Podejście systemowe: proste, z przykładami

Najcenniejszą rzeczą dla człowieka jest nadzieja na "magiczną pigułkę" – iluzoryczna możliwość rozwiązania trudnych sytuacji po prostu. A co oznacza "kompleks"? Mają komponenty, które są powiązane w ten czy inny sposób. Oznacza to, że sytuacja ma strukturę, którą można uznać za system. Tak więc można zastosować systematyczne podejście do rozwiązania problemu . Ta metoda ułatwia sprawę, ale nie narusza skuteczności podjętych środków.

Systematycznym podejściem jest rozważanie obiektu lub zjawiska w wielu relacjach, które pozwalają przewidzieć zmiany przedmiotu rozważań. Elementy systemów mogą być bardzo wiele, a ich połączenia są niejasne. A jednak istnieją zasady ułatwiające naukę naukowcom. Są nazywane "zasadami podejścia systemowego". Z ich pomocą można pokonać "przekleństwo złożoności". Przedstawmy przykłady z przykładów z psychologii.

Zasada poświęcenia : system robi wszystko, aby osiągnąć cel, nawet jeśli okoliczności ulegną zmianie. Jak widzimy, ta zasada jest łatwa do wyjaśnienia tak złożonego zjawiska jak konserwatyzm jednostki. Faktem jest, że cele nie są tworzone przez najsilniejsze aspekty naszej psychiki, więc nie możemy spodziewać się elastyczności.

Zasada tolerancji: tylko systemy, które mogą tolerować pewne odchylenia od parametrów, które są dla nich wygodne, są opłacalne. W praktyce przejawia się to faktem, że poziom ludzkiego osiągnięcia jest związany z jego zdolnością do tolerowania dyskomfortu. Więc nie narzekaj na niedogodność – musisz nauczyć się tolerować ich lub wyeliminować, ale nie rozpaczaj. Podejście systemowe potwierdza, że tolerancja jest wysoce opłacona.

Zasada powstawania – każdy system ma właściwości, których nie można wywnioskować z właściwości poszczególnych elementów i ich połączeń. Kiedy dwie osoby tworzą rodzinę, tworzy się nowa psycha, która jest wspólna dla członków rodziny (nie ma nic nowego, że nowy anioł stróż jest dany parę). I "duch" takiej nowej rodziny może różnić się od "ducha" każdego członka rodziny.

Zasada zgody – cele systemu i podsystemów przynajmniej nie powinny być sprzeczne, idealnie zbieżne, chociaż to prawie się nie zdarza. Stąd masa niezgody w życiu codziennym. Na przykład celem rodziców jest nadanie synowi wykształcenia wyższego, a celem syna jest osiągnięcie maksymalnej przyjemności z życia. A gdy istnieje wybór między rozrywką a wieczorem pracy, zaczynają się sprzeczności systemowe. Jest to konflikt wartości.

Zasada przyczynowości – każda zmiana koniecznie związana z innymi zmianami. Weźmy przykład kobiety pełnej: dopóki nie ma wystarczającego powodu, aby schudnąć, to nie zajmie się biznesem. I wiele osób żyje od lat.

Zasada determinizmu – system zmienia się tylko z przyczyn zewnętrznych. I nie oszukuj siebie. Cele są ustawione "na zewnątrz". Przyjmijmy problem samokształcenia. Osoba czyta książki dodatkowe nie dlatego, że wyznacza sobie cel, ale ponieważ zdał sobie sprawę, że brakuje mu wiedzy. Oznacza to, że przyczyna ta jest nadal zewnętrzna, ale to zależy od indywidualnego decydowania o sposobie rozwiązywania literatury odczytywania problemów; Nawiasem mówiąc, z tej zasady wynika istnienie Boga. Ale jest to osobny temat.

Zasada różnorodności – stabilność systemu wynika z różnorodności elementów. Oczywiście, jeśli nie ma sprzeczności. Zgodnie z tą zasadą, rodzina składająca się z bardzo różnych osób bardziej niż radzi sobie z różnymi problemami, niż z podobnymi ludźmi o podobnych problemach.

Zasada entropii – izolowany system umiera. Oczywiście to brzmi smutno. Ale fakt, że jeśli człowiek traci kontakt ze środowiskiem, rozkłada się. Pamiętamy, że cele są ustawione z zewnątrz i są kontrolowane z zewnątrz. System pokonuje jego niedoskonałości. A jeśli nie ma interakcji, degradacja jest nieunikniona. Jeśli więc człowiek traci zainteresowanie życiem, wtedy jego umysłowa aktywność stopniowo lub szybko zanika.

Istnieją inne zasady, ale przedstawione są zasadnicze dla zrozumienia tego, czym jest systematyczne podejście.