Sztuka i nauka. Sztuka i nauka

Jeśli spojrzeć na sposób, w jaki ludzkość przeszła, możemy powiedzieć, że głównym przedstawicielem homo sapiens zawsze miała trzy cele: przeżyć, uczyć się i tworzyć. Jeśli w odniesieniu do pierwszego pytania, nie powstają w ogóle, inne wymagają małe zastrzeżenie.

Od samego początku ludzie o przetrwanie było zapoznanie się z otaczającej rzeczywistości, aby je dostrzec, aby dowiedzieć się, aby poszerzyć granice własnej wiedzy i komfortu. Całkiem naturalnie, zajęło to trochę wysiłku – tak powstały pierwsze narzędzia i polowania, więc nie były malowidła jaskiniowe, który stał się punktem wyjścia dla kreatywności.

Sztuka i nauka są nadal ściśle powiązane, co stanowi jednocześnie całkowicie przeciwne, lecz uzupełniające rzeczy do skrajności.

specyficzność

Oczywiście, naukowcy sztuki we wszystkich jej przejawach i niektóre fizyki czy programiści mogą niestrudzenie spierają się o znaczenie tych wydarzeń w życiu człowieka. Jednak sztuka i nauka, paradoksalnie, faktycznie bardzo ściśle powiązane, a czasami są pojedyncze, niemal niepodzielną całość.

Jednakże, jeśli mówimy o charakterystycznych i znaczących różnic, należy zwrócić uwagę na aspekty osobliwych tylko jedną z rozważanych zjawisk. Z jednej strony, sztuka jest prawdziwym aktem kreatywność, kontakt z czymś wyższym, eterycznym, niematerialne. Nic dziwnego, że starożytni Grecy podwaliny współczesnej cywilizacji, uważany poezji, muzyki i teatru jednym z najważniejszych elementów życia ludzkiego. Sztuka i nauka wyróżniają się przede wszystkim, oczywiście, dokładność, jasność celów, a jeśli w pierwszym przypadku możemy mówić o niemal nieograniczonej wolności, w przypadku nauki często mogą tylko pomarzyć.

Kolejną różnicą między tymi składnikami życia ludzkiego może być uznana za ich ustawienie docelowej. Jeśli sztuka ma na celu tworzenie, tworzenie podejścia do bóstwa, ducha bezwzględnego Celem nauki jest często wiedza, analizy wzorców identyfikacji.

Istnieje nawet pogląd, że studiuje zabojstw kreatywność i stworzenie. Wszelkie analizy – jest zawsze rodzajem przygotowania, oddzielania prywatny określić mechanizmy pracy.

Wreszcie, sztuka i nauka o różnym stopniu dostępności osoby. W pierwszym przypadku mówimy o zjawisku, które jest charakterystyczne dla synestezja, najwyższy poziom współdziałania z cienkich strun duszy ludzkiej, rozumienie nauki wymaga pewnego poziomu wykształcenia, wiedzy, bagażu specjalnego myślenia. Akty tworzenia dostępnych w większym lub mniejszym stopniu, każdy, podczas gdy badacz przestrzeni i twórca bomby atomowej bez intensywnego szkolenia i eksperymenty stają się niemożliwe.

podobieństwo

Jednakże, ponieważ różnią się od siebie, jak się wydaje na pierwszy rzut oka? Jak na ironię, ich podobieństwo leży w opozycji. Art – jest, jak wspomniano wcześniej, tworzenie, produkt z czymś nowym, ładnym niektórych z dostępnych materiałów, czy gips, dźwięków lub kolory.

Ale jest stworzenie czegoś obcego do nauki? Nie latać człowieka w kosmos został zbudowany dzięki geniuszowi inżynierii statku? Czy nie został wynaleziony w czasie pierwszego teleskopu, dzięki któremu widok otwiera nieskończoność gwiazd? Czy to nie było w tym czasie składa się z pierwszych składników surowicy? Okazuje się, że nauka – jest to ten sam akt tworzenia, a także to, co zwykliśmy nazywać sztuką.

całość organiczną

Wreszcie, nie należy zapominać, że w wielu aspektach zjawiska te koncepcje, które sprawiają, że nasze życie nie tylko podobne i są prawie identyczne. Weźmy, na przykład, traktat N. Boileau – główny manifest klasycyzmu. Z jednej strony, jest to klasyczne dzieło literatury. Z drugiej – traktat naukowy, w którym wyjaśnił, twierdził i porównano podstawowe zasady estetyczne swego czasu.

Innym przykładem jest dzieło Leonarda da Vinci, który oprócz obrazów przeznaczonych na ich rysunkach, rzemiosła, studiował anatomii, fizjologii człowieka. W tym przypadku bardzo trudny do określenia, że to sztuka czy praca naukowa.

