Subiektywność – co to jest? Pojęcie, zasada, formacja

был сформулирован впервые в древневосточной философии. Zasada podmiotowości została sformułowana po raz pierwszy w starożytnej filozofii orientalnych. Prawie wszyscy myśliciele jednostki było postrzegane jako istoty wyjątkowej, najwyższej wartości.

naturalistyczne podejście

" рассматривалось древними через простой и сложный аспекты. Pojęcie „podmiotowości” została uznana przez starożytnych za pomocą prostych i złożonych aspektach. Pierwszy odzwierciedla struktura „czystym kontem”, ostatnia – wrodzone zachowanie. . Naturalistyczne podejście nie zaprzecza rozwój podmiotowości. Kiedy prosty model jego formacji jest w postaci zapisów w kompleksie – przez odruch warunkowy pomysłów.

średniowiecze

W tej kategorii wiekowej uznała szeroka wykładnia. такое основание индивида, которое, с одной стороны, обуславливается Творцом, передающим знания и инициирующим разум, с другой – непосредственно его мышление. Średniowieczni myśliciele podkreślić, że przedmiot – jest podstawą osoby, która, z jednej strony, spowodowane przez Stwórcę, przekazywania wiedzy i inicjowanie umysł, az drugiej strony – bezpośrednio do swojego myślenia. Sens życia była reprezentowana w obawą boskości. Średniowieczni filozofowie już zwrócić uwagę na wewnętrzny świat człowieka. W rezultacie sformułowaliśmy warunki dla oddzielenia człowieka od świata przyrody i stopniowego opozycji do niego.

Filozofia New Age

стала рассматриваться в качественно новом аспекте. Wraz z wydaniem cywilizacji do nowego poziomu podmiotowości jednostki zaczęły być postrzegane w zupełnie nowy aspekt. Bóg przestał być bezpośrednim uczestnikiem powstania świata i człowieka. Mężczyzna, jak i jego otoczenie, uważane za skutek długiej ewolucji. W tym przypadku kluczowym jakość jednostki została uznana przez jego inteligencji. Kant w pracach rozszerzyć zakres zagadnień związanych z podmiotowości. Rozpoznał w szczególności obecność opozycyjnych kategorii. Obiekt służy jako niej. Według Kanta przedmiotem jest źródłem pomysłów, apriorycznych kategorii i zdolność rozumowania. Przedmiotem nazwał to, co wszystkie te formy mogą być leczone.

funkcje

Podmiotowość jako osobisty jakości był pierwszym postrzegany przez Hegla. Traktował je jako pewnik, identyczny z byciem. даются с разных аспектов. W tym przypadku istnieją pewne cechy subiektywności są z różnymi aspektami. Przede wszystkim pod względem stałości jakości tej kategorii jest niezmienna w czasie. рассматривалась в соотношении со свойством. Po drugie, ludzka subiektywność uznano w odniesieniu do nieruchomości. Według Hegla, utrata tag nie zmienia rzeczy, ale po zmianie jakości obiektu sama ulega zmianie. Trzeci aspekt rozumienia – rozważenie podmiotowości jako właściwości systemu. Po czwarte – w odniesieniu do właściwości innych obiektów.

egzystencjalizm

связывалась с осознанием своего сознания. Ta linia filozofii, klucz pomysł, że dana osoba była odwołanie do własnej Ya W egzystencjalnym podmiotowości ludzkiej połączonej ze znajomością jego umyśle. Jak zauważył Kierkegaard (jeden z wyznawców teorii), na realizację prawdziwej natury jednostki jest konieczne do opuszczenia społeczeństwa i stanąć przed Bogiem. Jednocześnie musi on przejść przez 3 etapy istnienia:

1. Estetyczne.
2. Etyka.
3. Religijne.

Od osoba będzie zależeć od tego, czy jest on zrealizować swój stosunek do subiektywności może.

Postępowanie J.-P. Sartre

Autor odsłania podmiotowość w dwóch aspektach. Z jednej strony – jednostka zdecyduje się. Drugi aspekt osoba nie jest w stanie wyjść poza granice podmiotowości. Sartre nalega na ostatniej pozycji. Osobowość zawsze pojawia się, wymyśla siebie i swoje wartości. W życiu, to nie ma sensu jako osoba fizyczna nie jest pod napięciem i nie zdaje sobie sprawy. Z tego wynika, że mężczyzna – centrum świata. Ale on nie jest w środku, ale na zewnątrz siebie. On jest ciągle w ruchu do przodu, w poszukiwaniu nieznanego. Za wszystko, co robi, jest on odpowiedzialny. Dążenie do swojej wolności, człowiek ujawnia zależność od zagranicznej ograniczania. Wybierając się, jednostka formułuje obrazu jako całości. Istnieją ograniczenia ustalone w konkretne działania, podejmowane wspólnie, w życiu w ogóle. Można powiedzieć, że kluczowym tematem w egzystencjalizmu zalecał istnienie człowieka w wyobcowanych złożonych stosunków społecznych. Zwolennicy tej teorii wskazują, że dana osoba jest skazany na wolność, jeśli nie chce umrzeć duchowo. Człowiek i świat ma przyszłość tylko wtedy, gdy przedmiot znajduje siłę do życia i pracy.

