Szybkość reakcji cechy. Jaka jest szybkość reakcji?

W fizjologii patologicznej uważana jest dynamika wskaźników w dziedzinie morfologii, biochemii i funkcjonalności ludzkiego ciała. Wszystkie mogą zmieniać się w zależności od jakości środowiska. W normalnych warunkach system biologiczny doskonale dostosowuje się do praktycznie każdego stanu, co oznacza jego pełną żywotność.

Optymizm pracy systemu biologicznego typu oznacza maksymalną wydajność funkcji ochronnych przy minimalnych kosztach energii. Stan ciała zawsze można określić, opierając się na takim aspekcie, jak szybkość reakcji.

Różnica między szybkością reakcji a patologią

Możliwym zakresem zmienności cech genetycznych, które zależą bezpośrednio od środowiska, jest stopa odpowiedzi. Patologia jest uważana za stan niedostateczny lub nadmierny stopień odpowiedzi na poziomie biologicznym. Szybkość reakcji może się różnić.

Trudność w określeniu tych pojęć to częsta zmienność wskaźników funkcjonalnych i metabolicznych – zależy od kondycji fizycznej osoby. Należy zauważyć, że podczas rozwoju procesu patologicznego zawsze występują reakcje na uszkodzenie i ochronę. Są przypadki, gdy te znaki są inkarnowane ze sobą.

Każdy wie, że zdrowie nazywa się stanem dobrego samopoczucia fizycznego, psychologicznego i finansowego, a nie tylko braku choroby lub zewnętrznej wady. Wiele testów i inokulacji umożliwia dokładną ocenę stanu ciała ludzkiego. Częstość reakcji jest ważną częścią diagnozy.

Jaki jest cel testu Pirke'a (reakcja Mantouxa)

Wszystkie dzieci są "przyciskiem" tuż po pierwszym roku życia, a następnie wszyscy przechodzą tę procedurę w szkole. Próbka jest pobierana w celu sprawdzenia ludzkiego ciała pod kątem obecności brodawki guzkowej. Reakcja Mantoux'a zależy od wielkości zapalenia w miejscu wstrzyknięcia. Na skórze bezpośrednio po badaniu można zauważyć lekkie podrażnienie – jest to swoista reakcja na zastrzyk tuberkuliny. Ten proces jest spowodowany działaniem ochronnym limfocytów T – są to cząstki krwi odpowiedzialne za odporność na poziomie komórkowym. Istotą testu jest to, że wprowadzone mikroorganizmy są magnesem dla użytecznych mikroorganizmów, przenosząc je w bliższy dystans do skóry. Najczęstszą reakcją na tuberkulinę są limfocyty, "znane" ze składnikiem szczepionki przeciwko gruźlicy. Jeśli w organizmie znajduje się kozik, reakcja będzie intensywna. Odpowiednio, w tym przypadku test ma pozytywny wynik.

Dokładność testu

Zapalenie od wprowadzenia tuberkuliny jest uważane za rodzaj procesu alergicznego. Warto zauważyć, że pozytywny wynik badania nie jest dowodem na obecność choroby – zaleca się przeprowadzenie bardziej szczegółowych badań, na przykład fluorografii i kultury plwociny. Dopiero po otrzymaniu wszystkich niezbędnych danych lekarze mogą zidentyfikować dokładną diagnozę.

Norma reakcji u dzieci i dorosłych w teście Pirki jest znacznie większa. Należy również zauważyć, że starsze pokolenie rzadko przechodzi test na gruźlicę.

Reakcja Mantoux: normalna u dorosłych

Przed wyznaczeniem Pirke specjalista przeprowadza wstępne badanie. Jeśli objawy choroby są zidentyfikowane jako diagnostyka dla dorosłych, procedura ta może być przeprowadzona, ale najczęściej eksperci używają promieniowania rentgenowskiego.

Możliwa jest różnorodna reakcja Mantoux. Normą u dorosłych jest papula, której wielkość nie przekracza 21 mm. Badanie jest wykorzystywane do identyfikacji zarażonych pacjentów, ale nie u pacjentów. Wiadomo, że dorosły może nabyć gruźlicę z trwałością Mantoux, więc skuteczniejszym sposobem na określenie jest fluorografia.

