Kraje socjalistyczne świata

kraje z socjalistycznej ideologii zwanej „demokracji ludowej” Od 1940 do 1950 r. drugie miejsce w Przez 1950 dziewiątym roku było piętnaście. Jakie są kraje socjalistyczne były wtedy w tym numerze? W uzupełnieniu do Związku Radzieckiego, było: ANDS (Albania), Jugosławia (Jugosławia) i Czechosłowacji (Czechosłowacja), Bułgaria (Bułgaria), Wietnam (Wietnam), Węgry (Węgry), Rumunia (Rumunia), NRD (część Niemiec), Polska (Poland ), chiński (Chiny), Mongolia (Mongolia), Lao PDR (Lao Republika Korei), KRLD (Korea Północna) a Republiką Kuby.

Co wyróżnia kraje socjalistyczne z resztą świata? Że tak zirytował przedstawicieli kapitalizmu? Przede wszystkim – ideologia socjalistyczna, w którym interesy publiczne są powyżej interesów osobistych.

Dramatyczne wydarzenia i porażka socjalizmu w ZSRR nie może znaleźć odzwierciedlenie w systemie stosunków międzynarodowych. Dwubiegunowy świat stał się świat wielobiegunowy. ZSRR był bardzo wpływowym podmiotem. Jego rozpad umieścić pozostałe kraje socjalistyczne w świecie w bardzo trudnym i dość niebezpiecznej sytuacji: bronić swoich polityk i suwerenność bez wsparcia mieli wcześniej najpotężniejsze państwo. Reakcjonistów na całym świecie byli przekonani, i Korea i Kuba i Wietnam i Laos, Chiny i spadłby przez stosunkowo krótki czas.

Jednak w chwili obecnej te kraje socjalistyczne kontynuować budowę społeczeństwa socjalistycznego, a ich populacje, nawiasem mówiąc, jest jedna czwarta całej populacji Ziemi. Może tragiczny los Iraku, Jugosławii i Afganistanie pozwoliło im przetrwać w najtrudniejszych 90 lat, którzy przybyli do upadku Związku i doprowadziły do chaosu. Dawniej należące do Związku Radzieckiego rolę awangardy zdecydował się na Chinach, które zaczęły być równa innych krajach socjalistycznych.

Socjalizm w tym kraju jest dogodnie podzielić na dwa główne okresy: maotszedunovsky (od 1949 do 1978-go) i densyaopinovsky (który rozpoczął się w 1979 roku i trwa do dziś.

Jego pierwsza „pięciolatki”, Chiny z powodzeniem przeprowadzone z pomocą Związku Radzieckiego, mający osiągnąć roczny wzrost o 12%. Jego udział w produkcji przemysłowej wzrosła do 40%. Na ósmym Zjeździe KPCh została uznana zwycięstwo rewolucji socjalistycznej. Plany kolejnej „pięciolatki” została zaplanowana w celu zwiększenia wydajności. Ale pragnienie, aby ogromny skok doprowadził do produkcji gwałtowny spadek (48%).

Skazany oczywistych ekscesów Mao Tszedun został zmuszony do opuszczenia kierownictwo kraju i zanurzyć się w teorii. Ale taki gwałtowny spadek odegrała pozytywną rolę jeszcze: szybki wzrost gospodarki został stymulowane zainteresowania jego pracą, każdej osoby pracującej. Produkcja przemysłowa w ciągu czterech lat wzrosła ponad dwukrotnie (61%), a wzrost wskaźników produkcji rolnej zamknięty znak 42%.

Jednak tak zwana „rewolucja kulturalna”, która rozpoczęła się w 1966 roku, pogrążając kraj w chaosie gospodarczym niekontrolowany przez dwanaście lat.

Wnioski Chin Den Syaopin z kryzysu, która pogrążyła się badania pracach teoretyków marksizmu-leninizmu i rozwinął swoją własną drogę do socjalizmu, podobny do koncepcji krajowej NEP. zagranicznej agresji Chin jest nadal zagrożona, więc czas trwania okresu przejściowego było pięćdziesiąt lat.

Trzecia sesja plenarna jedenastej kadencji został ogłoszony nowy kurs, nacisk kładzie się na połączeniu systemu planowania i dystrybucji oraz obrotu, ze masa przyciągnąć inwestycje z innych krajów. Ponadto zachęca do tworzenia niezależnych firm, umów rodzinnych, nowych odkryć w nauce.

Młody kraj socjalistyczny rozwijała się szybko:

– podwaja się co dziesięć lat, produkcja przemysłowa;

– PKB Chin ustąpiła 2005, tylko amerykańskiego PKB ;

– wzrost średni dochód roczny (do 1740 USD za osobę);

– figury dwustronny handel udał się wokół tych samych liczb dla Stanów Zjednoczonych 200 mln USD (Pomimo ograniczenia Waszyngtonie na import chińskich produktów);

– rezerwy złota przekroczyła rezerwy wszystkich krajach, stając się największym na świecie;

– zwiększone i znacznie, długość życia Chińczyków.

Aby doświadczyć rozwój Chin jest teraz spoglądając w wielu krajach, w tym jej bezpośrednimi sąsiadami.