System penitencjarny w Rosji

System penitencjarny to zbiór różnych działań podejmowanych w instytucjach korekcyjnych w celu ponownego kształcenia więźniów. Definicja ta jest również rozumiana przez instytucję państwową odpowiedzialną za egzekwowanie sankcji karnych.

Pierwsza instytucja, w której więzienie opierało się na zasadach korekty, pojawiło się w XVII w. W Danii z rozkazami króla chrześcijańskiego. To był schron dla nieletnich przestępców. W tym samym stuleciu takie zakłady zaczęły pojawiać się w największych miastach Włoch i Niemiec. A wiek później, w Anglii i Ameryce Północnej, to kolonia brytyjskiej korony, narodził się system penitencjarny. Społeczeństwo więzienne w Pensylwanii powstało w 1776 r., Zreformowane w 1833 r. Nadal istnieje. Członkowie tego społeczeństwa należeli do wspólnoty religijnej Quakera i robili wszystko, aby skłonić sprawcę do skruchy – w szczególności zachęcać do samoregulacji, codziennego czytania Biblii. Ale praktyka wykazała, że taki system penitencjarny często nie przyniósł spodziewanego efektu. Wyjątkiem było kilka przypadków, w których więźniowie znajdowali się w celu naprawienia.

System penitencjarny w ZSRR i Federacji Rosyjskiej we wczesnych latach dziewięćdziesiątych był zarządzany przez różne wydziały. Ale tak było, dopóki kara nie była główną funkcją GUIN Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W 1997 roku system penitencjarny Rosji przeszedł pod kontrolę Ministerstwa Sprawiedliwości. Dziś w Rosji jest do 800 kolonii korekcyjnych, około 230 SIZO, 7 więzień, 62 kolonie dla nieletnich.

Praca socjalna w systemie penitencjarnym obejmuje dwa główne aspekty: psychologiczne i prawne. Warto rozważyć każdy z nich.

Prawnym wsparciem jest jedna z głównych funkcji pracownika socjalnego. Często zdarza się, że przedstawiciele administracji więziennej mają negatywne stereotypy dotyczące więźniów. Również do dzisiaj przypadki korzystania z wolnej pracy w więzieniach nie są rzadkie. Naruszenie praw więźniów wcale nie przyczynia się do ich korekty. Co więcej, w tych krajach, gdzie stosunek do więźniów opiera się na humanizmie, jest mniej rezydentów. W reedukacji praca jest mniej skuteczna niż edukacja. Dowodem tego był Daniel Glaser, znany amerykański naukowiec. Jego zdaniem w procesie reedukacji konieczne jest stosowanie metod nauczania, ponieważ długoterminowe wykształcenie znacznie zmniejsza ryzyko nawrotu choroby.

Psychologiczne aspekty pracy społecznej w więzieniu są nie mniej ważne niż prawne. Po raz pierwszy wjeżdżając za kratki, człowiek czuje dyskomfort i napięcie, co często prowadzi do popełnienia nowych przestępstw. Ryzyko zranienia psychiki skazanego jest 15% wyższe niż psychika wolnej woli. W umyśle osoby, po 5-8 latach "uwięzienia", nieodwracalne zmiany pojawiają się najczęściej. Dlatego też w więzieniach należy stworzyć usługi z udziałem wykwalifikowanych psychologów i innych pracowników socjalnych.

Nowoczesny rosyjski system penitencjarny nadal nie pomaga więźniom w podążaniu za prawdziwą drogą. Na przykład wszędzie w miejscach pozbawienia wolności zaniedbywane są normy sanitarne i higieniczne. Są jednak pozytywne zmiany w tej dziedzinie.