574 Shares 6112 views

Właściciel – kto to jest? Kto jest dziki właściciel?

Studiując historię Europy i Rosji, często spotykają się z taką koncepcją, jako ziemianina. Pomijanie głuchy na słowa, czasami nie myśleć o jego znaczeniu. Warto wiedzieć właściciela – kto co zrobił. To nie ta klasa szlachetność?

Właściciel ziemski w Rosji – kto to jest?

Słowo ma dość głębokie korzenie i wywodzi się od starożytnego rosyjskiego „miejsce”, które zostało wydane przez służbę przydziału gruntów. Początkowo, nie odziedziczył minął, zaczął dopiero w 17 wieku. To wtedy wyróżniony specjalną warstwę społeczeństwa. Tak więc, właściciel – szlachcic, kto jest właścicielem gruntu, jest to własność, jak również o majątek. Ta warstwa społeczna społeczeństwa był wystarczająco duży i pokrywa całkowicie różnych ludzi, począwszy od właścicieli małych w prowincji bogatej szlachty w wielkich miastach, zwłaszcza w stolicy.

Gen. szlachcic w wieku 18-19

W tym czasie właściciel – człowiek, który należał do wojskowego klasy, szlachty. Żyli w miastach wojewódzkich oraz w stolicy. Przez wieki, mężczyzn wojennych, nawet po uwzględnieniu Peter 3 nie służą w wojsku, nadal palić swoich synów, wciąż trzymała w Gwardii.

Nieruchomości i dwory w małej i średniej szlachty głównie zbudowany z drewna, znacznie mniej z kamienia. Genesis był bardzo prosty. Życie było ciche i dość nudny, za wyjątkiem rzadkich wizyt u sąsiadów i kilku imprez rozrywkowych.

Zupełnie inaczej było w stolicy, gdzie mieszkali bogaci szlachcice. Katarzyna właściciel – człowiek substancji, ambitny. Byli to ludzie, którzy mają tendencję do zajmowania wysokich stanowisk, spędzać czas na bale i entuzjastycznych intryg pałacowych. Ogromne kamienne dwory, należał kiedyś do nich, wciąż stoją.

dziki ziemianin

Pod ten zwrot nie jest przeznaczona dla jednej klasy, to jest po prostu wyrazem, który w pewnym stopniu stał się powszechnie znany po opublikowaniu baśni, ME Saltykov-Szczedrina. Zajmuje się dość głupich i krótkowzrocznych właścicieli.

Cierpi z powodu lenistwa i nudy, nagle doszedł do wniosku, że pojawiło się w świecie zbyt wielu chłopów i zaczął skarżyć się na niego do Boga. W rezultacie, postanowił pozbyć się irytujące do niego. W opowieści, bajki „Dzikie właściciel” w końcu główny bohater zostaje sam. Jednak długo oczekiwany spokój i brak zwykłych ludzi nie zmienia w ogóle, co chciał. To nie było w jego domu normalny posiłek, nie było nikogo, kto by się nim opiekować, które stopniowo doprowadziły go do całkowitej degradacji.

Alegoryczny obraz właściciela – krytyka wszelkiego ładu społecznego czasu, pokazując ostre problem wyzyskiwacza i wyzyskiwanych.