Naturalna strefa pustyń: charakterystyka, opis i klimat

Tylko słowo "pustynia" wywołuje odpowiednie stowarzyszenia. Ta przestrzeń, która prawie całkowicie pozbawiona jest flory, ma bardzo specyficzną faunę, a także w strefie silnych wiatrów i monsunów. Strefa pustynna wynosi około 20% powierzchni lądowej na świecie. I wśród nich są nie tylko piaszczyste, ale także śnieg, tropikalny i wiele innych. Cóż, poznamy ten naturalny krajobraz lepiej.

Czym jest pustynia?

Termin ten odpowiada płaskiemu typowi terenu, typu jednorodnego. Flora jest prawie całkowicie nieobecna, a fauna ma bardzo specyficzną charakterystykę. Strefa ulgi na pustyni to ogromne terytorium, z których większość leży w tropikalnych i subtropikalnych pasach półkuli północnej. Pustynia zajmuje również niewielką część Ameryki Południowej i Australii. Wśród cech, oprócz równin i płaskowyżu, są tętnice spieczonych rzek lub zamkniętych zbiorników, gdzie wcześniej mogły być jeziora. Również strefa pustynna jest miejscem, gdzie spada deszcz. Średnio jest to do 200 mm rocznie, aw szczególnie suchych i gorących obszarach – do 50 mm. Istnieją także takie regiony pustyń, gdzie straty nie spadają od dziesięciu lat.

Zwierzęta i rośliny

Naturalna strefa pustyni charakteryzuje się skąpo roślinnością. Czasem odległość między krzakami osiąga kilometry długości. Głównymi przedstawicielami flory w tej naturalnej strefie są cierniste rośliny, z których tylko niektóre z nich mają dla nas zielony liść. Zwierzętami, które żyją na takich ziemiach, są proste ssaki lub gady i gady, które przypadkowo przychodzą tutaj. Jeśli mówimy o lodowatej pustyni, wtedy żyją tam tylko zwierzęta, które tolerują niskie temperatury.

Wskaźniki klimatyczne

Po pierwsze zauważamy, że struktura geologiczna strefy pustynnej nie różni się od płaskiego terenu w Europie czy w Rosji. I takie ciężkie warunki pogodowe, które można śledzić tutaj, zostały utworzone z powodu wiatru handlowego, charakterystycznego dla tropikalnych szerokości geograficznych. One dosłownie rozpraszają chmury nad terenem, uniemożliwiając im nawadnianie ziemi osadami. W klimacie tym strefa pustynna jest regionem o bardzo gwałtownych zmianach temperatury. Po południu, ze względu na upalne słońce, może wynosić nawet 50 stopni Celsjusza, aw nocy termometr spadnie do +5. W pustyniach, które leżą w północnych pasach (umiarkowanych i arktycznych), codzienne fluktuacje temperatury mają ten sam indeks – 30-40 stopni. Jednak w ciągu dnia powietrze nagrzewa się do zera, aw nocy chłodzi się do -50.

Strefa półpustów i pustyń: różnice i podobieństwa

W umiarkowanych i subtropikalnych szerokościach geograficznych każda pustynia jest zawsze otoczona pół-pustynią. Jest to obszar naturalny, w którym nie ma lasów, wysokich drzew i iglaków. Wszystko to jest płaski teren lub płaskowyż, które są pokryte trawami i krzewami, niepraktykujące warunków pogodowych. Cechą charakterystyczną semi-pustyni jest nie pustka, ale w przeciwieństwie do pustyni, zwiększona zmienność. Ilość opadów padających na taki pas jest wystarczająca do pełnego istnienia jakiegokolwiek zwierzęcia tutaj. Na wschodniej półkuli, pół-pustynie są często nazywane stepami. Są to rozległe równiny, gdzie często można znaleźć piękne rośliny i zobaczyć przepiękne krajobrazy. Na zachodnich kontynentach terytorium to nazywa się sawanną. Jej cechy klimatyczne różnią się nieco od stepu, zawsze silne wiatry, a nawet rośliny są znacznie mniejsze.

Najsłynniejsze gorące pustynie Ziemi

Strefa tropikalnych pustyń dosłownie dzieli naszą planetę na dwie części – północną i południową. Większość z nich znajduje się na półkuli wschodniej, a niewiele na Zachodzie. Teraz weźmiemy pod uwagę najsłynniejsze i piękne strefy Ziemi. Sahara to największa pustynia planety, która zajmuje całą Afrykę Północną i wiele krajów na Bliskim Wschodzie. Mieszkańcy dzielą się na "podpowierzchnię", wśród których Belaya cieszy się popularnością. Znajduje się w Egipcie i jest znany z białych piasków i rozległych złoża wapienia. Wraz z tym w tym kraju jest również czarny. Tutaj piaski są mieszane z charakterystycznym kamieniem kolorowym. Czerwone piaszczyste plaże – przeznaczenie Australii. Wśród nich szacunek zasługuje na krajobraz Simpson, gdzie można spotkać najwyższe wydmy na kontynencie.

Pustynia Arktyki

Naturalna strefa, która znajduje się na północnych szerokościach geograficznych naszej planety, nazywa się pustynią Arktyki. Obejmuje ona wszystkie wyspy znajdujące się w Oceanie Arktycznym, skrajnym wybrzeżu Grenlandii, Rosji i Alaski. Przez cały rok duża część tej naturalnej strefy pokrywa lodowce, bo tu praktycznie nie ma tu roślin. Tylko na terenie, które wyłania się na powierzchnię latem, rosną porosty, mchy. Na wyspach można znaleźć wodorosty. Wśród zwierząt są następujące osoby: wilk polarny, jelenie, lis polarny, niedźwiedzie polarne – królowie tego regionu. W pobliżu oceanu widzimy żeń-szenie ssaków – plomby, walrusy, foki. Najczęstsze tutaj są ptaki, które, być może, są jedynym źródłem hałasu na pustyni arktycznej.

Klimat arktyczny

Strefa lodowa pustkowia jest miejscem, w którym biegnie biegunowa noc i biegun polarny, które są porównywalne z pojęciami zimy i lata. Zimowy okres trwa około 100 dni, a czasami więcej. Temperatura powietrza nie wzrasta powyżej 20 stopni, aw szczególnie trudnych momentach wynosi -60. Latem niebo jest zawsze mętne, pada śniegiem i ma miejsce stały odparowywacz, dzięki któremu wilgoć powietrza wzrasta. Temperatura w letnie dni wynosi około 0. Podobnie jak w pustyńach piasku, w Arktyce ciągle rośnie wieje, które tworzą burze i straszne zamieć.

Wnioski

Na naszej planecie znajduje się cała seria pustyń różniących się od piasku i śniegu. To jest sól, Acatama w Chile, gdzie wiele kwiatów rosną w suchym klimacie. Pustynie można znaleźć w Nevadzie w USA, gdzie rezonują z czerwonymi kanionami, tworząc nierealistycznie piękne krajobrazy.