Zróżnicowane podejście do nauczania dzieci w wieku przedszkolnym i młodzieży szkolnej: istota, cel, zadania, organizacja, wdrożenie, wykorzystanie. Zróżnicowane podejście do nauki to …

Obecnie istnieją oznaki rozbieżności w poziomie wykształcenia znacznej części absolwentów szkół i rosnących wymagań w zakresie przygotowywania pracowników we wspólnych zawodach. Przyspieszenie tempa i poprawa jakości pracy, stała redukcja prostych specjalizacji w produkcji, przejście firm na inne obszary działalności gospodarczej powoduje wiele trudności w dostosowaniu młodzieży. W trakcie uczenia się uczniów w tej chwili nauczyciele nie wykorzystują wszystkich dostępnych rezerw na poprawę pracy edukacyjnej i wychowawczej. W tym kontekście istniejące trudności w adaptacji społecznej absolwentów mają tendencję wzrostową. W celu radykalnego rozwiązania pojawiających się trudności konieczne jest podniesienie indywidualnego i zróżnicowanego podejścia do szkolenia do poziomu jakościowego nowego.

Treść nowych zasad

Pojęcie "podejścia indywidualnego" zakłada dydaktyczne metody kształcenia i szkolenia. Uważa się go za jednego z kluczowych ogólnych i specjalnych pedagogiki. Istotą indywidualnego podejścia jest uwzględnienie osobistych cech dzieci w procesie edukacyjnym. Pozwala na aktywne zarządzanie rozwojem zdolności fizycznych i umysłowych. W ramach indywidualnego podejścia studenci są w pełni badani. Na podstawie uzyskanych wyników opracowywane są odpowiednie pedagogiczne środki oddziaływania. Metoda ta ma szczególne znaczenie w edukacji szkolnej, ponieważ uczniowie różnią się znacząco poziomem ich akceptowalności. Różnice są spowodowane charakterystycznymi cechami charakterystyk ludzi, temperamentu, itp. Indywidualne podejście obejmuje wszystkie działania mające na celu stworzenie sprzyjających warunków do uczenia się i rozwijania uczniów oraz określone według własnych możliwości. Szczególne zainteresowanie tą metodą spowodowane jest znacznym rozproszeniem zdolności osób w tym samym wieku. Jeśli osobiste cechy charakterystyczne dla niektórych uczniów są ujawniane u innych, wtedy są nazywane typowe. Innymi słowy, te lub te możliwości są charakterystyczne dla określonej grupy.

Istota zróżnicowanego podejścia do szkolenia

Podczas rozwiązywania zagadnień pedagogicznych szczególną uwagę zwracamy na cechy społeczno-psychologiczne grup. Zróżnicowane podejście do nauki jest jedną z metod prowadzenia skoordynowanych działań mających na celu ich rejestrację. W społeczności istnieją pewne grupy, które są stowarzyszeniami nieformalnymi lub strukturalnymi. Są przyznawane przez nauczyciela na podobne cechy osobiste każdego dziecka. Zróżnicowane podejście do nauki jest metodą zajmującą pośrednie położenie między aktywnością czołową a interakcją międzyludzką. Ułatwia to proces pedagogiczny. W warunkach wysokiej klasy zajęcia nie zawsze można określić zawartość i formy interakcji z każdym dzieckiem. Wykorzystanie zróżnicowanego podejścia do nauczania pozwala na opracowanie ich dla określonych grup lub kategorii.

Kluczowe obszary

Nie można zastosować zróżnicowanego podejścia do nauczania dzieci, nie badając relacji międzyludzkich. Ta metoda pozwala wpływać na interakcję jednostki, grupy, grupy i zespołu, dziecka i osoby dorosłej. Wdrażanie zróżnicowanego podejścia do nauki odbywa się na różne sposoby. Szczególnie ważne są formy gier, konkursy, symulacje sytuacji. Wszystkie te działania powinny pomóc w odblokowaniu potencjału każdego dziecka. Skuteczność metody zależy bezpośrednio od kreatywnej atmosfery, od zawartości interakcji, demokratycznego zarządzania w kolektywnym.

