"Przypowieść Samarytana Dobro": znaczenie i znaczenie

Często słyszymy wyrażenie "przypowieść Samarytana jest dobra", ale co to oznacza, co to jest fabuła i moralność? Będziemy rozważyć to wszystko w naszym artykule. Wcześniej tej samej historii chcę zauważyć, że Samarytanin jest symbolem najczystszego i nieskomplikowanego miłosierdzia, które można sobie wyobrazić.

Działka

Wędrował między Jeruzalem a Jericho. Gdzieś w tej przestrzeni został zaatakowany przez bandytów, pobity, ukradł wszystkie rzeczy i zostawił na drodze, aby umrzeć. W tym czasie kapłan przechodził obok, ale nie przestał.

Potem zdarzyło się, że samarytanin, który był na tej samej drodze, raniąc rany, zrobił to, wziął cierpiącego do hotelu i dał właścicielowi pieniądze na utrzymanie zupełnie obcy. Powiedział jednocześnie, że jeśli nie ma wystarczająco dużo pieniędzy, przyjdzie i zapłaci wszystkie swoje długi za jego niespodziankę.

Stosunki między ludźmi tubylczymi

Wyobraź sobie, jak straszny jest nasz świat i do jakiego szczęścia dotarły ludzie, że nie możemy nawet sobie wyobrazić takiej sytuacji. I nie jest to bezprzyczynowa, nieuzasadniona czynność życzliwości, której nie możemy dać obcym, ale często mamy bardzo osobiste podejście do naszych krewnych.

Jeśli zwrócimy się do serii detektywów, na przykład do "Colombo", wtedy da nam bogate pożywienie: rodzicom spala i wyciąć sobie nawzajem pieniądze i własność. Czy myślisz, że pamiętają, co dobre jest powiedzenie przypowieści Samarytanka?

Jeśli spojrzymy na to, co dzieje się wokół, zrozumiemy: prawdziwe życie nie różni się zbytnio od fikcji, być może nawet gorsze. Wnuki czekać na dziadków, aby przejść do następnego świata, aby uzyskać ich apartamenty. Niektóre dzieci nienawidzą swoich rodziców tak bardzo, że nie chcą zrozumieć ich problemów i uciec z domu. Ludzie stali się zdruzgotani. Zapomniana mądrość ukryta w pracy "Przypowieść Samarytana Dobro", mianowicie: staraj się być uprzejmi, zwłaszcza gdy jest to najtrudniejsze.

"Nie ma smutnej historii na świecie …". Szekspir i historia dobrego Samarytanka

Nie będziemy wystawiać tej artystycznej analizy "Romeo i Juliet", ponieważ jeśli tragedia się nie zdarzy, to wszystko zakończy się szczęśliwym małżeństwem. Być może całkiem nieinteresujące byłoby czytanie i oglądanie.

Jeśli wyobrażamy sobie, że jest to prawdziwa sytuacja, możemy stwierdzić następujący fakt: krewni kochanków nie mieli miłosierdzia bohatera dzieła (chodzi o biblijną przypowieść o dobrym Samarytaninie). Wyobraźcie sobie: Montagues i Capulets pogardzali ich żalami i położyli kres wrogości wobec dzieci, nawet przed śmiercią. Tak, to banalna opowieść, ale szczęśliwa. Szkoda, że nie słuchali mądrości Jezusa. Chodzi o zdolność do czynienia dobra i być miłym dla wrogów, że przypowieść Samaritana mówi dobrze. Dlatego "zaraza zarówno w Twoich domach". Mroczne przepowiednie Mercutio zostały spełnione: co może być gorsze niż tracić swoje dzieci?

Samarytanin jako humanistyczny ideał

Niezależnie od upływu lat, zachowanie Samarytana pozostanie moralnym odniesieniem dla ludzkości. Dlaczego przypowieść o dobrym Samarytaninie wciąż budzi nasze serca ze snu, ograniczona codziennymi zmartwieniami? Ponieważ wiemy, że zwykła osoba nie jest zdolna do takiego zachowania. Samarytanin pozostaje niezrównanym ideałem moralnym i humanistycznym.

A teraz mała korekta rzeczywistości. Teraz ludzie uczą się od Bulgakowa, który nauczał: "Nigdy nie rozmawiaj z obcymi". Jeśli wyobrażamy sobie, że samarytanin jest dobrze, to może być tak: krwotok krwawią, a nawet się cięcia, a kiedy Zbawiciel zbliżył się do niego, okradł tego, który przyszedł na jego pomoc. Teraz ludzie nie zbliżają się do tych leżących na ulicy, myśląc, że są albo pijani, albo przedstawiciele lumpen klasy. Co tu przejawy bezprzyczynowej życzliwości?

Kiedy mówimy dzieciom o tym, jak działać, przypowieść o dobrym Samarytaninie posłuży jako jedna z lekcji moralnych. Ale dzieci stają się dorosłymi i przychodzą do nas po radę. W tym czasie prowadzimy z nimi briefing na temat przetrwania w rzeczywistości, nie przypominając już biblijnych przypowieści. Jasno wiemy, że żyjemy w świecie, w którym kwestionuje się istnienie Boga. Niemniej jednak trzeba pamiętać o blasku świętości, ustalonym zarówno w historii, jak i kreatywności, aby pozostać człowiekiem i co najmniej trochę bliżej dobrego Samarytanina, tego lekkiego humanistycznego ideału.

Okazało się, że jest to analiza, w centrum uwagi której była przypowieść o dobrym Samarytaninie. Interpretacja nie była zwyczajna. Przesłanie przypowieści jest czymś więcej niż prostym, zrozumiałym i dostępnym dla każdego czytelnika. Warto tylko zastanowić się, zastanawiać i oddać się w miejsce głównego bohatera.