Komunistyczna Partia Chin: Datą bazową, liderów, cele

Największą organizacją polityczną na świecie, rządząca w kraju, założony w 1921 roku po pokonaniu Kuomintangu (Partii Chin Ludowych) i koniec wojny domowej w Chinach. Jest KPCh – Komunistyczna Partia Chin. Tylko partia komunistyczna, aż jego rozwiązanie mogłoby być porównywane z liczbą członków KPCh.

tworzenie

Na początku XX wieku, Chiny widział powstanie ruchu rewolucyjnego, szerzyć idee marksizmu-leninizmu pod wpływem Komintern i ogólnej sytuacji w Rosji. Utworzenie Komunistycznej Partii Chin wywołała rewolucję październikową, po którym grupa chińskich intelektualistów, założył nową organizację. Przez jakiś czas musieli pracować w warunkach niezgodnych z prawem. Założyciel i lider Komunistycznej Partii Chin od 1921 do 1927, Chen Dus nawet zorganizował pierwszy zjazd w Szanghaju w lecie 1921 roku.

Ogromną rolę w tworzeniu organizacji, która jest mały okrąg szybko zamienił się w ogromną siłę polityczną, grał drugi z jej lidera – Li Lisan i organizator pierwszych kręgach marksistowskich Li Dazhao. Na pierwszym kongresie Chinach, gdzie program został już sporządzony partii komunistycznej, oświadczył swój cel – do budowy socjalizmu w Chinach. Od tego czasu minęło już osiemnaście kongresy, z których ostatnia miała miejsce w listopadzie 2012 roku.

Okresy Historii Partii

Po pierwsze, z Kuomintangu, Komunistyczna Partia Chin zawarł sojusz przeciw każdego Militarist – pierwszego frontu. Potem, dziesięć lat przed 1937, ona rywalizowali o mocy od KMT. Ale kiedy Chiny cierpiał japońskiej agresji, KPCh była zmuszona pogodzić się z przeciwnikami politycznymi, aby otworzyć drugi przegub z frontu przeciwko Japończykom. Aby zakończyć zwycięstwo nad faszyzmem (wrzesień 1945), wojna trwała.

W 1946 roku, walka przeciwko Kuomintang zaczął znowu aż 1949 nabył wymiary wojny domowej. Komunistyczna Partia Chin pokonał KMT i wynikiem tego zwycięstwa doszedł do władzy w kraju. Chińska Republika Ludowa powstała. Następnie Mao Zedong rozpoczął rewolucję kulturalną. Wszystkie jednostki centralne partii było czasu, by zreorganizować się lub znikają. Aż do 1956 roku Chiny były niejasne. Po śmierci Mao Den Syaopin stopniowo odzyskała prawie wszystkie narządy partii, a tym samym powrócił do organów państwowych pod kontrolą partii ponownie.

sterownica

CCP Karta stanowi najwyższą władzą partii, która jest Krajowy Zjazd Komunistycznej Partii Chin zwoływane raz na pięć lat. Ponadto, istnieją inne kontrole. Ten Komitet Centralny, który biegnie Politbiura dwudziestu pięciu osób (wśród nich siedem – Stały Komitet KC), główny organ administracyjny sekretarza generalnego KC CPC na czele – Sekretariat KC CPC. I wreszcie, Centralna Wojskowa Komisja Komitetu Centralnego KPCh i powiela kontroli chińskiej rady wojskowej.

Rutynowo administruje, monitory, organizuje pracę i inne funkcjonowanie Dyrekcji Generalnej (Urząd Komitetu Centralnego CPC). Ponadto, nie jest Centralna Komisja, która podlega jedynie Kongresu Narodowego w swoich funkcji – dyscyplina kontrola, zwalczanie korupcji i innych poważnych przestępstw w szeregach partii. Są w kraju i Komisji Politycznej-prawnej jako centralnego organu partii polityk prawnych i administracyjnych. Polityczny Wydział Bezpieczeństwa z funkcjami ochrony fizycznej zarządu jest Biuro Bezpieczeństwa Centralny Komunistycznej Partii Chin .

funkcja Kongres

Formalna funkcja na Kongresie dwa: on robi i zatwierdza zmiany, zmiany w statucie partii i wybiera Komitet Centralny Komunistycznej Partii Chin. Ponadto, Komitet Centralny na plenum wybiera Biuro Polityczne, wraz ze Stałym Komitetem i sekretarza generalnego. Jednak prawie wszystkie te decyzje są podejmowane na długo przed Kongresem, gdzie tylko się polityk publicznych, które idą do wdrożenia Komunistycznej Partii Chin i priorytety rozwoju kraju na najbliższe pięć lat.