System środków

Zróżnicowane podejście do nauczania i wychowania obejmuje wystarczająco dużą liczbę działań pedagogicznych. Metoda ta jest zbiorem środków mających na celu badanie, rejestrowanie i rozwijanie typologicznych cech. Zadania podejścia różnicowego w szkoleniu obejmują:

1. Osiągnięcie obowiązkowych wyników przez każde dziecko w zależności od jego rzeczywistych możliwości.
2. Perfekcja twórczego, wartościowego, poznawczego, artystycznego, komunikatywnego potencjału.
3. Postrzeganie wiedzy zgodnie z prawdziwymi możliwościami i orientacją do "sfery bliższego rozwoju".

Specyfika badania cech osobowych

Celem podejścia różnicującego w szkoleniach jest określenie i zbadanie możliwości zgodnie ze specjalnymi kryteriami. Istnieje kilka cech, które służą jako ich cechy, według których dziecko jest charakteryzowane jako integralna osobowość. Każda wybrana właściwość ma zasadnicze znaczenie dla określenia sukcesu szkolenia. Wśród kryteriów dominują. Jednym z nich jest stopień treningu. Priorytetem tej nieruchomości jest fakt, że poziom jej zainteresowania w działalności kognitywnej będzie zależeć od niej. To kryterium wpływa również na zdolność uczenia się ucznia. Ta metoda badania typowych cech osobistych jest najbardziej zgodna z orientacją aktywności pedagogicznej w nowoczesnych warunkach. Badanie różnic zakłada ustanowienie wskaźników ich definicji. Zgodnie z nimi tworzy się materiały diagnostyczne. Praca testowa jest jedną z skutecznych metod badania stopnia kształcenia, a nauka jest testem szkolnym w celu określenia rozwoju psychicznego. W praktyce te metody są najczęściej używane przez nauczycieli. Kwestionariusz służy do określenia stopnia zainteresowania poznawczego w konkretnym temacie.

Grupy nieruchomości

W praktyce pedagogicznej opracowano pewną klasyfikację cech, pozwalającą uwzględnić doświadczenie i wyniki uzyskane przez specjalistów stosujących zróżnicowane podejście do nauczania. Podział ten odpowiada trzem aspektom działalności:

1. Wykonawczy. Obejmuje właściwości, które odzwierciedlają proces wdrażania planów. Obejmują one w szczególności praktyczną zmianę materiału źródłowego, wykonanie utworów, tworzenie umiejętności, umiejętności, techniki, korelację rzeczywistych działań i wyników uzyskanych w procesie myślenia. Na poziomie fizjologicznym działalność wykonawcza odzwierciedla cechy systemów słuchowych, wzrokowych i motorycznych zaangażowanych w samokontrolę.
2. Zaufanie. Ta strona charakteryzuje się właściwościami, które odzwierciedlają proces asymilacji pytania, gromadzenia i uogólnienia informacji niezbędnych do rozwiązania. Innymi słowy, jest to orientacja w zadaniu, opracowanie planu planowanej działalności, a następnie jej dostosowanie.
3. Moc. Ta strona zawiera właściwości, które odzwierciedlają aktywną aktywność układu nerwowego: uczucia, uczucia, wytrzymałość, zmęczenie, zdolność do wysiłku wolnego. Charakterystyka ta determinuje zasadniczo stopień skuteczności. Jednocześnie aktywacja aktywności zależy od motywacji i jej siły. To z kolei służy nie tylko jako energia, ale także czynnik kierowniczy. Wynika to z faktu, że zawiera właściwości, które są istotne dla docelowego składnika działalności.

Analiza

Zastosowanie zróżnicowanego podejścia do nauczania dzieci w wieku młodszym, cechy osobiste można określić poprzez kompleksową ocenę. Jest to odzwierciedlenie specyfiki działań w trzech obszarach analizy. W rezultacie powstają trzy grupy, w których:

1. Wszystkie trzy strony są zachowane w pewnym stopniu.
2. Naruszono 1 lub 2 składniki działalności.
3. Wszystkie trzy składniki aktywności nie są utworzone.

Zróżnicowane podejście w nauczaniu dzieci w wieku szkolnym obejmuje alokację typologicznych grup czasowych. Z kolei są podzielone na podgrupy. W literaturze psychologicznej i edukacyjnej wyróżnia się następujące kategorie:

1. Grupa z wysokim stopniem wyszkolenia. Zawiera podgrupy o stałym zainteresowaniu poznawczym w tym konkretnym temacie lub innych dyscyplinach.
2. Grupa o średnim poziomie wykształcenia. Zawiera podobne podkategorie.
3. Grupa o niskim stopniu wyszkolenia, niestabilny interes w tym lub innych przedmiotach.

