Eleatów szkoła filozofii: podstawowe idee

Filozofia, kognitywistyka, znalazła swoje zasady w okresie starożytności. Podstawowe pojęcia o możliwościach i sposobach ludzkiej wiedzy są tworzone w szkołach starożytnej filozofii greckiej. Rozwój myślenia w swojej historii powinny być znane triadę teza-antyteza-synteza.

Thesis – ostateczne stwierdzenie, charakterystyczne dla tego okresu historycznego.

Antyteza – zaprzeczenie podstawowej zasady, znajdując w nim sprzeczności.

Synteza – rachunek zasady, na podstawie nowego poziomu historycznych form myślenia.

Logika można prześledzić w historii rozwoju myślenia, a także w systemie tworzenia koncepcji, charakterystyczny dla niektórych postaci historycznych, czy to szkoła lub w kierunku zrównoważonego rozwoju świata. Dla okresu historycznego gdy Eleatic utworzonej szkoły filozofii, to cechował pro-materialistycznego podejścia do poznania. Pitagorasa doktryna natury fizycznej pierwszych elementów w pracy było tworzyć własne Elis nauczania.

Eleatów szkoła filozofii: doktryna

W 570 roku pne Grecki filozof Xenophanes zaprzeczył charakterystyczną tej ery polytheistic doktryny Boga i okazały zasadę jedności bytu. Zasada ta została konsekwentnie rozwijane przez jego uczniów, a kierunek wszedł do historii nauki jako Eleatów szkoły filozofii. Brief przedstawiciele nauki można streścić w następujących prac:

• jeden Genesis.
• Wielość nie sprowadza się do pojedynczego iluzoryczne.
• Doświadczenie nie daje rzetelną wiedzę o świecie.

Przedstawiciele doktryny Eliyskih nie można umieścić w określonej tezy. Jest o wiele bogatszy. Wszelkie nauczanie – to żywy proces uczenia się prawdy lub fałszywości zarzutów w świetle dotychczasowych doświadczeń. Po filozoficzne podejście w zrozumieniu natury i społeczeństwa jest wykonany jako pojęcie, staje się sprawą krytycznej analizie i dalszej negacji.

egzegetyka

W związku z tym, istnieje pewien styl interpretacji poglądów, zwany egzegeza. On również, podobnie jak w czasach starożytnych, jest określony w historii, kultury, sposobu myślenia ery podejście badacza autora. Dlatego filozofia i nie może być kanonizowany, gdyż formy myślowe, odzianych w słowach, natychmiast tracą swoją podstawową zasadę negacji. Ta sama doktryna zmienia swoje znaczenie poprzez różne paradygmaty.

Eleatów szkoła filozofii, podstawowe idee, które były różnie interpretowane w okresach historycznych, dowód tego faktu. Ważne stosunek tselessoobraznost paradygmat, w którym parametry pracy, a tam jest bardzo Celem badania tego zjawiska.

Głównymi przedstawicielami szkoły

Przedstawiciele danej szkole filozofii – historyczny myśliciele epoki, zjednoczeni przez wspólną zasadą, a ekstrapolację go merytorycznie ograniczony obszar ludzkiej wiedzy: religii, społeczeństwa i państwa. Niektórzy historycy obejmują szereg przedstawicieli szkoły filozofa Ksenofanesa, inni ograniczają swoje trzy następców. Wszystkie podejścia historyczne są opłacalne. W każdym przypadku podstawą doktryny jedności są formułowane przez Ksenofanesa z Kolofonu, ogłaszając, że jeden – to Bóg rządzi wszechświatem przez jego myśli.

Przedstawiciele Eleatów School of Philosophy: Parmenidesa, Zeno i Melissa, rozwijające zasadę jedności, aby rozwijać się w sferze przyrody, myśli i wiary. Byli następcy Pitagorasa doktryny, a na podstawie krytycznego opracowania tezy podstawowej zasady materialnego świata, sformułowany antytezę wspólnej natury bytu i metafizycznej natury rzeczy. To był punkt wyjścia dla następujących szkół i trendów w rozwoju filozofii. Co to znaczy „pojedynczy charakter”? A co jest główną zawartość każdego z przedstawicieli szkoły?

Abstracts dydaktycznych

Eleatów szkoła filozofii antycznej, dla których kategoria Genesis stał się centralnym pojęciem nauczania tworzą postulat istnienia statyczne i niezmienności. Prawda wiedzy dostępnej dla umysłu, w doświadczeniu utworzonej błędne przekonanie o właściwościach natury – tak uczy Eleatic szkoły filozofii. Parmenides wprowadził pojęcie „Life”, która stała się centralnym w świecie filozoficznej refleksji.

