Odwilż: kluczową ery radzieckiej historii

Odwilż związane przede wszystkim z XX Zjazdu KPZR, który był początkiem nowego etapu w życiu państwa radzieckiego. To właśnie na tym kongresie w lutym 1954 roku został przeczytać raport nowej głowy państwa, którego główną tezą był Detronizacja kultu osobowości Stalina, jak również różnorodność sposobów osiągnięcia socjalizmu.

Odwilż: krótko

Trudnych działań czasy komunizmu wojennego, później kolektywizacji uprzemysłowienie masowe represje przedstawiają próby (np prześladowaniu lekarzy) zostały skazany. Alternatywnie, zaproponowano pokojowego współistnienia państw o różnych systemach społecznych i odrzucenie represyjnych środków w budowę socjalizmu. Ponadto, przebieg został ustalony w celu osłabienia kontroli państwa nad ideologicznym życiu społecznym. Jedną z głównych cech państwa totalitarnego jest tak sztywny i powszechne uczestnictwo we wszystkich sferach życia publicznego – kulturalnych, społecznych, politycznych i ekonomicznych. Taki system jest początkowo przynosi jej własnych obywateli niezbędne wartości i widokiem na świat. W związku z tym, według niektórych naukowców odwilży Chruszczowa położyć kres totalitaryzmu w ZSRR, zastępując system relacji między władzami i społeczeństwem autorytarnym. Od połowy lat 50. rozpoczyna masową rehabilitację więźniów w procesach epoki stalinowskiej, wielu więźniów politycznych, którzy żyli do tej pory, został zwolniony. Stworzyliśmy specjalną komisję rozpatrywanie przypadków niewinnych więźniów. Co więcej, całe narody zostały zrehabilitowany. Więc odwilż pozwolono mu wrócić do domu krymskich Tatarów i kaukaskich grup etnicznych, deportowanych w czasie II wojny światowej, silnej woli decyzji Stalina. Zwolniony do ojczyzny były wiele japońskich i niemieckich jeńców wojennych, które okazały się po sowieckiej niewoli. Ich liczbę szacuje się na dziesiątki tysięcy. Odwilż wyzwalane wielkoskalowych procesów społecznych. Bezpośrednią konsekwencją osłabienia cenzury było wyzwolenie z kajdan sektorze kultury oraz potrzebę śpiewać chwałę obecnego reżimu. 50-60-tych mają rosnąć w literaturze radzieckiej i kina. Jednak te procesy są uruchamiane, a pierwszy znaczący sprzeciw wobec rządu radzieckiego. Krytyka, która rozpoczęła się w łagodnej formie w dziełach literackich pisarzy i poetów, stała się przedmiotem publicznej dyskusji już w latach 60-tych, tworząc warstwę pro-opozycji „z lat sześćdziesiątych.”

Międzynarodowy odprężenie

W tym okresie, i łagodzenie w polityce zagranicznej ZSRR, jeden z głównych inicjatorów którego był także N. S. Hruschev. Odwilż pogodzić radzieckie kierownictwo z Yugoslaviey Tito. Ostatni długi czas, jest w Unii pod Stalinem, jako apostata jeśli nie faszystowskie zausznik ledwo za to, że na własną rękę, bez instrukcji z Moskwy, na czele z ich stanu i poszedł własna droga do socjalizmu. Jednocześnie jest spotkanie z Chruszczowem przez niektórych zachodnich przywódców.

The Dark Side of odwilży

Ale stosunki z Chinami zaczynają się pogarszać. Samorząd Mao Zedong nie przyjął krytykę reżimu stalinowskiego i uznane za odstępstwo Chruszczow zmiękczania i słabości Zachodu. I sowiecka polityka zagraniczna ocieplenia w kierunku zachodnim nie trwa długo. W 1956 roku, podczas „węgierskiej Wiosny” KPZR pokazuje, że nie ma zamiaru pozwolić Europę Wschodnią od orbitę swoich wpływów, utopił we krwi lokalnego powstania. Tłumione przemówienia w Polsce i NRD. Na początku lat 60-tych pogorszeniem stosunków ze Stanami Zjednoczonymi dosłownie stawia świat na progu III wojny światowej. Aw polityce wewnętrznej szybko stają się widoczne odwilż granicznej. Sztywność epoki stalinowskiej nigdy nie powróci, ale aresztowania krytyków reżimu, wykluczenie, degradacji i innych takich środków są dość praktykowane.