Zalecenia specjalistów

Zróżnicowane podejście do szkolenia przedszkolaków pozwala pogłębiać, usystematyzować i uogólniać umiejętności i wiedzę. Ma na celu stymulowanie rozwoju samooceny poznawczej dziecka. Ponadto sposób pomaga wyrównywać umiejętności i wiedzę. Zróżnicowane podejście do nauczania dzieci w wieku przedszkolnym jest szczególnie skuteczne podczas studiowania nowego materiału, sprawdzania i ustalania przeszłości, a także podczas przygotowywania pracy domowej. Niezależna aktywność w zespole iw domu – dwa powiązane ze sobą elementy, uzupełniające się wzajemnie. Podczas redagowania zadań domowych należy planować zadania o różnym stopniu złożoności i różnych rozmiarach. W tym przypadku należy wziąć pod uwagę rzeczywiste możliwości i interesy dzieci. Aby ułatwić pracę zarówno nauczycielowi, jak i uczniom, zaleca się zebranie zbioru z zróżnicowanymi zadaniami. Pytania powinny być podzielone na sekcje. W każdym z nich znajdują się zadania poziomu zaawansowanego i podstawowego. Ten ostatni zawiera pytania dotyczące dzieci z niskim i średnim poziomem kształcenia, pierwsze, odpowiednio, dla silnych studentów. Zadania poziomu podstawowego powinny być oddzielone od siebie. Dla dzieci z niskim poziomem kształcenia powinny być napisane kursywą, ze średnią czcionką zwykłą. Zaleca się przedstawianie pytań o różnym stopniu zainteresowania poznawczego różnymi ikonami.

Organizacja zróżnicowanego podejścia do szkoleń

Jako jeden z najważniejszych warunków prawidłowej realizacji procesu pedagogicznego jest wybór racjonalnego zestawu metod i metod edukacyjnych. Warto również ocenić jakość zdobytej wiedzy, jej zoptymalizowanie, biorąc pod uwagę cechy wieku, poziom szkolenia, tworzenie ogólnych umiejętności w ramach zadań edukacyjnych i edukacyjnych, które mają być rozwiązane. Zgodnie z tymi czynnikami zapewnia się zrównoważoną mieszankę nowych i tradycyjnych metod pedagogicznych z wprowadzeniem innowacyjnych technologii. Jednocześnie prowadzona jest optymalizacja stosowania zadań i sytuacji problemowych, reprodukcyjnych, wyjaśniających, ilustrujących, heurystycznych, częściowych poszukiwań, metod badawczych, pracy grupowej i aktywności w parach oraz środków technicznych. Kontrola i korygowanie umiejętności i wiedzy odbywa się w ramach systemów o różnych poziomach oceny. Zawiera dyktando i zadania dotyczące przedmiotu, testy i zadania szkoleniowe, indywidualne karty z pytaniami, domowe i niezależne prace szkoleniowe i kontrolujące naturę. Jako kryterium skutecznej działalności jest jakość przygotowania każdego dziecka, a nie formalne zastosowanie jakiejkolwiek metody, metody lub środków pedagogicznych.

