Kryzysy Rządu Tymczasowego

Problemy wojskowe koncentrowały się i zaostrzały wszystkie pytania dotyczące rewolucji z 1917 roku . W tym czasie sytuacja społeczno-gospodarcza zaczęła się pogarszać, nastąpił rozrzut separatystyczny na obszarach peryferyjnych kraju, wzrosły zapotrzebowanie mas ludowych rewolucyjnych, które doprowadziły do niezadowolenia, jak się nie zmaterializowały. Sytuacja ta była wykorzystywana przez bolszewików do wzmocnienia ludzkiej nienawiści do burżuazji i liberałów. Obiecali pełną satysfakcję z żądań ludu, tworząc rewolucję socjalistyczną, która mogłaby zakończyć wojnę i przekazać ziemię chłopom.

Podczas rewolucji obalono rząd carski, a pod koniec lutego rozpoczęto formowanie Rządu Tymczasowego. Jednak przez cały czas istnienia miały miejsce trzy kryzysy Rządu Tymczasowego, z których każda była dłuższa i silniejsza niż poprzednia. Dzięki temu na początku września utworzono nowy rząd, zwany katalogiem, który obejmował pięć osób. Ale wszystkie te wydarzenia nie przyczyniły się do zaprzestania rewolucji, ale tylko wzbudziło to, w wyniku czego zaczęły się przygotowania do przejęcia władzy.

Przyjrzyjmy się szczegółowo kryzysom Rządu Tymczasowego.

1. Kryzys w kwietniu spowodowany był napięciami społecznymi w kraju, wzrastającym w wyniku oświadczenia Miłosiowa o kontynuacji wojny i realizacji wszystkich elementów porozumienia rządu carskiego. Wszystkie te wydarzenia doprowadziły do masowych wieców, w wyniku których powstała koalicja, która obejmowała zarówno kapitbistów, jak i socjalistów. Ten związek obiecał rozpocząć negocjacje w sprawie zakończenia wojny, opracowania nowych reform i ustanowienia kontroli państwa nad produkcją.

2. Kryzys Rządu Tymczasowego (maj-lipiec 1917). Polityka koalicji doprowadziła do eksplozji niezadowolenia, w wyniku której rozpoczęła się masowa demonstracja w Piotrogrodzie. Było to wykorzystywane przez bolszewików, których celem było zorganizowanie demonstracji przeciwko rządzącemu rządowi. Jednak rząd uderzył w tę falę, uruchamiając ofensywę na froncie.

3. Kryzys Rządu Tymczasowego (początek lipca 1917 r.). Kryzys w lipcu rozpoczął się od uwolnienia kadetów od rządu. W tym czasie odbył się w stolicy uzbrojony wiec robotników, aby utworzyć nowy rząd radziecki, który spowodował śmierć wielu ludzi, a miasto miało miejsce w stanie wojennym. Przeciw bolszewikom rozpoczęły się represje, rząd tymczasowy nałożył na front kary śmierci .

Kryzys pogłębił się po klęsce i wycofaniu wojsk rosyjskich z przodu, a zakończył się powstaniem nowej koalicji i sił kontrrewolucjonistycznych. Rząd Tymczasowy próbował ustabilizować sytuację i pogodzić siły polityczne, ale to się nie udało. Nowa koalicja trwała zaledwie miesiąc.

Kryzys Rządu Tymczasowego zakończył się w sierpniu 1917 r. Tak zwanym buntu w Kornilovie, którego tłumienie zmieniło sytuację w kraju, a wpływ bolszewików wzrósł.

Rząd Tymczasowy i bolszewicy pomogli więc zapobiec próbowanemu zamachowi przez Kornilowa. Na początku września przyjęto rezolucję bolszewików, a kryzysy Rządu Tymczasowego z 1917 r. Przyczyniły się do stabilizacji sytuacji w kraju. Z tego powodu liczba bolszewików w partii wzrosła, a sama partia zyskała władzę w oczach mas.

Należy zauważyć, że Rząd Tymczasowy nie trwał długo. Jego członkowie zostali aresztowani pod koniec października 1917 r., Kiedy wybuchła zbrojna rebelia w kraju. Bolszewicy wygrali rewolucję październikową, tworząc nową rundę w historii radzieckiej Rosji.