CCP – nie tylko kluczowym organem władzy politycznej w Chinach. Istnieje Rada Państwa i Ludowej Armii Wyzwolenia. Prawo do głosowania ma deliberative Politycznej Konferencji Konsultacyjnej Ludowej, aw latach 80-tych prowadzonych przez Centralną Komisję ustalono Den Syaopinom, siedziba doradców CPC.

liczba

Komunistyczna Partia Chin edukacji w 1921 roku nie obiecywał jej nowoczesną siłę polityczną, ponieważ organizacja była bardzo mała: tylko dwunastu delegatów wzięło udział w pierwszym kongresie nielegalnej w Szanghaju. Przez 1922, liczba komunistów wzrosła dramatycznie: stają się sto dziewięćdziesiąt dwa. W 1923 roku, gdy CCP ponumerowane czterysta dwadzieścia osób, w ciągu roku – prawie tysiąc. W 1927 roku partia wzrosła do 58 000 członków, a w 1945 roku – został przekroczyła milion. Kiedy upadł opór KMT, partia była niesamowita wzrostu, przez 1957 ponad dziesięć milionów osób dołączyło do CCP, a w 2000 roku ich liczba wzrosła do sześćdziesięciu milionów.

Kolejny zjazd partii w 2002 roku zezwolił na przyjęcie w liczbie przedsiębiorców, co znacznie zwiększyło liczbę pracowników. Ponadto Komitet Centralny został wybrany Chzhan Zhuymin, który jest prezesem korporacji Haier, że w ogóle do tej pory było niespotykane. Tak więc, w CCP przyszedł do milionerów i miliarderów, takich jak Liang Wengen aktywnie uczestniczyły w Kongresie CPC, mimo że zajmował najwyższe milionerów na miejscu w rankingu magazynu Forbes w 2011 roku. Teraz liczba CPC przekracza 85 milionów ludzi.

Konsekwencje rewolucji kulturalnej

W okresie od 1965 do 1976 roku, w Chinach wydarzenia polityczne, tak zwana rewolucja kulturalna i walka spowodowała kryzys w partii komunistycznej, co było winą obu polityk wewnętrznych i zewnętrznych Mao Zedonga.

Jego zwolennicy z pomocą lojalnych jednostek wojskowych i młodzieży studenckiej konsekwentnie niszczone wszystkie organizacje partyjne, oprócz wojska, rozpuszcza Komitet Party, Partia Robotnicza zostały stłumione, wśród których było wielu aktywnych członków, kandydatów do Biura Politycznego i Komitetu Centralnego KPCh.

reforma

Po śmierci Mao w 1979 roku sam, kraj rozpoczął reformy i rozwoju stosunków zewnętrznych pod kierunkiem Den Syaopina – Sekretarza Generalnego od 1976 do 1981 roku. Cele Komunistycznej Partii Chin zmieniła się dramatycznie, ponieważ nie była poważna potrzeba modernizacji kraju. Reformy przeprowadzone konsekwentnie i powszechnie we wszystkich sferach systemu politycznego i gospodarczego.

Tak więc, mamy określone i celów podróży długodystansowych, które powinny być rozwój kraju. Nowy cel został nazwany ustanowienia socjalizmu z chińskimi cech, co oznacza kontynuację reform i otwarcia na świat zewnętrzny. Wybrany sekretarzem generalnym w 2012 roku Xi Jinping kontynuował tę politykę, potwierdzając wcześniejsze biznesowe dogmat: ożywienie kraju będzie w stanie osiągnąć tylko Komunistyczna Partia Chin.

dominacja polityczna

Architekt reform zaczął Den Syaopin, który sprytnie dołożenia wszelkich starań, aby zachować władzę nad procesami w rękach CCP. Możliwość partii i jej zdolności pozwoliły nawet w obliczu współczesnych Chinach odrzucić drogę demokratyzacji i zachować istniejące fundacje polityczne wcześniej. Z jednej strony, ta decyzja wpłynęła na przykładzie ZSRR, az drugiej – przykłady Tajwanu i Korei Południowej. Monopol partii rządzącej – jest zapewnienie przez wiele lat status quo w systemie chińskiej polityki partyjnej.

