Wędrówki i osiągnięcia księcia Olega

Bardzo ciekawą postacią historyczną jest rosyjski książę Oleg. Jego data urodzenia jest dla pewnego nieznanego. Kronika mówi, że Rurik, na jego łonie śmierci, mianował księcia Olegem opiekunem nad jego synem Igorem i położył go na księstwo nowogrodzkie. To była właściwa decyzja. Oleg w rzeczywistości zastąpił ojca Igora i wychował go w wykształconym i silnym człowieku.

W tym czasie głównym celem książąt było rozszerzenie terytoriów swej władzy przez pokojowe podbicie lub podbój nowych ziem. Stało się to jednym z głównych celów księcia Olega. Zdecydował się na całkowitą kontrolę nad szlakiem handlowym do Bizancjum, zdobywając księstwo w Kijowie, będące centrum handlu rosyjskiego. W Kijowie w owym czasie rządzili wojewodowie Askold i Dir, którzy arbitralnie przejęli władzę. W roku 882 oddział o siłę mieszaną prowadzony przez księcia Olega wyruszył w kampanię. Wziął z nim Igor.

Jak mówi kronika, gdy armia prowadzona przez księcia Olega zbliżyła się do miasta na łodziach, poprosił Askolda i Dira o spotkanie z nim. Jego drużyna rzekomo zatrzymała się w mieście, przeprowadzając kampanię na południe. Kiedy kijowscy władcy zeszli do rogów, Oleg pokazywał im Igor i powiedział, że nie byli książętami, ani książęta, ale był synem Ruriku. Potem wojownicy z Nowogrodu zdradzili śmiertelnie władców Kijowa. Mieszkańcy miasta nie odważyli się sprzeciwić księciu Olegowi. Ponadto wiele plemion przybrzeżnych dobrowolnie poddało się jego władzy.

W tym czasie Slawowie zostali zaatakowani przez Pechenegów i oddali hołd rządzącym za obronę. Wkrótce kampanie i działania księcia Olega doprowadziły do tego, że południowe granice państwa stały się bezpieczniejsze. W tym samym czasie książę nadal podporządkował swoją władzę innym plemionom słowiańskim, które były bardziej odległe od Dniepru. Często trzeba było działać siłami, ponieważ nie wszyscy chcieli oddać hołd. Jednak w wyniku wielu trudnych kampanii Oleg udało się politycznie zjednoczyć wschodnie Słowie, a faktycznie stworzyć pierwsze państwo rosyjskie. Już na początku X wieku, w czasopismach, często nie znaleziono nazw plemiennych. Dali się do prowincji i miast.

Według kronik, w 907 książę przeprowadził kampanię przeciwko Konstantynopolowi. Jego wojsko wyruszyło na łodzie nie mniej niż dwa tysiące. Kawaleria szła wzdłuż brzegu. Nestor kronikarz mówi, że Bizantyjczycy zamknęli się w mieście, zostawiając otoczenie za kradzież. Opowiada też o okrucieństwie żołnierzy księcia, który torturował miejscową ludność i utopił ludzi żyjących w morzu.

W rezultacie Bizantyjczycy poprosili o pokój i zgodzili się oddać hołd, co stanowiło 12 hrywien dla jednej osoby w srebrze. Po tym podpisano traktat pokojowy, który był dość znajomy nawet według dzisiejszych standardów. Według niego kupcy rosyjscy otrzymali przywileje i mogli sprzedawać bezcłowy. Ciekawostką jest to, że w służbie bizantyjskich cesarzy, wtedy było wielu Rusichów. Prezniki i kapłani wyjechali do Rosji z Bizancjum, co doprowadziło do wzrostu chrześcijan.

Oleg zmarł w 912 roku. Według legendy, książę przewidziano, że jego ukochany koń przyniesie mu śmierć. Oleg był przesądną osobą i nie usiadł razem z nim, chociaż bardzo go lubił. Jednak wiele lat później, pamiętając o jego koniu, poszedł zobaczyć jego szczątki. W rezultacie książę zmarł na ukąszenie węża, które wylazło z czaszki zwierzęcia.