personalizm

Idee tego ruchu filozoficznego opracowany Szestow, Lossky, Bierdiajew. Jako część personalizmu wysunął ideę boskości jednostki, jej nieredukowalności do terenów przyrodniczych i społecznych. Firma jest reprezentowana jako zbiór jednostek. Według Bierdiajew, człowiek postrzega siebie przede wszystkim jako przedmiot. jednostka objawia się w tajemnicy jego istnienia wewnątrz. zamyka w uprzedmiotowienia człowieka. Jednostka dowiaduje się o sobie tylko to, co jest wyobcowany ze swego wnętrza. On nie należy do obiektywnego świata jako całości i ma niewspółmierne przestrzeń z losem natury. сугубо индивидуальны. W pracach Lossky centralne znaczenie dołączonych do faktu, że manifestacje podmiotowości czysto indywidualnego studenta. Jedności organiczny nośnik jest „postać substancji.” Jednocześnie, zgodnie z Lossky, jest on nie działając jako osoba, a także niektóre z jego mocy. Wyraża kreatywność, aktywną zasadę świata, który jest zainwestowanych bezpośrednio w swojej substancji. Personalizm widzi jednostki i jednostki. Ta ostatnia występuje w złożoną sieć interakcji społecznych. On jest z zastrzeżeniem zmian, które mają miejsce w świecie. To, co zapobiega ekspresji jaźni jednostki. Osobą, z kolei, realizując wolę utwierdza się. przezwycięża to bariery społeczne i życie kończyn.

odkrycia

категория, касающаяся разных аспектов жизни. Analizując różne prądy filozoficzne, można zauważyć, że subiektywność – kategorię odnoszącą się do różnych aspektów życia. Rozważając to bada kwestie wolności jednostki, jego woli, świadomości. W takim przypadku, osoba może wybrać „ja” lub taki, który formułuje świat dla niego. происходит через создание своего сознания. Z tego wynika, że tworzenie podmiotowości odbywa się poprzez tworzenie waszej świadomości.

teoria postmodernistyczna

Oni zaciera granice między klasami, grupami etnicznymi, instytucji społecznych. W ramach teorii świata jest przedstawiony jako abstrakcyjne społeczeństwa. Jednostka działa jako wsparcie. Ponieważ nie ma stały kompleks wartości, nie ma związku z nimi. W takich okolicznościach, tracą wartość i indywidualność. Wielu badaczy uważa, że przedmiot w takich okolicznościach jest zniszczona. Aby przeżyć, musi albo stać oportunistą i zaakceptować świat takim, jaki jest, a przynajmniej być osobą na poziomie emocjonalnym. W badaniu tej kategorii amerykańskich filozofów zwróciła szczególną uwagę na kwestie wolności. элемент конфликта власти и народа. Wspierają one pogląd, że przedmiotem – jest elementem konfliktu władzy i ludzi. Jednostka walczy o wolność, próbując zmienić lub zniszczyć fundamenty i utworzyć nowy zestaw wartości. Indywidualne istnieje w stałej konfrontacji z ciągle zmieniającym się świecie. постоянно преобразуемая категория. Zgodnie z tym, subiektywność – jest stale przekształcane kategorię.

Typowe objawy

Przedmiotem filozofii jest źródłem wiedzy i zmiany rzeczywistości. On jest nosicielem aktywności przeprowadzenia przekształcenia w sobie i resztę ludzi. Przedmiotem – holistyczne, wyznaczanie celów, wolny i ewoluuje samopoczucie, postrzeganie, ale nie ograniczają się do otaczającego nas świata. Uznaje się w filozofii obu stronach. Pierwsza ocena zostanie przeprowadzona w ramach opozycji do obiektu. для описания общего уровня организации социума. Z drugiej strony analizuje podmiotowość działań w celu opisania ogólnego poziomu organizacji społecznej. Filozoficzna definicja jest ona postrzegana jako refleksyjnej samoświadomości jako fizjologiczny zastrzeżeniem konieczności wspólności z innymi członkami cywilizacji jako członka społeczeństwa. Subiektywność – podstawą cech indywidualnych. Urodził się, że nie ma żadnych zalet. W trakcie jej rozwoju, osoba staje się przedmiotem, jeśli chodzi do systemu interakcji społecznych.

