Owce górskie: czym oni są?

Jednym z typów "zwierząt-wspinaczy", czyli żyjących wysoko w górach, są owce górskie. Te zręczne i pełne wdzięku artiodactyly są bliskimi krewniakami górskich kóz, a ich krewni to woły piżmowe i tara. Wszyscy należą do rodziny Polaroid, a same owce, biologowie mają siedem różnych gatunków.

Ciekawe jest, że pojęcie "owce górskie" odnosi się do wszystkich 7 gatunków tych zwierząt, a także wyznaczyć jeden z nich – argali. Czym różnią się od udomowionych nas owiec i owiec? Na początek, oczywiście, długość kończyn. Na tle przysiadów, krótkotrwych owiec domowych, górskie owce wyglądają na szczupłe i lekkie, ale jeśli porównamy je z najbliższymi kozłami, wtedy w nodze owce są jednoznacznie stracone. Ponadto, w przeciwieństwie do domowych, owce górskie mają znaczną przewagę w wielkości. Najmniejszym przedstawicielem tych zwierząt jest moufllon. W kłębie osiąga tylko sześćdziesiąt pięć centymetrów. A największym jest argali, górski baranek, osiągający wysokość 120 centymetrów i ważący do dwustu kilogramów. Inna różnica od braci – górskie kozy i owce domowe: dzikie owce nie mają brodę ani zawiesiny kurdyuk.

Największym bogactwem tego zwierzęcia jest rogi. Górski baran z wirującymi rogami jest symbolem ognia i słońca. To jest zwierzę, które reprezentuje znak Baran zodiaku. I jego rogi są naprawdę wybitne. Wszystkie siedem gatunków owiec górskich ma masywne rogi, które skręcają się w spiralę. Ponadto wełna na ciele tych zwierząt jest całkowicie niewyobrażalna – od szarawego do brązowego. Jest to naturalne mimikry. Przy takim zabarwieniu można łatwo ukryć się przed drapieżnymi zwierzętami, łącząc się z górskim krajobrazem. Kolorystyka zarówno u samców jak i samic jest taka sama i można je odróżniać tylko w rozmiarach: owce górskie są często mniejsze i lżejsze niż samce.

Owce górskie są posadzone, jak to już jasne z ich imienia, na obszarach górskich, a wyłącznie na półkuli północnej. Głównymi siedliskami są Altai, Tien Shan, Tybet i Kaukaz, gdzie wszystkie gatunki zwierząt są reprezentowane w całej ich różnorodności. Ale w europejskiej części kontynentu można znaleźć tylko mouflons – znajdują się na Krymie, Alpach, górach Hiszpanii i Turcji. W Afryce jest tylko jeden gatunek – obsadzony baran, który można znaleźć w górach Atlas na terytorium Tunezji lub Maroka.

Cóż, najważniejsze jest to, że owce górskie są inne – ich inteligencja. W przeciwieństwie do owiec, o bladości, do których odchodzą przysłowia i legendy, ich kuzynki są ostrożnymi zwierzętami i mają bardzo szybką reakcję. Nie są skłonne pomagać członkom ich stada, ale zawsze obserwują ich zachowanie, więc w razie zagrożenia natychmiast opuszczają spotkanie z wrogiem w sposób niezrozumiały. I w tej górze owce są bardzo udane – są naturalnymi wspinaczkami i mogą skakać na skałach o długości do pięciu metrów i wysokości – aby podbić znak dwumetrowy. Wyprzedzić ich w wspinaczce można tylko krewnych – górskie kozy.