Hasło i nowy cel „budowanie socjalizmu z chińskimi cech” pojawił się w związku z koniecznością reform przeprowadzona „z góry”, czyli zmiany w społeczeństwie i społeczne i ekonomiczne, ale następujące sukcesji władzy i zachowanie dominującej roli partii we wszystkich procesach. Słowo „socjalizm” jest kluczem tutaj. Dlatego nazwa Mao miał w Chinach nie będzie dyskryminowany wskroś. To jest teraz, nawiasem mówiąc, brzmi bardziej iz niespotykaną dotąd szacunkiem. PDA moc z powrotem do korzeni.

intraparty frakcja

Tzw „Pekin Komsomołu” – neomaoisty, często pochodzące z najbiedniejszych regionów, będzie dążyć do rozwijania swoich domów z powodu bogatszych prowincjach, takich jak nad morzem. Wierzą, Chiny są liderem w rozwijającym się świecie. Przywódcą tej grupy – były sekretarz generalny Hu Jintao. Jego następcą na stanowisku Sekretarza Generalnego – Xi jest od dawna uważany za zwolennika „Grupy Shanghai”, ale nadal zawarł sojusz z „Pekin”.

Tzw „Shanghai klika” – Szanghaju, KPCh urzędnicy osoby „promowane” Jiang Zemin , a jednocześnie burmistrz Szanghaju, a później otrzymał pocztowy Hu. Po odejściu z nitek wątku władzy w całym kierownictwem CPC pozostały w dłoniach, a jego ludzie byli wszędzie. Jest inna partia elitarna grupa o nazwie „Stara niezadowolony”, którzy sprzeciwiają reform rynkowych.

Xi Jinping

W 2012 roku, Xi Jinping przybył do miejsca Hu Jintao, szefa Partii dziesięciu lat. Nominacja ta jest bardzo długa, „otlozhivalas”: pięć lat do tej pory była nieformalnie zgodzili się, że będzie on przywódcą Komunistycznej Partii Chin. Potem zajął drugie stanowisko – został przewodniczącym rady wojskowej Chin.

Stopniowo behawioralne „orzechy” w partii są dokręcone wszystko mocniej. Na zewnątrz, na przykład, nowe zasady w 2015 zakazujące chińskich komunistów do gry w golfa, jedzą żywność, a nawet ekstrawaganckie uczestniczyć w spotkanie. Zabrania się krytykować partię w jakiejkolwiek formie.

Dokładniej zakazuje

Ponadto, z dniem 1 stycznia 2016 roku członkowie partii byli zabronione dostęp do fitness, pole, i wszelkie inne prywatne kluby. przepisane one prostotę we wszystkich jego formach i ochronę przed ekstrawagancji. Zakazuje naprawdę ostra: partie polityka jakieś nieodpowiedzialne uwagi nie powinno być, zmiana obywatelstwa jest zabronione, trwale jeździć za granicę, też nieformalną komunikację z państw niebędących członkami partii nie wspierających (obejmuje tylko sąsiadów we Wspólnocie kolegów i towarzyszy-in-arms ), usługi seksualne, nie należy go używać, tym bardziej, że nie mają „niewłaściwe” stosunki seksualne też nie powinno być. Tak więc, przewodniczący Komunistycznej Partii Chin jest najwyraźniej dąży do uruchomienia nowego systemu antykorupcyjnego, a także skonsolidować swoją władzę.

Zakaz religii w CCP

Powstrzymanie się od religii stał się problemem wszystkich członków Komunistycznej Partii Chin, w tym byłych urzędników państwowych. działalność religijną obywateli, którzy posiadają lub posiadały żadnego znaczenia dla ważne stanowisko, podlegające kontroli i śledzenia nieuniknioną karę pochodzących z wykluczeniem z szeregów. Według agencji Reuters, nawet dawno zrezygnował urzędników do udziału w czynnościach religijnych zabronione. Chociaż konstytucja chińska orkisz wolność wyznania, Komunistyczna Partia Chin jest ściśle przestrzegając wszystkich pracowników, którzy są zazwyczaj członkowie partii.

Oficjalna gazeta parlamentarny Chin wydał oświadczenie działu organizacyjnego, gdzie jest powiedziane, że dawni urzędnicy są zobowiązani do powstrzymania się od przynależności do religii. Członkowie partii nie może angażować się w związki wyznaniowe, z drugiej strony, są one zobowiązane do aktywnego oprzeć kult zła. Jednakże dopuszczalne jest aktywność podkreśla organ rządowy, który jest skojarzony z wszelkich tradycyjnych obrzędów ludowych, etnicznych, czy to nie jest związane z żadną religią, denominacji. Organizacje religijne w Chińskiej Republice Ludowej, z różnych powodów, które nasiliły się w ostatnich latach, dlatego represje różnych przywódców religijnych dokręcone, odbyła sztywną tłumienie wszelkiego rodzaju spotkań religijnych i działań.