Simon Uszakow „Święte Oblicze”: opis i zdjęcia

Ikona Simon Uszakow „Święte Oblicze” – jeden z najważniejszych w Kościele prawosławnym. Powstał w połowie XVII wieku dla Trinity Ławry św Sergiusza, który znajduje się w Siergijew Posad. Do tej pory miała tysiące wiernych czcić każdego roku.

Słynny Simon Uszakow?

Słynna ikona malarz i grafik był Simon Uszakow. „Holy Face” był jego najbardziej znanych, ale nie jedynym pracy.

Ikona malarz urodzony w Moskwie w 1626 roku. O jego życiu niewiele wiadomo. Wydaje się, że pochodził z mieszczan. Szkolenie zostało podane do klasztoru w młodym wieku, ponieważ jest już w wieku 22 lat, został mistrzem Silver izby Armory kolejności. Dość honorowe miejsce przy wysokiej pensji.

Tu właśnie miał malować płyta kościół i pałac przedmioty, malowane transparenty, wzorców myślowych do robótek. Był kartograf personel.

Ponadto, pisał i dla osób indywidualnych i dla Kościoła. Wkrótce zasłynął słynnego malarza ikon.

Zbrojownia

W 1664 roku, nasz bohater artykuł został przeniesiony do służby w Zbrojowni. Jego obowiązki stają się większe i popularność wzrosła tylko. Szybko stał się jednym z najlepszych artystów z królem, ustanawiając całą szkołę malarzy.

Car Aleksy Michajłowicz uprzywilejowanych Ushakov osobiście dał mu wszelkie instrukcje dotyczące strony artystycznej. Z tego powodu aż do śmierci Ushakov żył w dobrobycie i honoru.

Zmarł w Moskwie w 1686 roku. Miał 62 lat.

"Holy Face". Simon Uszakow

1658. Jego najsłynniejszym dziełem stworzony przez Simona Ushakov. Ikona „Święte Oblicze” został napisany dla klasztoru w Siergijew Posad.

Praca wykonywana na drzewie przy użyciu tempery. Wielkość ikon jest bardzo małe – od 53 do 42 centymetrów.

Historia pisania ikon

Pisał swoje słynne ikony w Moskwie Simon Ushakov. „Holy Face” ukazał się w kościele Trójcy w stolicy Nikitinkah. Warto zauważyć, że napis na dole tej pracy. Należy podkreślić, że ta praca stworzyła władcy ikona malarz Simon Uszakow w 1658 roku, w 7166 od stworzenia świata.

Etykieta ta została odnowiona w XIX wieku. Ikona „Święte Oblicze” Simona Ushakova jest pierwszym obrazem Najświętszego Oblicza Zbawiciela wszystkich obowiązują. Wiadomym jest, że Uszakow i panami swego kręgu nie stworzył jeden taki produkt.

Warto zauważyć, że ta ikona pokazać pewną innowację Simon Uszakow. „Holy Face” jest napisany zgodnie z najnowocześniejszych technik artystycznych epoki. zidentyfikowano ich twórczą oryginalność rosyjskiego malarstwa ikonowego przez wiele lat.

с помощью сложной системы, в которой перемежались темные и светлые тона. Ikona ta wyróżnia się spośród innych jest nie tylko naturalnym przeniesienie rysy twarzy, ale także odcięcia i głośności stworzony przez skomplikowany system, w którym ciemnych i jasnych kolorach. W celu złagodzenia przejścia między nimi, zostały zmieniona w końcowych etapach do siebie.

Jednocześnie warto zauważyć, że w przeciwieństwie do europejskiej tradycji rosyjskiej ikona oświetlenia twarzy świętego nie było motywowane przez prawdziwego źródła światła. I położenie światła blasku powiedział, że Uszakow i jego współpracownicy zaobserwowali tradycję, która została w Rosji od XIV wieku.

wytyczne ideowe

Pewne ideowe i estetyczne punktem odniesienia był Simon Ushakov „Holy Face”. W roku, w którym została utworzona ikona (1658), był decydującym czynnikiem dla wielu rosyjskich malarzy. Fakt, że obraz został regularnie wymienione w traktatach Iosifa Vladimirova, które zostały poświęcone poszukiwaniu estetyki i odpowiednich wzorców. Nawiasem mówiąc, był przyjacielem i kolegą Ushakov.