Technologia

Stosując zróżnicowane podejście do nauczania w szkole podstawowej, należy wziąć pod uwagę, że każde dziecko rozwija się na swój sposób. W tej kwestii klasa jest w tyle, doskonała i dobra. Wskazane jest utworzenie zróżnicowania poziomu na pewnych etapach lekcji. Aby to zrobić, możesz mentalnie dzielić klasę na kilka typologicznych grup czasowych. Proces edukacyjny w tym przypadku zostanie zbudowany w oparciu o rzeczywiste możliwości każdego z nich. Zróżnicowane podejście do edukacji uczniów pomaga przenieść dziecko z słabszej grupy do silniejszej. Pod tym względem proces edukacyjny nakreśla dwa kluczowe obszary. Pierwsze dotyczy alokacji typologicznych grup czasowych, druga – opracowanie i wdrożenie technik i metod, które spełniają każdą kategorię. W procesie rozwiązywania pierwszego zadania zaleca się rozpoczęcie treningu dzieci. Jest to określone przez pisemne prace weryfikacyjne obejmujące wszystkie elementy treści przedmiotowej edukacji i wymagające wykorzystania wiedzy zdobytej na różnych poziomach autonomii. Znajomość postępów w innych dyscyplinach jest prowadzona i dziennik zajęć. Wskazane jest również uzyskanie opinii na temat zbiorowych i indywidualnych uczniów innych nauczycieli. Rozmowa z rodzicami jest również ważna w celu identyfikacji osobistych cech dziecka. Rozumieć uczniów może również z powodu obecności lub braku zainteresowania poznawczego w danym temacie. Jeśli nie ma go lub dziecko często traci na zajęciach i ma niewielką wiedzę, odnosi się do laguny grupy typologicznej. Uczniowie powinni być zaangażowani w indywidualną pracę grupową, angażują się w lekcje otwarte i zajęcia pozalekcyjne, przyczyniając się do rozwoju ich zaufania.

Rozwój i realizacja przyjęć

Drugie zadanie stosowania podejścia zróżnicowanego najlepiej rozwiązuje się w ramach odrębnej i zbiorowej formy planowania działań edukacyjnych. Jako jedną ze sposobów weryfikacji można użyć stopnia złożoności zadań. O tym można ocenić za pomocą kilku wskaźników. Na przykład trudne lub kreatywne zadania w sensie obiektywnym dla studentów są trudniejsze od tych, które dotyczą rozrodczości. Wartość zawiera również wiele linków w procesie rozumowania od początkowych danych do odpowiedzi. Im większa liczba, tym trudniejsze zadanie. Dla dzieci objętych laguną, pytania powinny być dość proste. Ich treść powinna być przygotowana z uwzględnieniem obowiązkowej normy (minimum) dla danego tematu. Nie zapominaj o szerokości transferu umiejętności i wiedzy. W tym zakresie najtrudniejsze są zadania, w których uczniowie wykorzystują materiał do kilku dyscyplin. W tym przypadku jest tworzona komunikacja międzyosobnicza.

Wskaźniki trudności

Kryteria do określania stopnia trudności zadań obejmują:

1. Problem. Jak wspomniano powyżej, zadania reprodukcyjne są łatwiejsze niż kreatywne.
2. Odległość od danych źródłowych do odpowiedzi na pytanie. Im więcej linków w rozumowaniu, to trudniejsze zadanie.
3. Liczba efektów lub powodów, które należy ustalić. Im bardziej trzeba je znaleźć, tym trudniejsze zadanie.
4. Liczba wykorzystywanych źródeł. Im więcej, to trudniejsze zadanie.

Inne metody

W praktyce zaleca się stosować metodę różnicowania pomocy od nauczyciela w trakcie wykonywania tego samego zadania. Metoda ta zakłada, że słaby dziecko otrzymuje szczegółowe instrukcje w porównaniu z tymi, które są silniejsze. Jednocześnie dzieci osiągających rozwiązać problem bez pomocy nauczyciela. Zbierają własnych źródeł i ustalić logiczny łańcuch zadania. Dla grupy środkowej opracowali plan modelu. Dla słabych studenci powinni przygotować karty z pytaniami, ułożone zgodnie z heurystycznego dyskusji logiki. Wszystkie argumenty w tej sprawie powinna być wyraźnie skierowana od pierwszego do ostatniego etapu. Jako inny sposób opowiada zróżnicowanej studentów rachunkowości. To może objawiać się w formułowaniu poszczególnych zadań twórczych. Na przykład, nauczyciel nakazuje pewną dzieci przygotowanie krótkich prezentacji. Informacje w tym samym czasie powinni wybrać własną rękę z literatury wtórnej. Ponadto nauczyciel może dać zadanie zrobić quiz, krzyżówka, wymyślić kontynuacja scenariusza filmowego lub komentarza. W tym przypadku ważne jest, aby rozpowszechniać pracę między uczniów, biorąc pod uwagę ich rzeczywistych możliwości i zastosowanie zróżnicowanego podejścia do treningu. Jest to szczególnie ważne, gdy mamy do czynienia z maruderów. Nauczyciel powinien zaplanować, aby pomóc poprawne, że przyczynia się do rozwoju każdego dziecka.