie pytaj o nic, nie mów na przykład o obowiązkach, np. "Zadzwoń, jeśli potrzebujesz". Lepiej po prostu być przyjacielem! Naprawdę. W rzeczywistości. Wyraz kondolencji, słów sympatii i pocieszenia musi pochodzić nie tylko z umysłu, ale głównie z serca. A wtedy żałobnik poczuje Twoją szczerą troskę i pragnie złagodzić ból.