W swoich pracach Vladimirov wspomnieć, że Chrystus w Ushakova nie jest napisany zgodnie z kanonem. Jednak w tej postaci, że jest coraz bliżej i bardziej zrozumiałe dla przeciętnego człowieka. Po tym, wiele prowadzony przez Simona Ushakov. „Holy Face”, który zostanie opisany w tym artykule, było głównym przedmiotem ikonografii w nadchodzących latach.

Stało się najbardziej autorytatywny sposób dla każdej ikonograf.

działa Ushakov

Simon Uszakow był niezwykle płodnym artystą i malarzem. Przetrwał wiele jego prac. Jednak większość z nich niestety zepsuty przez późniejszych uzupełnień i potomków rekordów.

Lepiej niż inne ikony Zwiastowania zachowały się dzisiaj, Our Lady of Vladimir, St. Feodora Stratilata, Zesłania Ducha Świętego, i oczywiście, Zbawiciel.

Prace te ikonograf udowodnić fakt, że był bardzo zaawansowany jak na swoje czasy, człowiek utalentowany malarz, który w pełni posiadał wszystkie techniki znane w tym czasie.

Ushakov zasadniczo odmówił malować ikony na starożytnych próbek, jak to było w zwyczaju w czasie. Jest aktywnie wchłaniane niuanse sztuki zachodniej, które w XVII wieku coraz częściej rozprzestrzeniać się na terytorium Rosji.

Ushakov, przestrzegając tradycji starożytnego rosyjskiego malarstwa ikon szkoły, nie boi się eksperymentować. Wymyślił nową kompozycję studiował na najlepszych okazów zachodniej kultury, starał się podać dane dotyczące ich ikony ruchu i osobowości.

Co jest Najświętszego Oblicza?

Zbawiciel nie Wykonane przez Hands – specjalny obraz Chrystusa w rosyjskiej ikonografii. Jest to oblicze Syna Bożego na planszy płytek lub gliny.

Istnieje kilka legend o pochodzeniu cudownego obrazu.

Pierwszy – na wschód. Według niego, historia jest związana z chorobą króla Edessy, który rządził w Mezopotamii, w nowoczesnej Turcji. Według legendy, po jednym z artystów, wysłanych do króla, nie może reprezentować Chrystusa, Syna Bożego, umył twarz i wytarł chusteczką, który opuścił swój wizerunek. Szalik dał artysty.

Niezwykły fakt. Ponieważ podczas mycia brodę Chrystusa była mokra, a następnie został wydrukowany na szal jako charakterystyczny klin. Od tego czasu wielu badaczy nazwał to jako „ikona Zbawiciela Wet Brada”.

Jest też średniowieczna tradycja zachodnia. Powstał między XIII i XV wieku. Dokładniejsze daty nieznane. Najprawdopodobniej to pojawił się wśród braci franciszkańskich.

Niniejszy tradycja żydowska Veronica, który towarzyszył Jezusowi w jego ostatniej drodze na Kalwarię. W tym momencie, dała mu lnianą chusteczkę do Syn Boży mógł wytrzeć twarz potu i krwi. Twarz Jezusa jest także nadrukowane na jej szalik. Od tamtej pory relikwia jest przechowywana we Włoszech, w katedrze św Piotra pod nazwą „veraicon”.

Na cześć tego wydarzenia to zostało nazwane konstelacja na półkuli południowej, które dziś uchylony przez astronomów. W jej miejscu znajduje się obecnie w gwiazdozbiorze gwiazdozbiór sekstantu.

Naukowcy wielokrotnie próbowano zbadać dany obraz. Wszyscy byli w stanie ustalić: jest on stosowany nie malować lub materiały organiczne.