Dziedziczność

Pod wpływem środowiska może zmieniać się kilka czynników. Dla określonego organizmu możliwe jest uzyskanie innej szybkości reakcji objawów, ale nigdy nie wykracza poza normę. Na przykład wysokość, waga i wytrzymałość fizyczna mogą zależeć od diety jakościowej, a kolor królików jest dziedziczony. Innymi słowy, organizmy nie dziedziczą pewnych cech, ale zdolności do wykazania pewnych właściwości w różnych warunkach. Z pokolenia na pokolenie normy reakcji znaku przechodzi.

Zmienność typu modyfikacji

Szeroką odpowiedzią są ilościowe znaki, które są kontrolowane przez poligeny (waga, jakość mleka, pigmentacja skóry). Zakres zmienności może się zmieniać. Wąska szybkość reakcji charakteryzuje inne właściwości i jest bardzo słabo zmodyfikowana (rodzaj krwi lub kolor oczu).

Możliwa reakcja moczu

Głównym czynnikiem patologii jest zmniejszona lub zwiększona kwasowość (pH). Podczas jedzenia właściwego pożywienia obserwuje się normę pożywki dla moczu. W tym przypadku uważa się, że reakcja jest neutralna (pH = 7) lub słabo kwaśna (pH zmienia się od 5 do 7). Wskaźniki te są wykorzystywane do badania dorosłych i dzieci, które jedzą posiłki mieszane. Wszystkie niemowlęta z karmienia piersią mają neutralną lub alkaliczną reakcję. Kwasowość zależy bezpośrednio od żywności. Kiedy można stwierdzić alkaliczną reakcję na spożycie dużej ilości warzyw, sody lub chleba. Zwiększona kwasowość występuje po spożyciu białka i tłuszczów, białego chleba, a także długiej wstrzymaniu się od jedzenia. Istnieje inna reakcja moczu, norma zmienia się również.

Gęstość moczu

Ten punkt ma również duże znaczenie w ankiecie. Osoba uważa się za zdrowa, jeśli wskaźniki wynoszą od 1003 do 1028 jednostek. W tym przypadku dopuszczalna szybkość reakcji wynosi od 1001 do 1040. Zmiany wpływają na prawidłowe odżywianie i korzystanie z wystarczającej ilości wody. Wzrost wskaźników zależy od jedzenia mięsa, siły, wymiotów lub biegunki. Zmniejszenie gęstości może wiązać się z wegetarianizmem.

Znaczenie substancji organicznych w moczu

Te mikroorganizmy są charakterystyczne dla zmienności normy. Ogólna analiza moczu daje lekarzom pełną wiedzę na temat wymaganej ilości substancji organicznych. Najczęściej takie składniki jak:

• Białko;
• Bilirubina;
• Ilość glukozy;
• Urobilin;
• Kwasy kwasów żółciowych (pigmenty);
• Indikan;
• Ciała ketonowe.

Te elementy biologiczne można określić na różne sposoby. Dzisiaj najczęściej stosowane automatyczne analizatory i paski testowe. Pierwszy typ jest w stanie natychmiast wskazać stężenie substancji biologicznych, a druga metoda jest stosowana tylko w celach przesiewowych i daje odpowiedź w postaci "nie ma organicznej struktury w moczu". Normą podczas analizy u zdrowej osoby może być białko (0,03 grama) lub uroblinkogen (6-10 mikromol / dzień). Wszystkie inne substancje wymienione powyżej nie występują w moczu, w przeciwnym razie wskazuje na obecność choroby. Zawsze istnieją wyjątki, na przykład silne obciążenie, hipotermia lub przegrzanie, nadmierne emocje – wszystko to łatwo wywołuje wzrost białka do 3-5 g, ale także wskazuje, że reakcja moczu jest normalna. Wzrost poziomu tego pierwiastka może nadal wynikać z dużej liczby krwinek czerwonych, bakterii lub leukocytów.

