Rodzaje mowy i mowy oratorium

Kto jest mówcą? To ten, którego publiczna mowa ma planowany wpływ na jego słuchaczy. Takie osoby są cenione zarówno w służbie, jak iw przyjaźni. Jednak dobry scenograf niekoniecznie jest dobrym mówcą. Przemówienie domowe jest tylko jednym rodzajem komunikacji publicznej. Następnie rozważymy rodzaje mowy w różnych klasyfikacjach i wymagania dla każdego z tych gatunków. Pomoże nam to odpowiedzieć na pytanie, jaka powinna być mowa oratoryjna.

Rodzaje i funkcje mowy

1. Według liczby uczestników

W zależności od liczby uczestników rozmowy (jednego lub więcej) mowa może być monologiczna i dialogowna. Dialog jest zbudowany według schematu "początkujący – główna część – zakończenie". Repliki uczestników są ze sobą powiązane i przepływają od siebie nawzajem. Ten rodzaj mowy charakteryzuje spontaniczność, ponieważ reakcja rozmówcy nie jest dokładnie znana. W tej fundamentalnej różnicy od monologu. Dialog może służyć do codziennej komunikacji, rozmowy biznesowej itp.

Monolog może być również spontaniczny, a być może nawet przygotowany. Monolog skierowany do opinii publicznej powinien być spójny, zorganizowany. Wymaga to dodatkowych środków nie lingwistycznych, podkreślając znaczenie powyższych i przyciągających uwagę słuchacza (intonacja, gesty, przerwy). Rodzaje mowy (monologicznej) różnią się w zależności od celu: motywacji, informacji lub przekonania.

2. Pod względem kierunku

Typy mowy są rozpoznawane zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Zewnętrzna obejmuje już krótko opisane powyżej typy (dialog i monolog, w tym na piśmie). Mowa wewnętrzna jest przygotowaniem do działania, jest fragmentaryczna i, podobnie jak zewnętrzna mowa dialogowa, sytuacyjna, nie jest przygotowana. Jego osobliwością jest to, że nie ma możliwości nieporozumień ze strony rozmówcy, a nie ma potrzeby używania dodatkowych środków na wzmocnienie tego, co zostało powiedziane.

Jest też punkt widzenia pośredniego – mowa egocentryczna, czyli wystarczająco rozwinięta, adresowana do siebie i nie liczona na reakcję innych. Często można to zaobserwować u dzieci, a nawet dorosłych, jeśli sytuacja wymaga starannego rozważenia.

3. Zgodnie z formularzem

Jest to ustne i pisemne. Jeśli mówimy o mowie oratoryjnej, jesteśmy oczywiście zainteresowani formą ustną.

Charakterystyka i rodzaje mowy oratoryjnej

Mowa jest zewnętrzną mową w postaci monologu, mająca na celu wpływanie na słuchaczy. Aby mowy mogły osiągnąć swój cel, musi być dobrze przygotowana, oparta na wiarygodnych źródłach informacji; Konstruktywnie skonstruowany, zawierający ciężkie argumenty, odwołujący się nie tylko do logiki, ale także do uczucia słuchaczy. Treść mowy powinna być skorelowana z sytuacją. Szczególną rolę odegrały również wspomniane wyżej środki niejęzykowe: jest to właściwe użycie przerw w mowie, intonacjonalnej alokacji znaczących części, sygnałów niewerbalnych: gestu, postawy.

W oratorium rodzaje mowy są związane z jego funkcjami, celami mowy. Tak więc komunikacja publiczna może być:

1. Społeczno-polityczne

To poruszające przemówienie, przemówienia w parlamencie, na wiecach. Mogą być zarówno projektowe, jak i wyjaśniające, opierają się na faktach i, co do zasady, są bezosobowe. Zawierają one słownictwo ekonomiczne i polityczne. Jeśli chodzi o wymowę na wiecu, to jest emocjonalnie zabarwiony, potoczny.

2. akademickim

Są to wykłady, sprawozdania i przemówienia na konferencji. Zwykle są to naukowo zaprojektowane, ale aby uzyskać większy efekt, mogą pojawić się także słownictwo z emocjonalnie. Raporty i raporty powinny być dobrze zorganizowane, a wykłady powinny śledzić ten temat i zwracać uwagę.

3. Sądownictwo

Są to oskarżenia i defekty. Muszą zawierać dane z badań, zeznania świadków, a ich celem jest udowodnienie (a nie) winy oskarżonego.

4. Społeczne i domowe

Są uroczystymi, gratulacyjnymi i rytualnymi przemówieniami, w których opisane są pozytywne cechy "inicjatora uroczystości".

5. Duchowy

Są to kazania i przemówienia na spotkaniach duchowych.

Są to główne typy mowy w oratorium. I choć nie każdy mówca w społeczeństwie może i musi mieć dar elokwencji i / lub specjalnego przygotowania, dla osiągnięcia sukcesu konieczne jest poznanie wymagań, jakie musi spełniać mowa, oraz budowania jej zgodnie z powodzeniem i składem widowni.