Rozwój psychologii jest ze względu na zmiany w społeczeństwie i nauce

Po raz pierwszy nawet Sokrates zwrócił uwagę na rozróżnienie pomiędzy ciałem i duszą. Zdefiniował duszę jako rozumu, który jest początkiem boskości. To było w czasach starożytnych, zaczyna rozwój psychologii. Sokrates bronił idei nieśmiertelności duszy. Tak więc po raz pierwszy nastąpił ruch w kierunku idealistycznym zrozumienia istoty. Najwyższy rozwój zrozumienia osiągniętego z Platona. On stworzył doktrynę „idei”, które są niezmienne, wieczne, które nie mają pochodzenie i nie jest prowadzona w dowolnej substancji. Materia, w przeciwieństwie do nich – to nic, nicość, która w połączeniu z każdym pomysłem może stać się rzeczą. Część teorii idealistycznej jest nauka o duszy, która działa jako spoiwo pomiędzy początkiem idei i rzeczy. Dusza – duch świata, rodzi się przed ciałem.

Rozwój psychologii nie zatrzymał. W XVII wieku pojawiły się różne od już istniejącej instalacji metodologicznej – empiryzm. Przedtem zdominowane wiedzy koncentruje się na władzy i tradycji, jest obecnie postrzegana jako inspirującego wątpliwości. Nastąpiły znaczące odkrycia i spostrzeżenia na temat najnowszych zmian w systemie myślenia naukowego. Psychologia w perspektywie historycznej ścieżce rozwoju uznano nauką o duszy, świadomości, psychiki, zachowań. Z każdym z tych terminów jest związany i zawartość merytoryczna i konfrontacji przeciwstawnych poglądów. Ale mimo to pozostał ogólnego punktu widzenia, ogólne myśli na skrzyżowaniu, gdzie pojawiają się nowe różne pomysły. Okresy psychologii rozwojowej często wyróżniał się w tych dniach, kiedy w społeczeństwie istnieją jakiekolwiek istotne zmiany lub związane dyscypliny – filozofia, medycyna – pojawiły się nowe umiejętności, które dają punkt odniesienia, aby zmienić istniejące wcześniej widoki. Na przykład, w średniowieczu, nowe koncepcje psychologiczne spowodowane były wielkim triumfem mechaniki i matematyki. Pierwsza koncepcja psychologiczna, stworzony z matematyki i mechaniki, należał do Kartezjusza. Uważał ciało jako automatyczny system, który działa mechanicznie. Rozwój psychologii w innym kierunku kontynuował bekon, który chciał, aby wyczyścić umysł człowieka od przesądów i zabobonów, że zasłania. Że jest słynne powiedzenie: „Wiedza – siła” Naukowiec wezwał do badania eksperymentalnego na świecie, wiodącą rolę w rozwiązaniu tego problemu biorąc swój eksperyment, a nie kontemplacji i obserwacji. Człowiek przejmuje władzę nad naturą, sprytnie zapytał ją i ciągnie jej tajemnice z pomocą specjalnie wymyślone narzędzi.

Rozwój psychologii w XVII wieku objawia się następującymi osiągnięciami naukowymi:

– żywego organizmu jako systemu mechanicznego, w którym nie ma miejsca jakieś ukryte zalety i serce;

– nauka o świadomości jako właściwe dla poszczególnych pojemności z wykorzystaniem nadzoru krajowego w celu uzyskania najbardziej poprawną wiedzę na temat swoich stanów psychicznych;

– w teoria afektów jako regulator zachowania przewidzianej w organizmie, który wysłał człowieka na fakt, że jest przydatny dla niego i schował od tego, co jest złe;

– nauka relacji między fizjologicznej i psychicznym.

psychologia rozwojowa zwłaszcza w XIX i XX wiek oznaczony przez pojawienie się nowych trendów: psychoanaliza, behawioryzm, psychologia humanistyczna. Gwałtowny rozwój społeczeństwa i nauki, a także w średniowieczu i w starożytności, zepchnięte na pojawienie wygląda różni się od istniejących wcześniej. W tym okresie wyróżniać i ostatecznie tworzą różne gałęzie psychologicznej nauki.