Osad w moczu

Po zakończeniu etapu określania właściwości fizycznych materiału i obecności substancji organicznych w nim, ciecz jest przetwarzana w specjalnej wirówce. Powstały osad testuje się w laboratorium pod mikroskopem. Taki proces pomaga określić dokładną ilość następujących substancji biologicznych: leukocyty, krwinek czerwony, cylindry, nabłonek, kryształy soli, śluz, bakterie.

Informacje o substancjach organicznych w osadach moczu

Ogólna analiza daje pełny obraz zawartości różnych elementów ciała, z których liczba jest łatwa do określenia obecności choroby.

Leukocyty

Wspólną normą leukocytów u zdrowej osoby jest:

• 0-3 – dla mężczyzn;
• 0-5 – u kobiet.

Jeśli w analizie moczu nastąpi znaczny wzrost tych organicznych elementów, możemy z całą pewnością stwierdzić obecność procesu zapalnego w organizmie człowieka.

Erytrocyty

W przypadku braku choroby, pierwiastki nie są obserwowane w powstałym osadzie lub są komórki komórek. Warto zauważyć, że istnieją patologiczne i fizjologiczne przyczyny tych substancji. Pierwsza opcja jest związana z chorobą układu moczowo-płciowego. Przyczynami fizjologicznymi są: nadmierne wysiłki fizyczne; Stan długotrwały; Odbiór środków sulfanilamidnyh lub preparatów typu przeciwzakrzepowego. Takie warianty oznaczają fluktuacje w normie i nie zawsze wskazują na występowanie chorób.

Cylindry

Substancje te są następujące:

• Hialina;
• Granulat;
• Woskowa;
• Nabłonka;
• Leukocyte;
• Erytrocyty.

Wszystkie powyższe pierwiastki, oprócz pierwszego, powinny być nieobecne w osadzie dróg moczowych. Cylindry typu hialinowego mogą występować u zdrowych osób pod wpływem:

• Zimna woda (prysznic, zmywanie, itp.);
• Proces fizyczny;
• Przepięcia;
• Pracuj w wysokiej temperaturze (gorące typy produkcji, gorąca pogoda na ulicy).

W tych przypadkach wykryte substancje nie są uważane za patologie, ale mają naturę zwykłych fluktuacji, w takim przypadku ma zastosowanie również pojęcie "normy reakcji".

Epitelium

Normą w osadach moczu jest znalezienie pojedynczych komórek, zazwyczaj ta ilość jest równa trzem. Wyróżnia się następujące rodzaje substancji biologicznych:

• Płaskie cewki moczowej (kanał moczowo-płciowy);
• Przejściowy, zlokalizowany w nerkach, moczowicach i pęcherza moczowym;
• Nerki.

Wobec braku podstawowych środków higieny kobieta może mieć podwyższony poziom płaskiego nabłonka. Częściej, wzrost liczby komórek wskazuje na obecność patologii. Wystąpienie odmiany nerkowej naskórka może świadczyć o chorobie.

Szlam

Normą śluzu u zdrowych osób jest jej całkowity brak. Wygląd elementu oznacza obecność patologii w narządach układu moczowego.

Bakterie

W osadach moczowych osoby zdrowej normą jest brak bakterii, których pojawienie się jest możliwe tylko w trakcie zakaźnych i zapalnych procesów w układzie rozrodczym.

Sole w analizie

W osadach moczu wyróżnia się następujące odmiany substancji biologicznych: szczawiany, moczanki, fosforany potasu. Wygląd kryształów w analizie może zależeć od zmian w diecie lub od kwasowości pobranego materiału, ilości płynu spożywanego i dużo więcej. Na przykład wiele świeżych pomidorów w żywności prowadzi do pojawienia się szczawianów w moczu. Częste użycie czekolady, wina (czerwonego) i mięsa prowadzi do pojawienia się pokarmów. Niektóre kryształy soli wpadają do osadu tylko w kwaśnym medium i są elementy, które powstają wyłącznie w środowisku alkalicznym. Z tego wynika, że zmiana kwasowości w pożywce moczowej jest punktem wyjścia do krystalizacji soli. Wcześniej były one całkowicie rozpuszczone i nie zostały zidentyfikowane w analizie.

Po przeczytaniu tego materiału można z całą pewnością odpowiedzieć na pytanie o stopień reakcji.