Wreszcie, zwracamy się do poezji. Na pierwszy rzut oka, to tylko właściwe słowa pogrupowane, które dzięki rymować przekształcić tekstu literackiego. Ale w jaki sposób losowy to zamówienie? Ile wysiłku wymagane jest autorem go znaleźć? Jakie doświadczenie powinien dostać za to? Okazuje się, że pisanie poezji – to także nauka.

Twórcy i naukowcy

Więc kiedy zdecydowaliśmy się na specyfice problemu, będziemy mu płacić bliżej, bardziej wymagających oko. Ludzie nauki i sztuki często są jednym i tym samym przedstawiciele rasy ludzkiej. Dante Alighieri, na przykład, oprócz oczywistej przynależności do świata literackiego mogą być dodawane do wybitny i historyków. W celu realizacji tego, po prostu trzeba czytać jego „Boską Komedię”.

Łomonosowa, z kolei, z powodzeniem zajmuje się chemią i fizyką, ale zasłynął jako autor licznych prac w gatunku Oda, a także jednego z prawodawców klasycyzmu krajowym.

Te przykłady – tylko znikomy, ułamek liczby cyfr, które łączą dwie strony monety.

Nauka specjalny skrzydło

Trzeba powiedzieć, że nie tylko w świecie fizyki i matematyki są przechowywane? Istnieje wiele rodzajów aktywności naukowej, daleko od dokładnych metod obliczeniowych, odparowanie lub prowadzenia eksperymentów w dziedzinie kompatybilności roślin.

Silnie związana, praktycznie nie do złamania można uznać za przejaw sztuki i humanistyki. Miliony filologów, kultury i psycholodzy pracujący od wieków do zrozumienia nie tylko sztuka, ale także świata poprzez jej pryzmat. Ogólnie rzecz biorąc, właściwa analiza dzieła literackiego pozwala zrozumieć nie tylko charakterystykę swojej organizacji, ale również czas, w którym było napisane, otwartą na nowe stronach człowieka, aby dodać do istniejącego obrazu świata własnego, nie mniej znaczącym niuansów.

Rozumowanie i postrzeganie

Niezwykle ścisły związek religii, filozofii, nauki, sztuki. Aby to udowodnić, należy zwrócić uwagę, aby w średniowieczu. Że kościół był wtedy ustawodawca, co się dzieje na tym świecie. Ustalone kanony techniki poprzez ograniczenie przedmiotu, przejście na nowy poziom, gdzie Kapralu nie ma znaczenia.

Ilu heretyków filozofowie i naukowcy zostali następnie spalony na stosie inkwizycji, jak został ekskomunikowany po prostu dla własnej wizji świata, czy odwołanie się do kształtu, objętości w wizerunku świętego w ikonę!

W tym samym czasie, to jest kościół i religia dał muzyczny świat jest filozofia stała się podstawą dla ogromnej liczby powieści, jest już klasykiem literatury.

Sztuka jako wróżby

Kiedykolwiek od czasów starożytnej Grecji jest definicja artysty (w szerokim tego słowa znaczeniu) jako medium, centralny punkt między niebem a ziemią, co boskie i ludzkie. Dlatego boginią sztuki i nauki jest reprezentowana w mitologii w dziewięciu odsłonach. W tym przypadku jest to, oczywiście, muz, prezentując inspiracją dla artystów i uczonych, kronikarzy i śpiewaków. To dzięki nim, że człowiek był w stanie, według mitologii, aby tworzyć piękno i spojrzeć poza horyzont i niezgłębionej ogromu.

Zatem osoba, która ma praktycznie obdarzony rodzaju jasnowidzenia. Należy zauważyć, że pogląd ten nie jest bezpodstawny. Weźmy, na przykład, twórca powieści "20,000 Leagues Under the Sea". Jak on mógł wiedzieć o technologii, które spełnią się przez lata? Lub tego samego Leonardo da Vinci przewidział przebieg ruchu nawet zanim się o tym myśleć całą resztę ludzkości …

Wróżbiarstwo i Nauka

Błędem jest założenie, że tylko artysta otwiera nieznane. W świecie wielkiej myśli naukowej z takich przykładów jest ogromna ilość. Najbardziej znanym z nich są okresowego, marzył naukowca w talii kart.

Lub Gauss, który widział we śnie wąż gryzący własny ogon. Okazuje się, że nauka jest nie mniej osobliwe otwartość nieznane, nieziemski, nieprzytomny, do artystów z nie mniejszą dokładnością określana jest na poziomie intuicyjnym.

Wspólne dla wszystkich

Mów, co chcesz, i ludzie nauki i sztuki w swojej pracy są najważniejszym celem – aby poprawić świat. Każdy z nich sprawia, że nasze życie piękniejszym, łatwiej, czyściej, a raczej w tym przypadku wybiera własną ścieżkę, różną od wszystkich innych.