Grawitacja: wzór, definicja

Absolutnie na wszystkich ciałach we wszechświecie magiczna siła, w jakiś sposób rysująca ich na Ziemię (dokładniej do jej jądra) działa. Nigdzie nie ma się uciec, gdziekolwiek się ukryć przed uniwersalną magiczną grawitacją: planety naszego Układu Słonecznego przyciągają nie tylko Wielkiego Słońca, ale i do siebie nawzajem, przyciągają też wszystkie obiekty, cząsteczki i najmniejsze atomy. Isaac Newton, znany nawet dla małych dzieci, poświęcając swoje życie badaniu zjawiska, ustanowił jedno z największych praw – prawo powszechnej grawitacji.

Czym jest grawitacja?

Definicja i wzór od dawna są znane wielu. Przypomnijmy, że grawitacja jest pewną wielkością, jednym z naturalnych przejawów powszechnej grawitacji, a mianowicie siły, z jaką każdy ciało jest nieodmiennie przyciągane do Ziemi.

Grawitacja oznaczana jest łacińską literą F.

Grawitacja: formuła

Jak obliczyć siłę grawitacji skierowaną do konkretnego ciała? Jakie inne ilości musisz z tego wiedzieć? Formuła obliczania grawitacji jest dosyć prosta, studiuje ją w siódmej klasie ogólnokształcącej szkoły, na początku zajęć fizyki. Aby nie tylko nauczyć się tego, ale także zrozumieć, należy odejść od faktu, że siła grawitacji, niezmiennie działająca na ciało, jest wprost proporcjonalna do jego ilościowej wartości (masy).

Jednostka ciężkości została nazwana na cześć wielkiego uczonego Newtona.

Grawitacja jest zawsze skierowana w dół, w stronę środka rdzenia Ziemi, dzięki działaniu, wszystkie ciała są równomiernie przyspieszone do dołu. Fenomen grawitacji w życiu codziennym obserwujemy wszędzie i stale:

• Obiekty przypadkowo lub specjalnie zwolnione z rąk, koniecznie spadają na Ziemię (lub na każdą powierzchnię, która zapobiega swobodnemu upadkowi);
• Satelita wystrzelony w przestrzeń nie wylatuje z naszej planety w nieskończoność prostopadle do góry, ale nadal kręci się na orbicie;
• Wszystkie rzeki płyną z gór i nie można ich odwrócić;
• Czasem ktoś spada i jest ranny;
• Na powierzchni są drobne cząsteczki pyłu;
• Powietrze jest skoncentrowane blisko powierzchni ziemi;
• Ciężkie do noszenia torby;
• Chmury i chmury kroplują deszcz, śnieg, grad.

Wraz z pojęciem "grawitacja" używany jest termin "masa ciała". Jeśli ciało jest umieszczone na płaskiej powierzchni poziomej, to jego ciężar i grawitacja są liczbowo równe, więc te dwa pojęcia są często zastępowane, co wcale nie jest poprawne.

Przyspieszenie ciężaru

Pojęcie "przyspieszenia grawitacji" (innymi słowy, stała grawitacji) wiąże się z pojęciem "grawitacja". Wzór pokazuje: w celu obliczenia siły grawitacji konieczne jest pomnożenie masy przez g (przyspieszenie STP).

"G" = 9,8 N / kg, jest to wartość stała. Jednak dokładniejsze pomiary wykazują, że dzięki obrotowi Ziemi wartość przyspieszenia St. Etc. nie jest takie same i zależy od szerokości geograficznej: na biegunie północnym wynosi 9,832 N / kg, a na gorącym równiku = 9,78 N / kg. Okazuje się, że w różnych miejscach planety na ciałach mających taką samą masę kieruje się inna grawitacja (formuła pozostaje jednak bez zmian). Dla obliczeń praktycznych zdecydowano nie zwracać uwagi na drobne błędy tej wartości i używać średniej wartości 9,8 N / kg.

Proporcjonalność takiej wielkości jak siła grawitacji (wzór udowodni to) pozwala zmierzyć ciężar obiektu z dynamometrem (podobnym do zwyczajnego gospodarstwa domowego). Należy zauważyć, że przyrząd wykazuje tylko siłę, ponieważ konieczne jest znać wartość regionalną "g" w celu określenia dokładnej masy ciała.

Czy grawitacja działa w dowolnej odległości (i blisko i daleko) od centrum Ziemi? Newton przedstawił hipotezę, że oddziałuje ona na ciało nawet w znacznej odległości od Ziemi, ale jej wartość maleje odwrotnie proporcjonalnie do kwadratu odległości od obiektu do rdzenia Ziemi.

Grawitacja w Układzie Słonecznym

Czy są jakieś grawitacje na innych planetach? Definicja i wzór dla innych planet pozostają aktualne. Z tylko jedną różnicą w wartości "g":

• Na Księżycu = 1,62 N / kg (sześć razy mniej niż ziemia);
• Na Neptunie = 13,5 N / kg (prawie 1,5 raza większa niż na Ziemi);
• Na Marsie = 3,73 N / kg (więcej niż dwa i pół razy mniej niż na naszej planecie);
• Na Saturnie = 10,44 N / kg;
• Na Merkurze = 3,7 N / kg;
• Na Wenus = 8,8 N / kg;
• Na Uranie = 9,8 N / kg (praktycznie taki sam jak w naszym kraju);
• Na Jowiszu = 24 N / kg (prawie dwa i pół razy wyższe).