Przepisy utworzone przez Zenona w jego najbardziej legendarnej „Aporia” odkryć zasadę sprzeczności w przypadku uznania wielości i zmienności świata. Melissa, w swoim traktacie o naturze wszystkich poglądów zestawione poprzedników i przyniósł je jako dogmatyczne doktryny zwanej „elleyskogo”.

Parmenides Natury

Parmenides z Elei był szlachetnego urodzenia, jego moralności uznane obywateli, wystarczy powiedzieć, że był ustawodawca w swej polityce. Po raz pierwszy przedstawiciel szkoły Eleatów napisał swoją pracę „na naturze”. Teza materialnego założeniem świata osobliwego do pitagorejczyków, była podstawą krytycznego doktrynie Parmenidesa, a on rozwinął ideę jedności w różnych dziedzinach wiedzy.

Pitagorasa teza o znalezienie jednej zasady w przyrodzie, Parmenides postulował przeciwieństwo bycia i wielość złudnych wyobrażeń o naturze rzeczy. Eleatów szkoła filozofii podsumowano w swoim traktacie.

Oni faktycznie otworzył postulat racjonalnego poznania świata. Zewnętrzna postrzeganie rzeczywistości, zgodnie z jego nauczaniem, nierzetelne, ograniczone jedynie przez indywidualnego doświadczenia człowieka. „Człowiek jest miarą wszystkich” – słynne powiedzenie Parmenidesa. To pokazuje ograniczenia osobistego doświadczenia i niemożności pewnej wiedzy z własnego vopriyatiya.

Zeno

Eleatów szkoła filozofii w nauce Zenon z Elei, została potwierdzona Parmenidesa o niemożności zrozumienia charakteru zmian, ruchu i nieciągłości. Przytacza 40 paradoksów – Nierozpuszczalny w sprzeczności zjawisk naturalnych.

Dziewięć z tych aporii dotychczas są przedmiotem dyskusji i debaty. Zasada dychotomia, która leży u podstaw ruchu w paradoksów „WWW” nie pozwala na bom dogonić żółwia … Te paradoksy były przedmiotem analizy naukami Arystotelesa.

melisa

Współczesny Zenona, uczeń Parmenidesa, grecki filozof rozszerzył koncepcję Będąc na poziomie wszechświata i pierwszy podnieść kwestię jego nieskończoności w czasie i przestrzeni. Istnieją opinie, że osobiście rozmawiał z Heraklita. Ale, w przeciwieństwie do znanego materialistycznej starożytnej Grecji, nie rozpoznał fundamentalną zasadę świata materialnego, zaprzeczył kategorię ruchu i zmiany jako podstawę do powstawania i niszczenia rzeczy materialnych.

„Istota” w jego interpretacji wieczną, zawsze, z których żaden nie powstał i nie zniknie. W swoim traktacie połączeniu widoki poprzednicy, i opuścił świat nauki z eleaci w formie dogmatycznej.

Wyznawcy szkoły Eleatów

Eleatów szkoła filozofii, podstawowe zasady i koncepcje, w których Eleatów doktryny stał się punktem wyjścia, teza dla dalszego rozwoju myśli filozoficznej. Doktryna Parmenidesa na poglądy prezentowane w dialogach Sokratesa, a później stał się podstawą do szkoły sofistyki doktryny. Pomysł oddzielenia Bytu i nicości była podstawą do platońskiej teorii idei. Zeno były przedmiotem wielkiego Arystotelesa bada spójność myśli i impuls do napisania wielotomowego „logiczny”.

Wartość filozofii historie

Eleatów szkoła filozofii greckiej jest istotna dla historii rozwoju myśli filozoficznej, że to był jej pierwszy raz wprowadził przedstawicieli centralnej kategorii filozofii „Genesis”, jak również metod racjonalnego rozumienia tego pojęcia.

Znany jako „ojciec logiki”, starożytnego greckiego filozofa Arystotelesa później nazwie Zeno pierwszy dialektykiem. Dialektyka – nauka o jedności przeciwieństw, w XVIII otrzymał status metodologii wiedzy filozoficznej. To dzięki eleaci były najpierw wywołały pytania o prawdę racjonalnej wiedzy i zawodności opinię na podstawie osobistej oceny i postrzegania doświadczalnej rzeczywistości.

W późniejszym okresie, klasyczne, nauk postawy bycia i myślenia jako podstawowych kategorii filozoficznych stało się powszechną zasadą, na której stało nakreślenia ontologii i epistemologii.

W historii myśli filozoficznej zadawania pytań bardziej istotne z punktu widzenia rozwoju, element wiedzy, zamiast poszukiwania odpowiedzi na pytania. Ponieważ pytanie zawsze zwraca się do granic naszych możliwości, a więc perspektywa racjonalnego poszukiwania.