Vladimir Monomakh: historyczny portret. Daj opis polityki Vladimira Monomaha

Vladimir Monomakh, znane współczesnych historyków lepsze niż innych książąt tej epoki. Wiadomo za jego życia (1053-1125), a także fakt, że urodził się z Wsiewołod Yaroslavich i „królowej grekini”. Według jego matki, Vladimir był wnukiem Konstantyna IX (cesarza), a dla ojca – Jarosława Mudrogo.

Otrzymał znakomite wykształcenie i znał kilka języków, w tym greckim. Starożytni Rzymianie, że to ważne, aby znać języka do dalszej edukacji. Cała wiedza naukowa, filozoficzna i duchowa tym czasie były otwarte dla kogoś, kto znał greckiej mowie i piśmie. Na lekcjach historii w szkole często można usłyszeć pytanie: „Daj odpowiedź polityki Vladimira Monomaha”. Odpowiedź na to, i w artykule.

Początek panowania

We wczesnych latach Vladimir II panował w Rostowie, a następnie do Smoleńska, Czernihowie, Pereyaslavl. Jego władza w życiu politycznym była niezaprzeczalna. Był zagorzałym przeciwnikiem bratobójczej walki między książętami. Aby odpowiedzieć na pytanie: „Daj odpowiedź polityki Vladimira Monomaha”, powinny być starannie zbadać zdarzenie książąt Lyubetskii Kongresu.

Że Władimir był inicjatorem tego kongresu w Lubitsch w 1097, której celem było zatrzymanie kłótnie pomiędzy książętami, i dojść do wspólnego porozumienia co do tego, że ktoś z nich należy. Zwalczanie konfliktów trzymał całe życie.

Cecha polityka

Głównym wrogiem Rosji, oprócz książęcych waśni, Vladimir Monomah Polovtsian rozpatrywane. Że udało mu się kotwiczenia koczowników i ustanowić w kraju spokojne życie przez trzydzieści lat.

Oprócz broni, aby utrzymać pokój na ich ziemi, użył techniki dziadka Jarosława Mudrogo. Wiadomym jest, że stał się znany jako „teść Europy”. Vladimir II poślubił jego synów do córki połowieckich Khan. W ten sposób wzmocnione mu pokojowych stosunków.

Książę ożenił się z córką króla anglosaskiej Gity. Z małżeństw mezhdinasticheskih mógł małżeństw ze szwedzkim, norweskim, bizantyjskiej państwa węgierskiego. Następny będzie prezentowana do polityki wewnętrznej Vladimira Monomaha krótko.

Polityka krajowa

Charakterystyczną polityka Vladimira Monomaha nie ogranicza się do wojny, konfliktów i walki z umowami międzynarodowymi. Był zaangażowany w poprawę życia cywilnego, aktywności obywatelskiej, konstrukcji. Tak więc, w annałach nie wspominając o budowie mostu na Dnieprze, ufortyfikowanego miasta Ładoga i Nowogrodu Wielkiego, tworzenie wielu świątyń.

Udział Rosji w tym czasie wziął wiele katastrof, książę nie mógł z nimi walczyć. Te katastroficzne wydarzenia i zjawiska są:

• trzęsienie ziemi;
• susza;
• powodzie (często w Nowogrodzie);
• pożary (szczególnie niszczący ogień pojawił się w Kijowie w 1124, która trwała dwa dni, i zabił całą Podil i część Górnego Miasta);
• inwazja szarańczy (na południu).

Organizować życie ludzi, książę został zaktualizowany „rosyjskiej” Prawdzie. Po dodatków, został przemianowany na „Karcie Vladimira Monomaha”. Zawierał on elementy na kredyt gotówkowy, który ustanawia wspólne odsetek od długu. To pozwoliło zwykłych ludzi (ryadovicham, śmierdzi, zakup), aby nie stać się zagrożeniem dla niewolników dla długu. Jednocześnie, dokument bronił bojarzy, kupcy, wojownicy, lichwiarzy, księża z powstań ludowych.

Pomimo pragnienie jedności, polityka wewnętrzna Vladimira Monomaha nie wiąże zniszczenie określonej kolejności. Przez wieki wrażenie, że książę powinien łączyć w swoich rękach jak najwięcej ziemi dla siebie i swoich dzieci.

Instrukcje dla dzieci

Vladimir Monomakh, który nie ogranicza się do polityki wewnętrznej walki tylko kłótnie, reprezentowana w działaniach literackich. Jedna z prac, które uwielbiony książę, był jego „Instrukcje dla dzieci”. Jest to wyraźny przykład jego inteligencji, erudycji, umiejętności pobożności. W nim, on wzywa swoje dzieci do życia w pokoju. On daje im swoje instrukcje.

Wytyczne Vladimira Monomaha:

• przede wszystkim, aby wielbić Boga;
• w wojnie polegać tylko na sobie, nie na gubernatora;
• nie leń;
• Kocham swoje żony, ale nie pozwól im mieć władzę nad wami;
• Należy stosować się do sprawiedliwości;
• szacunek ludzi – osób starszych, jak i młodych ojców ludzi jak braci;
• czytaj ambasadorów oraz gości prezentów lub traktuje, jak będą ci powiedzieć o świecie;
• nie zapomnij o swoją wiedzę i uczyć się nowych rzeczy.

Sama praca jest badana przez współczesnych jako wybitny zabytek literatury. Również stosuje się go jako historyczny dokument, który pozwala zrozumieć specyfikę rosyjskiego życia średniowiecznego, jego sposób życia, wartości moralnych. Zapoznanie z produktem pozwoli studenci i uczniowie, aby poradzić sobie z zadaniem: „Daj opis polityki Vladimira Monomaha”.

Ostatnia ścieżka

Książę mieszkał w '74. Jego ostatnie dni na Ziemi były związane ze sprawami państwa. Jechał w jego rodzinnej Pereyaslavl, gdzie zamierza się obserwować zakończenie budowy kościoła Borys i Gleb.

Po jego śmierci jego ciało zostało przewiezione do Kijowa i szczątki w Sophia katedrze św obok ojca. Kronikarz mówi nam, że wszyscy ludzie płakali dla niego, ponieważ wierzył, jego „bratolyubtsem, nischelyubtsem i rodzaju cierpiącego na ziemi rosyjskiej.”

Legenda o Czapka Monomacha

Jeśli zapytasz: „Daj odpowiedź polityki Vladimira Monomaha”, warto wspomnieć ciekawą legendę. Polega ona na tym, że kiedy książę Kijowa udał się do Bizancjum, cesarz wysłał go do symboli władzy (regaliów). Ambasadorzy dał mu prezent, który składał się z różnych metali szlachetnych i obiektów sakralnych:

• Drewniany krzyż z ukrzyżowanie cząstki na które Christ został zabity;
• filiżanka Karneol, którego właścicielem był wówczas cesarz August Cezar;
• Złote barmani (Ramiona) ozdobione kamieniami szlachetnymi;
• Łańcuch Arabskim złotem
• korona królewska.

Stał się znany jako koronie Czapka Monomacha. Ona została koronowana na tronie królów do naśladowania Petra Velikogo. Nowoczesne eksperci odkryli różnicę w tej legendy, ponieważ korona składa się z części, które sięgają do 14 wieku.

Jednak legenda dowodzi, że Rosja była uważana za następcę Konstantynopola (Konstantynopol). Aby obalić takie wnioski nie zostały jeszcze rozwiązane, po części ze względu na mądrej polityki Władimira Vsevolodovich.