nauka psychologiczna

Analiza podmiotowości można przeprowadzić na podstawie historycznej logice badań klasyfikowanych jako „podmiot”. W obecnej formie jednostki lub grupy jako źródło badań i przekształcania rzeczywistości. Rubinstein podkreślono pojęcie przedmiotu jako filozoficznego kategorii oznaczający wrodzoną źródło aktywności ludzkiej (według Hegla). W swojej pracy pomógł zapewnić metodycznego podejścia do obszarów budowlanych. W szczególności, zaczyna się analizą „działania”, a kończy się z preparatem problemów jego przedmiotu. Jednocześnie przeciwstawiał Rubinstein biorąc pod uwagę relację z tych kategorii jako zjawisko czysto zewnętrznego. W pracy, ujrzał warunki zakładania i późniejszego rozwoju osobnika. Jednostka przekształca nie tylko obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, ale służy także w różnych pojemnościach, aby go osiągnąć. To zmienia się, a obiekt.

inne podejścia

Według Leontiew, konieczne jest, aby rozmawiać na ten temat, zrealizowanego w ogólnej aktywności własnej relacji. Zauważył, że jako kluczowy problem badań psychologicznych jest analiza procesu integracji, aktywność wiązania jednostki. W rezultacie, różne działania tworzy tożsamość. Z kolei jego analiza wymaga specjalnego podejścia. W szczególności, konieczne jest zbadanie konkretna aktywność pacjenta, w których pośredniczy procesów świadomości, łączący poszczególne aktywności siebie. Brushlinskii wskazał, że w trakcie dorastania w życiu indywidualnym coraz więcej miejsca poświęca się samowiedzy, samokształcenia. W związku z powyższym, priorytety są warunki wewnętrzne, które są wyrażane przez wpływami zewnętrznymi.

pojęcie

Pomysł został sformułowany przez Rubinstein metodologicznej podstawie badania podmiotowości. Ona została skonkretyzowana w jego szkole naukowej. Pojęcie osoby jest postrzegana przede wszystkim jako pisarz, reżyser i aktor w jego życiu. Każda osoba ma swoją własną historię. Czyni to przez siebie poprzez samą zmianę. Uwagę skupia się aktywnie przekształcając działalność, swoje subiektywne właściwości. Podobna sytuacja jest Yakimanskaya. To oznacza, że na temat – to jest kupowana, wytwarzany przez obiekt. Jednak jest ona obsługiwana przez bieżącą działalnością jednostki. W ten sposób krystalizuje moce studenta.

badania Pietrowski

W swoich pracach nowa forma ludzka jest sformułowany. Indywidualny pokonuje bariery własnych ograniczeń fizycznych i społecznych. Autor odmawia oprzeć się dominującą widok człowieka jako adaptacyjny jest obdarzony celu i dążenie do niego. Pomysł sugeruje Petrovski, znacznie przemyśleć proces powstawania poszczególnych właściwości i wyrazić jej warunkami samoaktivnosti. Osobowość został przedstawiony w formie samodzielnego rozwijania systemu. W orbicie jej działalności obejmuje innych ludzi posiadaczy doskonałego kontynuacji i reprezentacji. Koncepcyjny model tworzenia podmiotowości naukowca zjednoczeni chwile aktywnego nieadaptacyjny i jego odbicie w innych. Peter był w stanie wykazać, że reprodukcji i rozmnażania sama tworzy jeden kompleks aktywność samowystarczalny. Przejścia wirtualne zwracane odzwierciedlenie subiektywność człowiek jest wolny, holistyczne. Istotą samego pokolenia Pietrowski widzi istnienie jako takie w przyszłości wrócić do siebie wraz z wydaniem swoich granicach.

Co odróżnia ludzka podmiotowość podmiotowości?

Dewaluacja idei tworzenia indywidualnych cech w ostatnich dekadach 20 wieku, został zatrzymany przez nową interpretację. Nauka zadomowiła się „zjawisko podmiotowości”. Został on przedstawiony jako szczególna forma uczciwości. Zawierał on wyświetla właściwości jednostki jako podmiotu relacji do świata obiektywnej percepcji, komunikacji i świadomości. We wszystkich przypadkach, w których autorzy korzystają z danej kategorii, mają na myśli pewną jakość, pewną zdolność jednostki do realizacji niektórych aktów behawioralnych. Subiektywność, z kolei, jest postrzegane jako mechanizm do jej praktycznej realizacji. To nie może być realizowana w przypadku braku potencjału. Subiektywność może istnieć bez podmiotowości. Na przykład, jest to przypadek, nie czytając jej warunki, gdy wyborca stawia kleszcza przed czyimś imieniu w sposób losowy lub wykonawca podpisze umowę.