Szczególna teoria względności. fundacja

Początki jego rozwoju szczególną teorią względności otrzymał na początku 20 wieku, a mianowicie w 1905 roku. Jej fundamenty zostały uwzględnione w pracach Eynshteyna Alberta, „O elektrodynamice Moving Bodies”. naukowiec podniósł szereg pytań, na które odpowiedzi nie miały w tym czasie z tej przełomowej pracy. Na przykład zasugerował, że doktryna Maxwella prawda nie w pełni. Ze względu na prawa elektrodynamiki interakcji między przewodem i magnesem zależy wyłącznie od ich względnego ruchu. Ale to nie jest sprzeczność z ustalonych poglądów na temat tego, że te dwie sprawy są ze sobą zakłócającego musi być ściśle rozdzielone. Na podstawie tych ustaleń, spekuluje się, że każdy system, który zależy od praw mechaniki współrzędnych, w takim samym stopniu, a czasami więcej, zależy od optycznych i elektrodynamiczne prawami. Taki wniosek, Einstein nazwał „zasadą względności”.

Główne elementy szczególnej teorii względności był rewolucjonistą założenia, które doprowadziły do zupełnie nowej rundy rozwoju nauk fizycznych. Naukowiec całkowicie wciśnięty klasycznej koncepcji bezwzględnej w czasie i przestrzeni, a także Galilejczyk względność. Ponadto, zrobił krok do uznania na poziomie teorii empirycznie udowodnione przez Hertz skończonej prędkości światła. Położył podwaliny pod badania niezależności prędkości i kierunku ruchu źródła światła.

Obecnie szczególna teoria względności daje możliwość znacznie przyspieszyć proces badając wszechświat. Albertom Eynshteynom rozwinął doktrynę tym samym eliminując wiele sprzeczności, które pojawiły się na początku fizyki XX wieku.

Głównym celem realizowanym przez szczególnej teorii względności – jest instalowanie oprogramowania relacja między czasie i przestrzeni. To znacznie ułatwia zrozumienie całego porządku światowego, w szczególności i w ogóle. Postulaty szczególnej teorii względności pozwala nam zrozumieć wiele zjawisk: zmniejszenie czasu trwania i długości podczas przemieszczania wzrost masy ciała w tempie przyrostu (ubytku masa), brak komunikacji między różnymi imprez odbywających się w jednej chwili (jeśli są w zupełnie różnych punktów czasoprzestrzeni continuum). Wszystko to wyjaśnia, że maksymalna prędkość rozchodzenia się jakiegokolwiek sygnału we wszechświecie nie przekraczać prędkości przepływu światła w próżni.

Szczególna teoria względności stwierdzi, że masa fotonu jest w stanie spoczynku wynosi zero, co oznacza, że jakakolwiek postronna nie może dogonić fotonu w FTL i uzyskać możliwość kontynuowania przesuwa się z nią. Stąd, prędkość światła, jest to wartość bezwzględna i nie podatne na możliwość jego rytmem.

Albert Einstein dał nowy skok jakościowy w rozwoju nauk fizycznych na świecie, i skalę wszechświata.